Upopirates

Μια Σκέψη πάνω στον Σκοινοβάτη του Ζαν Ζενέ

Μιλήστε μου για την ομάδα σας και το ιστορικό της πορείας της.
Η ομάδα Upopirates ιδρύθηκε τον Απρίλη του 2010 από την Εύη Σταματίου, με αφορμή την παράσταση «Μια Σκέψη πάνω στον Σκοινοβάτη του Ζαν Ζενέ». Η ονομασία προέρχεται από το ρήμα αποπειρώμαι, καθώς πρόκειται για μια πρώτη και ερευνητική απόπειρα της ομάδας. Επίσης, ο αγγλικός τίτλος εμπεριέχει και τα αρχικά του Πανεπιστημίου Πατρών ( Up), καθώς η παράσταση προέκυψε από μια εργασία της σκηνοθέτιδας ( τελειόφοιτη του τμήματος Θεατρικών Σπουδών) στο μάθημα «Σεμινάριο ΙΙ: Νεότερο θέατρο με έμφαση στην παράσταση», το οποίο διδάσκει ο κ. Δημήτρης Τσατσούλης. Η σύσταση της ομάδας είναι από νέους καλλιτέχνες που προέρχονται όχι μόνον από το θεατρικό χώρο. Ορμώμενοι από διαφορετικά καλλιτεχνικά πλαίσια συμπνέουν και συμπλέουν, εμπνευσμένοι από το έργο του Ζενέ και από την αγάπη τους για την τέχνη.

Μιλήστε μου για την παράσταση που παρουσιάζετε στο φεστιβάλ
Στην παράσταση " Μια Σκέψη πάνω στον Σκοινοβάτη του Ζαν Ζενέ" ο στόχος ήταν να έρθει το περισσότερο ή λιγότερο υποψιασμένο κοινό σε επαφή με το έργο του συγγραφέα. Πρόκειται για μια απόπειρα δραματοποίησης του ομώνυμου έργου, μέσα από το πρίσμα του σημερινού καλλιτέχνη, ο οποίος προσπαθεί να εκφραστεί μέσα στο σκηνικό της σύγχρονης πόλης. Η αντιστικτική παρουσία του στις δεδομένες καταστάσεις, η διαφορετικότητά του, η σύγκρουσή του με την κατεστημένη συνθήκη και ο δρόμος προς την καλλιτεχνική δημιουργία μέσα από τη μελέτη της πρόσληψης του κειμένου, της μουσικής συνοδείας, της κίνησης, του βίντεο, του φωτισμού. Και πώς, μέσω πειραματισμού αποδόμησης όλων των παραπάνω στοιχείων, οδηγείται στη συνειδητοποίηση της μοναξιάς του. Γίνεται μια προσπάθεια, παρόλα αυτά, να μην είναι «τέχνη για την τέχνη», αλλά μέσω του λόγου του Ζενέ να προσεγγιστεί και το μυημένο κοινό, το οποίο να προσλάβει την αίσθηση αυτού του σημαντικού κειμένου και την επίδραση του θεάτρου στη ζωή γενικότερα.

Πως αντιλαμβάνεστε το μέλλον του θεάτρου στη χώρα μας;
Ελπίζουμε, πιστεύουμε και επιδιώκουμε ένα θεατρικό μέλλον αποκομμένο από εύκολα και τηλεοπτικής αισθητικής θεάματα. Ευελπιστούμε σε περισσότερο πειραματισμό με τα κλασικά κείμενα τα οποία έχουν αποδείξει με την αντοχή τους στο χρόνο διότι αφορούν και το σημερινό και το μελλοντικό κοινό. Ο συνδετικός κρίκος του κλασικού κειμένου με τον σύγχρονο θεατή, δεν είναι παρά μια εκσυγχρονισμένη ανάγνωση και σκηνική πραγμάτωση του έργου, η οποία φυσικά δεν εμπεριέχει συνταγές, αλλά είναι ρίσκο. Λέμε όχι στα κείμενα της ταβέρνας, της παρεούλας, της κρεβατοκάμαρας, στους εύκολους τηλεοπτικούς διαλόγους που κατακλύζουν τους θεατρικούς χώρους, αλλά ναι στους ανθρώπους που προσπαθούν να δημιουργήσουν εξορμούμενοι από οποιοδήποτε σημείο της τέχνης.

Ποια είναι τα δικά σας όνειρα για το μέλλον;
Οραματιζόμαστε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε πάνω στο δρόμο που μας άνοιξε ο Σκοινοβάτης. Ελπίζουμε να κατορθώσουμε να πειραματιστούμε και να ερευνήσουμε κείμενα που απέχουν απ’ το μικρό προσωπικό ψυχολογικό επίπεδο στο οποίο βλέπουμε να έχει προσπέσει αρκετά, δυστυχώς, η σύγχρονη ελληνική θεατρική δραματουργία και πραγματικότητα. Θα επιδιώξουμε όχι απλά την προσωπική μας έκφραση, αλλά την ουσιαστική επικοινωνία με το κοινό, το οποίο υποτιμάται όταν στοχεύουμε απλά στο να « γελάσει» ή να « συγκινηθεί». Ονειρευόμαστε ένα κοινό που προβληματίζεται και αντιμετωπίζει το θέατρο ως αρωγό πολιτικής και ιδεολογίας. Γιατί αυτή είναι για μας η λειτουργία και επομένως και η καθαυτή χρησιμότητα του θεάτρου.

Τι γνώμη έχετε για το φεστιβάλ;

Ευχαριστούμε πολύ το φεστιβάλ του Επί Κολωνώ που μας έδωσε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας σε αξιοσέβαστες και επαγγελματικές συνθήκες, καθώς και το ότι αποδέχτηκε την ιδιαιτερότητά μας, όπως φαντάζομαι και των άλλων ομάδων. Ήταν μια πολύτιμη εμπειρία και πολύ καλή συνεργασία για μας. Όσον αφορά το κοινό, θεωρώ ότι το φεστιβάλ του δίνει την ευκαιρία με ελάχιστο αντίτιμο να αφουγκραστεί και να σφυγμομετρήσει τη νεανική καλλιτεχνική ανησυχία στο θεατρικό χώρο και να διαβλέψει ίσως και το μέλλον της συγκεκριμένου καλλιτεχνικής διάστασης.

Για ποιο λόγο κάνετε θέατρο;

Κάνουμε θέατρο γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι ήταν πάντα χώρος πολιτικής και ιδεολογικής έκφρασης και χρειάζεται κυρίως σήμερα που δεν φαίνεται να χρειάζεται η αντίσταση και η αντίδραση στην κατεστημένη συνθήκη. Είναι όλα τόσο υπέροχα και με το « γάντι» οργανωμένα, ώστε ο σημερινός άνθρωπος, όταν προλαβαίνει, δυσκολεύεται να διακρίνει το πόσο έχει στρατολογηθεί σε συμπεριφορές και ανάγκες. Το θέατρο δημιουργείται «παρουσία» του θεατή και σε αυτή τη διαδικασία μπορεί να κατορθώσει να τον αφυπνίσει, να τον προβληματίσει, να τον βοηθήσει στον οραματισμό για το καλύτερο αύριο και τον ιδανικό άνθρωπο. Αλλά ακόμη και αν είναι δύσκολο να επιτευχθεί αυτό, εμείς οφείλουμε και στρατευόμαστε στο να το προσπαθήσουμε τουλάχιστον.

Ποια είναι η γνώμη σας για το διαδικτυακό περιοδικό για το θέατρο «Επί Σκηνής»;

Το ηλεκτρονικό περιοδικό « Επί Σκηνής» θεωρούμε ότι αντικατοπτρίζει απόλυτα τις νέες ανάγκες ενημέρωσης του σύγχρονου κοινού, το οποίο ενημερώνεται μέσω του διαδικτύου σε μεγάλο ποσοστό πλέον για τις παραστάσεις, όπως και για κάθε τι άλλο. Είναι ένας έγκυρος και αξιόπιστος οδηγός και ελπίζουμε στη συνέχειά του.