Χαρά Τσιώλη

Μια φορά και έναν καιρό.. ήταν όλα Θετικά.

Μετά εμφανίστηκε ο άνθρωπος και τα πράγματα άλλαξαν…

Μίλησέ μου για την ως τώρα πορεία σου στο θέατρο

Η πρώτη παράσταση που έπαιξα, ενώ ήμουν ακόμη φοιτήτρια στη δραματική σχολή, ήταν στο Ηρώδειο στο πλευρό του δασκάλου μου Στέλιου Γούτη, και την ίδια περίοδο σε σκηνοθεσία του ίδιου, έπαιξα στο πρώτο έργο που έγραψα με τίτλο «Σε λίγο θα βρέξει» που ανέβηκε για δύο σαιζόν με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο Βικτώρια. Έπειτα στο θέατρο Βικτώρια «έζησα» θεατρικά τα επόμενα τέσσερα χρόνια όπου συνεργάστηκα με τον Δημήτρη Κομνηνό σαν συγγραφέας και ηθοποιός στα έργα: «Το σπιρτόκουτο», του Γιάννη Οικονομίδη, όπου έκανα τη θεατρική διασκευή (Βραβείο Αθηνοράματος καλύτερου θεατρικού έργου) «Λόγω Φάτσας» του Γιώργου Διαλεγμένου, (σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας), «Αυτό θα το δούμε» του Τομ Στοπαρτ και «Φαλακρή Τραγουδίστρια» του Ευγένιου Ιονέσκο.

Αξέχαστη ήταν η συνεργασία μου με τον Γιάννη Μποστατζόγλου, ο οποίος με σκηνοθέτησε σε ένα μονόλογο της Σταυρούλας Ζάμπρα, με τίτλο «Με τη βούλα», όπως και η συνεργασία μου με τον μεγάλο μας κινηματογραφιστή Γιώργο Πανουσόπουλο στον «Θυρωρό της νύχτας» που παρουσιάσαμε στο ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη όπου υπέγραψα τη θεατρική διασκευή. Πολύ έντονη στιγμή στη θεατρική μου ζωή ήταν για μένα η παράσταση του δεύτερου έργου μου με τίτλο «Το μάτι», στο οποίο έκανα και την πρώτη μου σκηνοθετική απόπειρα. –«Το μάτι» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αιγόκερως. Φέτος κάνω την πιο τολμηρή μου απόπειρα μέχρι τώρα. Κάνω μια παράσταση standupcomedy με τίτλο «η θεωρία της θετικότητας», σε κείμενο και σκηνοθεσία Στέλιου Κάτσαρη.

Ποια είναι αυτή η περίφημη «θεωρία της Θετικότητας»;

Η θεωρία της θετικότητας… Με λίγα λόγια είναι η θεωρία πως μπορούμε και οφείλουμε να προσεγγίζουμε τα πράγματα θετικά και να έχουμε τη δύναμη να βλέπουμε το μάθημα που παίρνουμε από κάθε εμπειρία στη ζωή όσο δύσκολη κι αν είναι. Νομίζω πως την περίοδο που διανύουμε αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων είναι μονόδρομος και αυτός είναι ο λόγος που θέλησα να κάνω αυτή την παράσταση φέτος.

Τι ρόλο μπορεί να παίξει το χιούμορ στην συνειδητοποίηση του λάθους;

Νομίζω πως μέσα από το χιούμορ και το γέλιο, ο θεατής μπορεί να έρθει πιο άνετα αντιμέτωπος με τα σκοτεινά του κομμάτια και όλα εκείνα που το προβληματίζουν γιατί το γέλιο ανοίγει τις πόρτες της ψυχής και ρίχνει τις άμυνες του κάθε ανθρώπου με αποτέλεσμα να μπορεί πιο εύκολα να συνειδητοποιήσει και να δεχτεί τυχόν λάθη του. Για μένα αυτός είναι ο πιο ιδανικός τρόπος να γίνεις κοινωνός ενός μηνύματος.

Με ποιο τρόπο επικοινωνείς και με ποιο τρόπο γοητεύεσαι όταν έρχεσαι αντιμέτωπη με το κοινό…

Αγαπώ πολύ τους ανθρώπους από μικρή και είμαι πολύ ευτυχισμένη που πλέον μπορώ σαν ηθοποιός και συγγραφέας να επικοινωνώ με το κοινό μέσω του θεατρικού λόγου. Είναι κάτι που με γοητεύει όχι μόνο στη σκηνή αλλά και στη ζωή. Αν με ρωτήσει κανείς πόσους φίλους έχω θα του πω αμέτρητους. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα στη ζωή μου από αυτή την αίσθηση της οικειότητας που αισθάνομαι με τους ανθρώπους. Κι αυτό το έχω και στη σκηνή. Είναι μαγεία να επικοινωνώ κάθε φορά μέσα από διαφορετικό ρόλο.

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου και πως τα κουμαντάρεις;

Μου αρέσει να βάζω στόχους και να τους πετυχαίνω. Δεν κάνω εκπτώσεις στο θέατρο. Θέλω κάθε φορά να κάνω μόνο ότι με γεμίζει πραγματικά και με τους συνεργάτες που θέλω. Γι’ αυτό το λόγο εργάζομαι παράλληλα στην τηλεόραση για να καλύπτω τις βιοποριστικές μου ανάγκες και να έχω αυτή την πολυτέλεια της επιλογής. Ξέρω σίγουρα πως θα παίξω κάποιους ρόλους που αγαπώ και είναι για μένα όνειρο ζωής. Και λέω πως το ξέρω γιατί θεωρώ ότι ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει τα πάντα αρκεί να έχει πίστη, αγάπη και φυσικά πολύ υπομονή και όρεξη για σκληρή δουλειά.

Τι σε παγιδεύει και τι σε απελευθερώνει;

Με παγιδεύει λίγο η τελειομανία μου και το ότι φορτώνομαι με πολλές υποχρεώσεις κάθε φορά με αποτέλεσμα να μην έχω αρκετό χρόνο για μένα. Με απελευθερώνει κάθε φορά η στιγμή που ξεπερνάω τον εαυτό μου και ανεβαίνω ένα ακόμα σκαλοπάτι για την προσωπική μου πρόοδο.

Ποια θεατρική παράσταση ξεχώρισες φέτος;

Δυστυχώς λόγω περιορισμένου χρόνου δεν είδα πολλές παραστάσεις. Μου άρεσε πολύ η «Γκόλφω» στο Εθνικό, και ιδιαίτερα η Λυδία Φωτοπούλου που θαυμάζω από παλιά και η «Τίρζα» με τον Στέλιο Μάινα σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου.

Φοβερές παραστάσεις κι οι δύο, θα συμφωνήσω. Αλήθεια τι γνώμη έχεις για την θεατρική παιδεία στη χώρα μας;

Πιστεύω πως δυστυχώς δεν υπάρχει θεατρική παιδεία στην χώρα μας. Ξέρουμε τα ονόματα στα νυχτερινά μαγαζιά και τους παρουσιαστές της τηλεόρασης και αγνοούμε μεγάλους καλλιτέχνες του θεάτρου. Έτσι μεγαλώνουμε, έτσι μαθαίνουμε. Επίσης όσο οι δραματικές σχολές θα λειτουργούν ως «μαγαζάκια» με στόχο το κέρδος θα υπάρχει πάντα ο μαθητής που διψάει για μάθηση στο διπλανό θρανίο με την μαθήτρια που λιμάρει τα νύχια της και ονειρεύεται εξώφυλλα.

Με ποιο τρόπο διευθετείς μέσα σου το γεγονός πως ζούμε σε μια χώρα που αργοπεθαίνει;

Με πονάει πάρα πολύ. Επειδή έχω περάσει κι εγώ φάσεις δύσκολες στη ζωή και ξέρω πως είναι, δεν αντέχω να σκέφτομαι πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν τα απαραίτητα. Προσπαθώ όσο μπορώ να βοηθάω. Στην παράστασή μου φέτος έχω συνεργασία με το «Χαμόγελο του παιδιού» κι αν καταφέρω θα μαζεύω σε κάθε παράσταση χρήματα για να συνεισφέρω όπου μπορώ. Θέλω να πιστεύω πως είναι μια φάση που όταν περάσει θα μας αφήσει πιο ώριμους και πιο συνειδητοποιημένους.

Τι σημαίνει για σένα η λέξη «ταξίδι»;

Ταξίδι για μένα είναι κάθε μικρή απόδραση από την πραγματικότητα. Όταν ακούω αυτή τη λέξη πάντα έρχεται μια εικόνα στο μυαλό μου: Βροχή, καφές και ατελείωτες ώρες στο γραφείο να γράφω κάποιο έργο. Αυτό είναι το ωραιότερο ταξίδι για μένα.

«Η Θεωρία της Θετικότητας»

Stand up comedy Theater

Είναι μια παράσταση stand up comedy theater με έντονο το γυναικείο στοιχείο και αυστηρά «ακατάλληλη» για… Άντρες! Η Γυναίκα, μέσα από πολλές κακοτυχίες και αναποδιές που έχει αντιμετωπίσει προσπαθεί ακόμα να βλέπει τα πράγματα θετικά, προκαλώντας άφθονο γέλιο στο κοινό που γίνεται μια μεγάλη παρέα και ανταλλάσει απόψεις και τραγελαφικά γεγονότα της καθημερινότητας με την συνοδεία πρωτότυπων σατυρικών τραγουδιών και ξεκαρδιστικών διασκευών πασίγνωστων τραγουδιών.

Κείμενα-Σκηνοθεσία: Στέλιος Κάτσαρης

Παίζει: Χαρά Τσιώλη

Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσσα Χατζηανδρέου

Μουσική επιμέλεια: Βασίλης Γεωργουλάκης

Video: Πέτρος Καλκόβαλης

Φωτογραφίες: Κατερίνα Βλαστάρη

Σκίτσο-Αφίσα: Νικόλας Στεφαντούρος

Hairstyling: Μιχάλης Κλώκουζας

Από την Κυριακή 5 Γενάρη και κάθε Κυριακή στις 21.00 στη μουσική σκηνή δ3 στο Κολωνάκι.

Είσοδος ελεύθερη