Μαμά Φρικιό

Φράνκα Ράμε και Ντάριο Φο

(Από την συλλογή μονόπρακτων «Όλο σπίτι, κρεβάτι κι εκκλησία»)

Η παράσταση παίχτηκε το Σάββατο 9 Ιουλίου στα πλαίσια του off-off festival

Μια μεσόκοπη Ιταλίδα με παράξενη αμφίεση, σύζυγος και μητέρα, βρίσκεται κυνηγημένη από τους αστυνομικούς να καταφεύγει στο εξομολογητήριο μιας εκκλησίας όπου και θα αφηγηθεί σ’ ένα μισοκοιμισμένο παπά την περιπέτεια της ζωής της. Η αγάπη, αγάπη για τον άντρα της κι ύστερα για τον γιο της, την έχει απομακρύνει από τις δικές της ανάγκες, εξαναγκάζοντάς την σε μια ζωή γεμάτη ευθύνες, υποχρεώσεις και άγχη. Μια ζωή που δεν της προσφέρει καμία απόλαυση ενώ ταυτόχρονα έχει χαθεί κι η επικοινωνία με τους οικείους της. Βυθισμένη στη πιο βαθιά μοναξιά και μετά από μία περιπέτεια με την δικαιοσύνη εξ αιτίας του γιου της, η γυναίκα αποφασίζει να πάρει μια στροφή στη ζωή της και επιχειρεί να γίνει φρικιό και να ζήσει σ’ ένα κοινόβιο ανάμεσα σε αγνώστους. Εκεί θα ανακαλύψει ξανά την ανθρώπινη επικοινωνία, τις μικρές χαρές της ζωής και την απόλαυση της ελευθερίας. Όταν η οικογένειά της, της ζητάει να επιστρέψει στο σπίτι της, αυτή αρνείται με κίνδυνο να συλληφθεί για άλλη μία φορά με την κατηγορία της εγκατάλειψης συζυγικής τέχνης. Με το γνωστό χιούμορ και κυνισμό τους οι δύο συγγραφείς περιπλέκουν την ηρωίδα τους σε ξεκαρδιστικές περιπέτειες για να αποκαλύψουν πίσω από το κωμικό στοιχείο την τραγικότητα μιας κατεστραμμένης ζωής με το άλλοθι της αγάπης και την λυτρωτική δύναμη μιας εξωφρενικής, προσωπικής επανάστασης όταν καταπίπτει αυτό το άλλοθι. Η πολιτική διάσταση του έργου πέρα από τα σχόλια για τον ιστορικό συμβιβασμό των κομουνιστών με τους σοσιαλδημοκράτες, αναδεικνύεται μέσα από τον τρόπο με τον οποίο οι εξουσιαστικές δομές διαφορετικού τύπου καταδυναστεύουν την ζωή της ηρωίδας διεκδικώντας τα οφέλη από αυτήν αλλά χωρίς να έχουν καμία διάθεση να την ανταμείψουν. Μέσα στην ίδια την κοιτίδα της οικογένειας ένας τρομακτικός και ταυτόχρονα οικείος μηχανισμός εξουσίας αναπτύσσεται σαν αντανάκλαση κάθε καταπιεστικής, κοινωνικής και πολιτικής δομής ή καλύτερα η ίδια η ρίζα της.

Τον διαχρονικό και πανέξυπνο μονόλογο μοιράστηκαν οι πέντε νεαρές κοπέλες της ομάδας σ’ ένα λιτό αλλά όμορφο σκηνικό που αποτελούνταν μόνο από ένα εξομολογητήριο. Η διάσπαση όμως υπονόμευσε την απόδοση του χαρακτήρα κι ο κατακερματισμός του εμπόδισε την πλήρη και σε βάθος ανάπτυξή του. Τα κορίτσια δεν κατάφεραν, παρά τις συναισθηματικές τους εξάρσεις να αξιοποιήσουν ούτε το κωμικό, ούτε το δραματικό στοιχείο του έργου και εμφανίστηκαν αδύναμες, άλλη περισσότερο, άλλη λιγότερο να υποστηρίξουν τις πολλαπλές εκφάνσεις της συμπαγούς αλλά και αντιφατικής ψυχοσύνθεσης της ηρωίδας. Το νεαρό της ηλικίας τους δεν συνηγόρησε καθώς κι η ερμηνευτική απειρία τους. Μια αδέξια προσπάθεια στην τελευταία αυτή παράσταση του φετινού φεστιβάλ από την ερασιτεχνική ομάδα που ίσως να υπόσχεται κάποιες προοπτικές στο μέλλον αν γίνει μια πιο σωστή επιλογή έργου ώστε να ταιριάζει και ηλικιακά κι από πλευράς διανομής αλλά και σε σχέση με τις υποκριτικές δυνατότητές τους, στους ηθοποιούς της.

Σκηνοθεσία: Λένα Μαραβέα-Κώστας Γεωργίου

Σκηνικά-κοστούμια: Μαλαματή Παρίση

Παίζουν: Μαρία Μαθιουδάκη

Γαρυφαλλιά Μαρούλη

Καλλιρρόη Παχή

Χρύσα Φωτοπούλου

Άντα Χρυσού

Χρήστος Χρηστίδης

Επιμέλεια μουσικής: Γιώργος Ματιάμπα

Φωτογραφίες: Μπάμπης Λαγουδάκης

Η μουσική επιλογή της έναρξης είναι απόσπασμα από το έργο του Βαγγέλη Παπαθανασίου «Fais ton reve soit plus long que la nuit» (Κάνε το όνειρό σου να διαρκέσει παραπάνω από την νύχτα).

Ερασιτεχνική θεατρική ομάδα

«Τέχνης Πλους»

«off-off Athens festival»

Από 6.06.2011 έως 09.07.2011

Δευτέρα έως Σάββατο: 21:30

Θέατρο «Επί Κολωνώ»

Ναυπλίου 12

Κολωνός

Τηλέφωνο: 210 5138067

http://www.epikolono.gr/

Τιμές εισιτηρίων: 5€