Γιώργος Βουβάκης

Με γνώμονα το ένστικτο

Ο Γιώργος Βουβάκης αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών ενώ παράλληλα σπουδάζει στο Τ.Ε.Ι. Αθήνας στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων.

Στο θέατρο τον είδαμε στις παραστάσεις «Το παιχνίδι της Μοναξιάς» σε σκηνοθεσία Ευδόκιμου Τσολακίδη, «Όλα τα Ρολόγια της Πόλης» στο Βοoze Cooperativa σε σκηνοθεσία Ομάδα Simon Says, «Βρέχει» στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών σε σκηνοθεσία Ακύλα Καραζήση, «Μετά τον αφρό» στο Going Youth Festival με την ομάδα 4Frontal, παράσταση που παίχτηκε και στο θέατρο Χώρα σε σκηνοθεσία Τζωρτζίνας Κακουδάκη.

Φέτος πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Ρισπέκτ» του Jack Thorne, σε σκηνοθεσία Τζωρτζίνας Κακουδάκη και στην παράσταση «Κρυφά Απογεύματα» σε κείμενο-σκηνοθεσία Δημήτρη Μωραΐτη.

Νέος, γοητευτικός και πολλά υποσχόμενος μιλάει με ενθουσιασμό για τις θεατρικές δουλειές του και του ευχόμαστε καλή επιτυχία σε κάθε νέα προσπάθεια.

Πες μου λίγα λόγια για την παράσταση που συμμετέχεις φέτος.

Τα «Κρυφά Απογεύματα» βασίζονται σε μια αληθινή ιστορία που έλαβε χώρα το 2005 στο Ιράν. Ο Δημήτρης Μωραίτης εμπνεύστηκε από αυτό το τραγικό γεγονός και έγραψε τα «Κρυφά Απογεύματα». Θεωρώ πολύ σημαντικό, το ότι έχω την ευκαιρία μέσα από αυτή την παράσταση, να ερμηνεύσω έναν ρόλο που έχει υπόσταση. Είναι μια παράσταση μέσα από την οποία είχα την ευκαιρία να δώσω αλλά και να πάρω πολλά και αποτελεί σίγουρα μια πολύ σημαντική εμπειρία για μένα.

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

Καθαρά από τύχη… σε ηλικία 16 ετών «έχασα» έναν άνθρωπο από τον στενό μου οικογενειακό κύκλο. Τότε μια καθηγήτρια μου, που είχε μάθει τι είχε συμβεί, μου πρότεινε να συμμετάσχω στην θεατρική ομάδα του λυκείου, με σκοπό φυσικά να απαλύνει τον πόνο μου. Εγώ το βρήκα σαν μια καλή ευκαιρία να χάνω ώρες μαθημάτων. Στην πορεία των προβών όμως κατάλαβα ότι κάτι διαφορετικό συνέβαινε μέσα μου... άρχισα να το παίρνω σοβαρά και ακόμα και τώρα, θυμάμαι εκείνη την περίοδο των προβών ως μία από τις καλύτερες της μέχρι τώρα ζωής μου. Νομίζω ότι τότε μου μπήκε το μικρόβιο του θεάτρου.

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;

Νομίζω ότι το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο είναι οι πολύ λίγες ευκαιρίες που έχει για να μπορέσει να παράγει έργο…

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου;

Θέλω αυτό που κάνω να έχει συνέχεια και συνέπεια. Να μπορώ να κάνω πράγματα που με αφορούν και μου λένε κάτι σαν άνθρωπο. Και φυσικά να ‘χω την ίδια όρεξη και ενέργεια που έχω τώρα.

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι μέσα σ’ αυτόν τον χώρο που αποτελούν πηγή έμπνευσης για μένα. Οι ίδιοι το ξέρουν, γιατί τους το έχω πει!

Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία και τους πολιτιστικούς θεσμούς στη χώρα μας;

Νομίζω ότι σαν χώρα δεν έχουμε ιδιαίτερη θεατρική παιδεία. Παρόλα αυτά θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια γίνεται μια πιο σοβαρή δουλειά μέσα από τις δραματικές σχολές. Επίσης πιστεύω ότι τα φεστιβάλ που γίνονται τα τελευταία χρόνια από έλληνες και ξένους δημιουργούς μας βοηθάνε ν’ «ανεβούμε» επίπεδο.

Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

Οι επιλογές μου γίνομαι με γνώμονα το ένστικτο μου. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν οι άνθρωποι με τους οποίους πρόκειται να συνεργαστώ αλλά και το «υλικό» της δουλειάς.

Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;

Η όρεξη , η φρεσκάδα αλλά και η επιμονή.

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες

Η ύπαρξη των θεατρικών ομάδων είναι πολύ σημαντική. Σε μια ομάδα δεν είσαι ένας απλός επαγγελματίας, αυτό που κάνεις το πονάς πιο πολύ και πολλές φορές το αποτέλεσμα μπορεί να ‘χει πραγματικά πολύ βάθος λόγω και των σχέσεων που δημιουργούνται μέσα σ’ αυτήν.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Πρώτα να πάνε όλα καλά στα «Κρυφά απογεύματα» και στο «Ρισπέκτ» και μετά βλέπουμε...

Ποια η γνώμη σου για το διαδικτυακό περιοδικό «Επί Σκηνής»

Μια πολύ εύστοχη πρωτοβουλία. Εύχομαι να συνεχίσετε έτσι!