Κώστας Βασαρδάνης

Ο Κώστας γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου «Εμπρός». Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες: Πάνο Παπαδόπουλο στο «Μια Ζωή Θέατρο» του Ντέιβιντ Μάμετ, Θοδωρή Αμπαζή στις «Σοφολογιότατες» του Μολιέρου, Αντώνη Αντύπα στον «Ξεριζωμό» του Μπράιαμ Φρίελ, στις «Επτά Λογικές Απαντήσεις» του Λεωνίδα Προυσαλίδη και στο «Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» του Ευγένιου Ο’ Νηλ, Ρούλα Πατεράκη στην παράσταση «Οιδίπους Τύραννος» - «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή, Άννα Κοκκίνου στις «Ιστορίες του Δημήτρη Χατζή»), Έφη Θεοδώρου στο «Μάρα/Σαντ» του Πέτερ Βάις, Άντζελα Μπρούσκου στον «Τίτο Ανδρόνικο» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Βίκυ Γεωργιάδου στον «Πουπουλένιο» του Μάρτιν Μακ Ντόνα και στα «Μικροπράγματα» του Έντα Γουόλς, Θανάση Σαράντο στο «Ο Σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι» του Μάριους Φον Μάγιενμπουργκ και άλλους. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο «Δημήτρης Χορν» το 2004. Ο ταλαντούχος ηθοποιός με τις ενδιαφέρουσες ερμηνείες επιδιώκει συνεργασίες μέσα από ισότιμες σχέσεις και με πολύμηνες πρόβες και πιστεύει πως κάθε ρόλος, μεγάλος ή μικρός είναι μία πρόκληση που απαιτεί δουλειά αλλά και νοιάξιμο.

Σε ποια παράσταση θα σας δούμε το καλοκαίρι;

Συμμετέχω στον «Ορέστη» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά. Παίζω τον Πυλάδη, επιστήθιο φίλο του Ορέστη. Ο Πυλάδης φθάνει στο Άργος και μαθαίνει ότι απειλείται η ζωή του φίλου του. Προσπαθεί να τον βοηθήσει παρόλο που ξέρει ότι δεν μπορεί να κάνει και πολλά αφού ο λαός έχει αποφασίσει να σκοτώσει το «μητροκτόνο τέρας». Ο ρόλος μου έχει δυναμισμό και αποφασιστικότητα. Ο ήρωας αγαπάει και γι’ αυτό μάχεται.

Μιλήστε μου για τους σημαντικούς σταθμούς στη μέχρι τώρα πορεία σας.

Κατά μία έννοια, ότι έχω κάνει μέχρι σήμερα στη δουλειά μου θεωρώ ότι είναι σημαντικό. Πρώτα και κύρια σημαντικό για μένα. Κάθε ρόλος, είτε «πρώτος», είτε «δεύτερος» ή «τρίτος», είτε κωμικός ή δραματικός, με σχήματα πιο τρανταχτά ή λιγότερο, ζητάει δουλειά και … «νοιάξιμο»! Αυτό κάποιες φορές είναι και κουραστικό, ξεσκεπάζει αναπηρίες, ανασφάλειες... Αλλά ευτυχώς, νομίζω, δεν μπορείς να του ξεφύγεις! Στο κομμάτι των σπουδών, η δραματική σχολή του «Εμπρός» από την οποία αποφοίτησα καθώς και τα μαθήματα με τη Μίρκα Γεμεντζάκη εδώ και δύο χρόνια είναι σίγουρα σημαντικοί σταθμοί.

Ποια είναι η γνώμη σας για το τηλεοπτικό κατεστημένο;

Το ερώτημα νομίζω πως έχει σύνθετη απάντηση. Το επίπεδο των τηλεοπτικών σειρών, ως επί το πλείστον, είναι χαμηλό και κάποιες φορές αγγίζει το όριο του βλακώδους. Οι εξαιρέσεις βεβαίως υπάρχουν. Από την άλλη πλευρά, η συμμετοχή σε μια σειρά δίνει λύση σε πολλές ανάγκες που έχει ο ηθοποιός: βιοποριστικές, τριβής με το αντικείμενο, αναγνωρισιμότητας και πάνω από όλα, νομίζω, μιας ανάγκης, όχι απαραίτητα κατακριτέας, να είναι κανείς και να αισθάνεται mainstream.

Ποια πλεονεκτήματα και ποια μειονεκτήματα έχετε επισημάνει στην θεατρική παιδεία στην Ελλάδα;

Έχω την εντύπωση πως το επίπεδο της παιδείας στην Ελλάδα στον τομέα του θεάτρου είναι χαμηλό. Ένας νέος Έλληνας ηθοποιός τελειώνει μια δραματική σχολή και δεν ξέρει πώς να δουλεύει με τη φωνή του, με το σώμα του, δεν ξέρει ή μισοξέρει πώς να διαβάζει ένα θεατρικό κείμενο ή το ρόλο του και το κυριότερο δεν έχει συνείδηση του γεγονότος ότι η εργασία του ηθοποιού δεν εξαντλείται στο πεντάωρο της πρόβας. Οι εξαιρέσεις και πάλι υπάρχουν. Δεν θέλω ν’ ακουστώ «αφ’ υψηλού»... Κι εγώ προσπαθώ καθημερινά να συμπληρώνω όλα αυτά τα οποία θεωρώ ότι μου λείπουν κι όσο μπορώ να αναπληρώνω τα κενά της εκπαίδευσής μου.

Ποιοι δημιουργοί υπήρξαν για σας κινητήριες δυναμικές στην ως τώρα πορεία σας;

Οι δημιουργοί που μου έδωσαν την αίσθηση πως γι’ αυτούς η δουλειά τους είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής τους, που θέλουν να βρίσκουν όλο και περισσότερα «κλειδιά» για την Τέχνη τους, οι δημιουργοί-τεχνίτες.

Ποια θεωρείτε την ιδανική συνεργασία που θα επιδιώκατε;

Η ιδανική συνεργασία για μένα συνδυάζει τρία βασικά χαρακτηριστικά: πρώτον να δουλεύει κανείς σ’ ένα κλίμα ισοτιμίας με τους άλλους συνεργάτες, δεύτερον να κάνει πρόβες για αρκετό καιρό, για τρεις ή τέσσερις μήνες και τέλος να μπορεί να πληρώνεται στο διάστημα των προβών.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Το χειμώνα θα συνεργαστώ με το Εθνικό Θέατρο, στο «Γλυκό πουλί της νιότης» του Τένεσσι Ουίλλιαμς, σε σκηνοθεσία Έφης Θεοδώρου.

Ποιες στιγμές ή περιστατικά έχουν μείνει στην μνήμη σας από την ως τώρα εμπειρία σας;

Τα χρόνια των σπουδών μου στη σχολή του «Εμπρός», οι πολύμηνες και δημιουργικές πρόβες για τις «Σοφολογιότατες» του Μολιέρου με την ομάδα μουσικού θεάτρου «ΟΠΕRA», η απονομή του βραβείου «Δημήτρης Χορν» και η αίσθηση της αποδοχής που είχε εκείνη η βραδιά, είναι κάποιες απ’ τις στιγμές που έχουν μείνει στη μνήμη μου μέχρι τώρα.