Μάνος Καρατζογιάννης
Αντίσταση στον εύκολο εαυτό μας
Αριστούχος απόφοιτος της δραματικής σχολής του Γιώργου Αρμένη, συμμετείχε από τα φοιτητικά του ακόμα χρόνια σε παραστάσεις του Νέου Ελληνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία του δασκάλου του, στα έργα «Μαντζουράνα στο κατώφλι» του Γιώργου Αρμένη, «Αχ, αυτά τα φαντάσματα» του Εντουάρντο ντε Φιλίππο και «Ιάκωβος ή η υποταγή» του Ευγένιου Ιονέσκο. Στη συνέχεια έπαιξε στον «Μικρό ήρωα» του Σ. Ανεμοδούρα σε σκηνοθεσία Δημήτρη Πιατά και στο «Ένα καπέλο από ψάθα Ιταλίας» του Ε. Λαμπίς σε σκηνοθεσία Γιάννη Ιορδανίδη στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Το επόμενο βήμα του ήταν πολύ σημαντικό αφού συμμετείχε στις «Βάκχες» του Ευριπίδη του σερ Πήτερ Χολ από το National Theater of London. Ακολούθησαν αξιόλογες ερμηνείες στις παραστάσεις «Η Κασσέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη σε σκηνοθεσία Γιώργου Αρμένη, «Το πιο γρήγορο ρολόι του κόσμου» του Φ. Ρίντλεϊ σε σκηνοθεσία Μ. Γκίνου, «Φωνές» του Κ. Π. Καβάφη σε σκηνοθεσία Μέμης Σπυράτου, «Η Πρόβα» του Γιώργου Αρμένη σε σκηνοθεσία του ιδίου, όπου και δέχτηκε θετικές κριτικές, «Μπλε μελαγχολία» σε κείμενα των Μάνου Ελευθερίου, Μάρως Δούκα και Μένη Κουμανταρέα και σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη, «Μια εποχή στην κόλαση» του Ρεμπό σε σκηνοθεσία Θάνου Αναστόπουλου, «Ο Ήχος του όπλου» της Λούλας Αναγνωστάκη σε σκηνοθεσία Έλλης Παπακωνσταντίνου και στον «Πλάτωνα» του Θεοδόση Πελεγρίνη σε καλλιτεχνική σύμπραξη με τον καθηγητή που ανέβασε τη φιλοσοφία στη σκηνή. Πέρσι πρωταγωνίστησε στη σουρεαλιστική κωμωδία του Άκη Δήμου «Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης» σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή και φέτος τον είδαμε στην «Πάχνη» των αδελφών Κούφαλη σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά. Ο ταλαντούχος ηθοποιός πιστεύει πως η θεατρική τέχνη ευδοκιμεί μακριά από συμφέροντα και προσωπικές κόντρες και ελπίζει πως κάποτε ο κόσμος θα αλλάξει, δίνοντας την ευκαιρία σε όλους τους διαφορετικούς ανθρώπους να συναντηθούν, παρακάμπτοντας τις διαφορές και τις αντιθέσεις τους. Σέβεται το κοινό με το οποίο θέλει να επικοινωνεί άμεσα αλλά και την ελευθερία της προσωπικής έκφρασης. Προχωράει με σταθερά βήματα, σίγουρος πως όταν παλεύεις για κάτι με όλη σου την ψυχή, θα το πετύχεις αργά ή γρήγορα. Απαντώντας στις ερωτήσεις μας, μας έδωσε την εικόνα ενός καλλιτέχνη που δεν τον φοβίζουν ούτε οι αντιξοότητες, ούτε οι δυσκολίες αλλά επίσης δεν θα επιδίωκε ποτέ την επιτυχία με πλάγια μέσα κι αθέμιτες ενέργειες. Του ευχόμαστε τα καλύτερα.
Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να γίνω ηθοποιός. Δεν επιθύμησα τίποτε άλλο. Δεν ξέρω γιατί... Είναι μια ανάγκη βαθιά που με τα χρόνια γίνεται συνήθεια, τρόπος ζωής... Το θέατρο αισθάνομαι ότι μου δημιουργεί τις προϋποθέσεις εκείνες ώστε να γίνομαι καλύτερος και να ανταπεξέρχομαι στις δυσκολίες της ζωής. Μέσα από το θέατρο, ο πόνος και ο φόβος γίνονται κίνητρα για ζωή.
Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;
Όπως και οποιοσδήποτε νέος σήμερα, ο ηθοποιός αντιμετωπίζει πρώτα απ’ όλα το φάσμα της ανεργίας. Στο χώρο μας επίσης, με προβληματίζει ο αθέμιτος ανταγωνισμός και η επιπολαιότητα με την οποία αντιμετωπίζονται στις μέρες μας οι εργασιακές αξίες.
Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου;
Ένα υγιές πλαίσιο δημιουργίας που θα μπορεί τουλάχιστον να μου εξασφαλίσει μια διαρκή και συνεπή πορεία.
Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;
Όσοι με κάνουν να αγαπώ, να ελπίζω και να σκέφτομαι. Εκείνοι ξέρουν ποιοι είναι, τους το έχω εκφράσει ιδιωτικά και τους ευχαριστώ ξανά.
Τι πιστεύεις για τη θεατρική παιδεία και τους πολιτιστικούς θεσμούς στη χώρα μας;
Ζούμε μια ηθική και πνευματική κρίση που ξεκινάει από τον πυρήνα. Γίνονται όμως σημαντικές προσπάθειες. Έχουμε βέβαια να διανύσουμε ακόμα πολύ δρόμο. Ίσως αυτό που χρειάζεται να είναι η αντίσταση στον εύκολο εαυτό μας. Από όλους μας.
Πώς επιλέγεις τις συνεργασίες σου;
Πρώτα διαισθητικά κι έπειτα με βάση λογικά κριτήρια, όπως το ποιος είναι ο σκηνοθέτης, με ποιους συναδέλφους πρόκειται να συνεργαστώ, τι έργο μου προτείνουν και πόσο ενδιαφέρων είναι ο ρόλος.
Ποια κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;
Ταλέντο, προτεραιότητα στην επικοινωνία με τους άλλους και υπομονή.
Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;
Ότι μας κρατάνε ζωντανούς.
Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;
Σχετίζονται με μια αγαπημένη συγγραφέα...
|