Κωνσταντίνος Κακούρης

Πρωταθλητής στη σκηνή

Ο Κωνσταντίνος ξεκίνησε να σπουδάζει στη Γυμναστική Ακαδημία ώσπου μπήκε στη ζωή του το θέατρο. Άφησε το Πανεπιστήμιο και τελικά αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Γιώργου Αρμένη όπου και τον πρωτοείδαμε στις παραστάσεις «Αγγέλα» και «Bal-Trap». Συνεργάστηκε με το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ρούμελης στα έργα «Μύθοι και Παρα-μύθοι», «Οι Φασουλήδες με το ρόπαλο» και «Η Παγίδα».

Τον ξεχωρίσαμε τη φετινή θεατρική περίοδο όπου πρωταγωνίστησε στην παράσταση «Αισθηματικές Νουβέλες Δρχ. 35» της Αγγελίτας Τσούγκου και Γεωργίας Τσαγκαράκη στο θέατρο 104 Κέντρο Λόγου και Τέχνης στα Εξάρχεια.

Η σκηνική του άνεση, το γοητευτικό βλέμμα και το λαμπερό του χαμόγελο σε συνδυασμό με την εκφραστική του δεινότητα άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις.

Άφησες τον αθλητισμό για να ασχοληθείς με το θέατρο. Τι σε προσέλκυσε σε αυτό το χώρο;

 Έκανα πρωταθλητισμό στο μπάσκετ, μέχρι τα 19 μου χρόνια. Λόγω όμως ενός προβλήματος στη μέση το σταμάτησα. Αδυνατούσα να βρίσκομαι στο επίπεδο που επιθυμούσα. Με το θέατρο ξεκίνησα να ασχολούμαι τυχαία. Ένας φίλος μου με παρακίνησε να λάβω μέρος σε μια τηλεοπτική σειρά «Το πιο γλυκό μου ψέμα». Ξεκίνησε ως μια απλή συμμετοχή και εξελίχθηκε σε κανονικό ρόλο. Άρχισα, παράλληλα, να παρακολουθώ θεατρικές παραστάσεις και κάπου εκεί ξεκίνησε το έντονο ενδιαφέρον μου. Μαγεύτηκα, γοητεύτηκα, άρχισα να ενεργοποιώ τη φαντασία μου. Έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά, σπουδάζοντας υποκριτική. Βρήκα τόσα κοινά στοιχεία με τον αθλητισμό που εξεπλάγην. «προπόνηση-πρόβα»,«αγώνας-παράσταση».Αν δεν υπάρξει ατομική βελτίωση δεν θα μπορέσεις να βοηθήσεις την ομάδα σου και αν δεν υπάρχει ομαδική βελτίωση δεν θα μπορέσει η ομάδα να επιτύχει τους στόχους της. Και αυτό συμβαίνει και στον αθλητισμό και στο θέατρο.

Μίλησέ μου για το ρόλο σου και την παράσταση που έλαβες μέρος φέτος;

 Φέτος έλαβα μέρος στην παράσταση «Αισθηματικές Νουβέλες δρχ.35» σε σκηνοθεσία Αγγελίτας Τσούγκου, πάνω σε κείμενα της ίδιας και της Γεωργίας Τσαγκαράκη, που παίχτηκε στο 104 των εκδόσεων Καστανιώτη. Υποδύομαι έξι ρόλους, έξι διαφορετικούς άντρες, χαρακτήρες από ροζ λογοτεχνία. Αυτοί οι τύποι ανδρών έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Είναι γοητευτικοί, αρρενωποί, πλούσιοι, επιτυχημένοι, ευαίσθητοι με λίγα λόγια οι ιδανικοί άντρες για μια γυναίκα. Αυτή η παράσταση μου έδωσε τη δυνατότητα να ανακαλύψω νέες υποκριτικές πτυχές. Από τον Οκτώβριο θα συνεχιστούν οι παραστάσεις.

Ποια η γνώμη σου για τις θεατρικές ομάδες και τη δράση τους στην ελληνική πραγματικότητα;

 Είναι ένας τρόπος για τους νέους ηθοποιούς να εκφραστούν πάνω στο αντικείμενο που αγαπούν και να εξασκηθούν σε αυτό που έχουν σπουδάσει. Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουν δημιουργηθεί πολλές ομάδες και αρκετές από αυτές έχουν διαγράψει αξιόλογη πορεία. Γίνονται σημαντικές προσπάθειες παρά τα προβλήματα που υπάρχουν.

Ποιους ρόλους θα ήθελες να ερμηνεύσεις;

 Νομίζω πως κάθε ρόλος που αναλαμβάνεις να διεκπεραιώσεις έχει τη δική του γοητεία. Μου αρέσει πολύ ο Τενεσί  Ουίλιαμς. Όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται, θα ήθελα να παίξω κάποια στιγμή το Στάνλει Κοβάλσκι από το «Λεωφορείο ο Πόθος». Συνήθως υπογραμμίζεται η σκληρή πλευρά του και ο άξεστος χαρακτήρας του, παρουσιάζεται σαν ένα «άγριο ζώο». Όμως υπάρχει μια σκηνή στο έργο που φανερώνει μια λιγότερο γνωστή πλευρά του χαρακτήρα του. Ξεγυμνώνει τον εσωτερικό του κόσμο και δείχνει τις ευαισθησίες του. Αυτή ακριβώς η αντίθεση είναι μεγάλη πρόκληση για έναν ηθοποιό. Ένας άλλος ρόλος που θα ήθελα να υποδυθώ είναι ο Αστρόφ από το «Θείο Βάνια» του Τσέχοφ. Εκφέρει απόψεις που δεν συμβαδίζουν με την εποχή του και βιώνει μια ιδιαίτερη μοναξιά. Επίσης ιδανικό για μένα θα ήταν να βρεθώ με κάποιον ρόλο αρχαίας τραγωδίας στην Επίδαυρο. Νομίζω ότι είναι επιδίωξη κάθε ηθοποιού και δη Έλληνα.

Με ποια κριτήρια επιλέγεις συνεργασίες;

 Να υπάρχει ομαδικό πνεύμα, να απουσιάζουν οι ανούσιες συγκρούσεις και η μικροπρέπεια, να με ενθουσιάζει το έργο και να υπάρχει επαγγελματισμός στις συνθήκες εργασίας. Η ιδανική συνεργασία είναι αυτή που σου παρέχει τα παραπάνω και σε κάνει ευτυχισμένο και δημιουργικό.

Ποιες δυσκολίες συναντά ένας νέος ηθοποιός στα πρώτα του βήματα;

 Οικονομικά προβλήματα και ανεργία που οδηγούν στον αποπροσανατολισμό των στόχων του, πληθώρα ηθοποιών και δυστυχώς και μη-ηθοποιών, αδιαφάνεια στις οντισιόν, έλλειψη επιλογών.                                                             

Η σχέση σου με την τηλεόραση.                     

 Είναι μέρος της δουλειάς μου και με ενδιαφέρει. Άλλωστε μου έδωσε το έναυσμα να ασχοληθώ με την υποκριτική τέχνη. Ένας διαφορετικός χώρος που έχει τους δικούς του κώδικες. Αν αντιμετωπιστούν οι σειρές με περισσότερη επαγγελματική ευσυνειδησία μπορούν να γίνουν πολύ όμορφα πράγματα.

Κινηματογράφο έχεις κάνει;

 Όχι, δεν έχω κάνει. Θα με ενδιέφερε όμως πολύ, έχει και αυτός τη δική του μαγεία. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια άνθιση στον ελληνικό κινηματογράφο και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό.

Πες μου τα μελλοντικά σου σχέδια και τι θα ονειρευόσουν να γίνει πραγματικότητα;

 Την προσεχή θεατρική περίοδο θα συνεχιστούν για δεύτερη χρονιά οι παραστάσεις στο 104 των εκδόσεων Καστανιώτη του έργου «Αισθηματικές Νουβέλες δρχ.35». Σκοπός μου είναι να παραμείνω στο χώρο δουλεύοντας με αξιοπρέπεια, να συνεργάζομαι με αξιόλογους ανθρώπους από τους οποίους να μαθαίνω και να εξελίσσομαι ως ηθοποιός αποκτώντας γνώσεις και εμπειρία.