Σταμάτης Κραουνάκης

Φέτος «επί σκηνής θεάτρου»

Σας σκέφτομαι, με απασχολείτε, σας αγαπάω...

«Αχαρνείς» φέτος το καλοκαίρι σε μια ιδιαίτερα προκλητική παράσταση όπου θα συναντηθείτε στη σκηνή με τον Κώστα Βουτσά και τον Γρηγόρη Βαλτινό. Πως νοιώθετε στην προοπτική της εμπειρίας μιας «επί σκηνής θεάτρου» παρουσίας;

Χτες βράδυ βρέθηκα με τον Λαζόπουλο εδώ στη Σαλονίκη και μού ‘πε: Είσαι σα δεκαοκτώ χρονών.

Μάλλον είναι ένα δώρο που με περίμενε. Είναι άσκηση σκηνικής αντοχής. Αλλά και μοναδική ευτυχία. Όλο το μουσικό μου «είναι» στην υπηρεσία ενός μεγάλου ρόλου, το ηχείο, στην υπηρεσία των ιδεών.

Ο Βαλτινός, φίλος μου τριάντα χρόνια, με δάκρυα στα μάτια πριν λίγες μέρες, μου είπε: Σταμ, είσαι καλός ηθοποιός. Φύλακας-άγγελός μου αλλά κι εγώ, εκείνου...Ο Βουτσάς, μαγεία...Μάθημα, η κάθε στιγμή. Θα το διασκεδάσουμε όλοι.

Πως ήταν η συνεργασία σας με τον Σωτήρη Χατζάκη;

Ξέρουμε πολύ καλά ο ένας τον άλλο. Τον θαυμάζω. Είναι δάσκαλος. Μου ‘δωσε ανοίγματα για μια σωματική και πολιτική προσέγγιση. Με πήγε σε μονοπάτια που δεν τα ‘χα φανταστεί. Το θέμα είναι ότι καταφέρνω να ανταποκριθώ. Και μοιάζει ευχαριστημένος.

Πως λειτουργεί σήμερα ο διαχρονικός μύθος του έργου κι η ακραία επιλογή του ήρωα, σε μια εποχή κρίσης και ενδοσκόπησης;

Είναι σαν να γράφτηκε χτες. «Αυτό που ζούμε είναι πόλεμος» λέει ο Δικαιόπολις. 3.000 χρόνια, τα ίδια χαΐρια, αυτός ο λαός.

Όταν καλείστε να γράψετε μουσική σε θεατρικό έργο ποια είναι η πρωταρχική κινητήριος δυναμική σας;

Τα σώματα. Πως θα δώσω έναυσμα στα σώματα. Ειδικά στην αττική κωμωδία.

Ποια απ' όλες τις αδυναμίες σας, σας ταράζει περισσότερο;

Η τεμπελιά.

Μια μνήμη από την παιδική σας ηλικία;

Όταν πήγαινα στο θέατρο, ήταν πανηγύρι.

Τι είναι αυτό που σας «προκαλεί» περισσότερο στην τέχνη και στη ζωή;

Η περιπέτεια, το αναπάντεχο, η απλότητα.

Όλο σας το μουσικό έργο έχει έντονα θεατρικά στοιχεία. Πως έχει επηρεάσει η «θεατρικότητα» την μουσική σας έμπνευση;

Είμαι θεατροπαίδι κατά γενική ομολογία. Άρα...

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η πολυτιμότερη αρετή για το ανθρώπινο ον;

Η ψυχραιμία.

Κι η χειρότερη παγίδα;

Η διαιώνιση.

Πως αντιμετωπίζετε την απληστία των ισχυρών;

Με αμέτρητα φάσκελα, κατάρες και βρισίδι όπου μπορώ.

Ποιοι μεγάλοι δημιουργοί σας εμπνέουν;

Ο Χατζιδάκις, ο Φελίνι, ο Παπαϊωάννου.

Ποια είναι τα προσεχή σας σχέδια;

Ο επόμενος χειμώνας:

Σπείρα-σεμινάρια.

Τραγούδια για τον Μητροπάνο.

Σι-ντι καινούργιο.

Τρία μεγάλα κονσέρτα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λονδίνο.

Πείτε μας την γνώμη σας για το διαδικτυακό περιοδικό «Επί Σκηνής»

Είναι σούπερ.

Όλες οι γενιές λατρεύουμε τα τραγούδια σας. Πως γεννιέται και πως διαιωνίζεται μια τέτοια βαθειά επικοινωνία με το κοινό;

Σας σκέφτομαι, με απασχολείτε, σας αγαπάω...