Γουρούνι στο σακί

του Ζωρζ  Φεντώ

Η υπόθεση του έργου: Ένας αριστοκράτης , ο Πασκαρέλ, θέλοντας να ανεβάσει για λογαριασμό της κόρης του την όπερα, που εκείνη έγραψε, ζητά να προσλάβει έναν τενόρο στέλνοντας ένα τηλεγράφημα σ' έναν παλιό του φίλο, που τον  γνωρίζει. Τι γίνεται όμως όταν το τηλεγράφημα δε φτάσει ποτέ στον παραλήπτη του; Τι θα επακολουθήσει με την άφιξη ενός νέου,  που όλοι νομίζουν πως αυτός είναι ο τενόρος; Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η ματαιοδοξία, έναν άνθρωπο που απεγνωσμένα επιθυμεί να φαίνεται ανώτερος των άλλων; Και κάπως έτσι ξεκινάει μια σειρά συμπτώσεων και παρεξηγήσεων. Καταστάσεις στις οποίες η λογική και το παράλογο συναντιούνται.

 Πλήρες το ανοικτό  θέατρο στο Κάστρο της πόλης  και στις 22 και στις 23 Αυγούστου για να παρακολουθήσει την κωμική αυτή παράσταση σε παραγωγή του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Κρήτης,στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Φιλίππων .  Όχι,  ότι  εκείνο το πλήθος  που καρτερικά περίμενε στις άβολες ξύλινες τάβλες να ξεκινήσει η παράσταση ήξερε το συγγραφικό έργο του Φεντώ. Διότι, η έγνοια ήταν «πάμε να γελάσουμε, να διασκεδάσουμε, να δούμε και τον Τσαλταμπάση από κοντά, να περάσουμε καλά , βρε αδερφέ».  Και έτσι έγινε. Αραδιάστηκαν τα παιδιά μπροστά, οι μανάδες από πίσω , άνοιξαν σακουλάκια με πατατάκια, γαριδάκια  και τα παρελκόμενα και για να λέμε  τα πράγματα με το όνομά τους, ποσώς ενδιέφερε τον οποιονδήποτε αν  στην  καρδιά της  belle époque άνθισε η πένα του Φεντώ, πήρε τη διάσταση που ήθελε η φάρσα, έγινε η σάτιρα σημαία του, διακωμωδήθηκε η αστική τάξη και οι συνήθειές της από τη σπαραξικάρδια  και καυστική σύνθεση των μύθων τού  συγγραφέα, σχεδόν όλοι γύρω από τις συζυγικές ίντριγκες, που  ξεσκέπαζαν καλά κρυμμένα μυστικά και δια της κωμικής οδού γκρέμιζαν ψέματα και φανέρωναν αλήθειες.  

    Για τη δεοντολογία, ο Georges Feydeau είναι γνωστός ως θεατρικός συγγραφέας κωμωδιών : φάρσα, κωμωδία παρεξηγήσεων, Vaudeville (Βωντβίλ) - είδος που ανανέωσε. Στα έργα του πρωταγωνιστεί η αστική τάξη την οποία καυτηριάζει και γελοιοποιεί για τις συνήθειες και τα κόμπλεξ της.

  Υποθέτω ότι με αυτό το σκεπτικό  επιλέχτηκε το έργο από το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης και κάπως έτσι «μοιράστηκαν» οι  ρόλοι.  Κωμικοί εμβέλειας και κύρους , όπως ο Πιατάς και ο Τσαλταμπάσης στους κύριους, ενώ δημοφιλείς ηθοποιοί  όπως ο Γιαννόπουλος, η Παλαιολόγου, η Γεωργιάδου στους  υπόλοιπους. Σκέφτηκε η παραγωγή: «καλοκαίρι έχουμε, ο κόσμος έχει απαυδήσει  από τα προβλήματα, χρειάζεται διέξοδο στα αδιέξοδά του, ας δώσουμε  στους αγανακτισμένους συνέλληλες την ευκαιρία να γελάσουν, να ξεσκάσουν και, ταυτόχρονα , ας  κερδίσουμε κι εμείς ό,τι καταφέρουμε. Δόξα στον Κύριο, οι πιάτσες στην περιφέρεια είναι δεκάδες, τα καλά κόποις κτώνται, ε, ας κουραστούνε λίγο παραπάνω  οι συντελεστές».

 Πράγματι, μια χαρά πάει η περιοδεία. Τα θέατρα γεμίζουν, οι ηθοποιοί μουσκεύουν επί σκηνής, γελάει ο κόσμος, «καλά περάσαμε  και σήμερα»,  στο φινάλε.

Η παράσταση

Ο Γιάννης Καραχισαρίδης  σκηνοθέτησε τη φαρσοκωμωδία, την οποία διάλεξε ο ίδιος.  Σαφής χρονικός προσδιορισμός δεν υπήρχε.  Ούτε «ωραία εποχή» του Παρισιού  ούτε 21^ος αιώνας. Ένα ανακάτεμα  από οτιδήποτε  σκέφτηκαν ο Αντώνης Χαλκιάς, που υπογράφει σκηνικά και φωτισμούς και η Βάλια Μαργαρίτη, που ευθύνεται για τα κοστούμια. Ο σκηνοθέτης άφησε τους ηθοποιούς του να κινηθούν όπως ήθελε ο καθένας. Ο Δημήτρης Πιατάς με τη γνωστή μανιέρα του, αγαπητή στον κόσμο, σε οικείους για τους  θεατές δρόμους.  Ο Θανάσης  Τσαλταμπάσης υπερκινητικός,  με πάμπολλα ακκίσματα πνιγμένα στην υπερβολή, όμως ηθοποιός με πλούσια εκφραστικά μέσα, άνετη σωματική κίνηση και μια εμφανή  στόφα από παλιούς  σπουδαίους Έλληνες κωμικούς υπηρέτησε το όραμα του σκηνοθέτη με ζέση και κέρδισε δίκαιο χειροκρότημα. Ο  υπόλοιπος θίασος εκτελούσε βήματα και χορογραφιούλες, παντελώς αδιάφορες και, απλά, συμπλήρωνε τα κενά με λόγια  και κινήσεις. Καμία έμπνευση, κανένα εύρημα. Αν το γύρισμα της γλώσσας επτά φορές από τον Γιάννη Δρακόπουλο έφερε γέλιο σε μερικούς, σε άλλους έφερε δυσφορία. Εξακριβωμένο.

 Συνοψίζοντας, είδαμε μια ακόμη  χαλαρή , καλοκαιριάτικη, παράσταση , στο ύψος των προσδοκιών και αυτών που την περιοδεύουν και αυτών που συρρέουν να τη δουν.

Μετάφραση: Έρση Βασιλικιώτη

Διασκευή-σκηνοθεσία-μουσική επιμέλεια: Γιάννης Καραχισαρίδης

Σκηνικά: Αντώνης Χαλκιάς

Κοστούμια: Βάλια Μαργαρίτη

Βοηθός σκηνοθέτη: Έλια Βεργανελάκη

Παίζουν: Δημήτρης Πιατάς, Θανάσης Τσαλταμπάσης, Γιώργος Γιαννόπουλος, Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, Μαρία Γεωργιάδου, Δήμητρα Σιγάλα, Γιάννης Δρακόπουλος, Βασίλης Πουλάκος

Η υπόλοιπη περιοδεία:

ΑΛΕΞ/ΠΟΛΗ         ΚΥΡΙΑΚΗ & ΔΕΥΤΕΡΑ  27 & 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ  ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΑΛΕΞ/ΠΟΛΗΣ
ΚΟΜΟΤΗΝΗ         ΤΡΙΤΗ                             29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ           ΘΕΡΙΝΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ                  
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ    ΤΕΤΑΡΤΗ & ΠΕΜΠΤΗ   30 & 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ  ΘΕΑΤΡΟ ΚΗΠΟΥ
ΒΟΛΟΣ                  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ                 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ        ΥΠΑΙΘ. ΔΗΜ. ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΛΟΥ                   
ΠΕΙΡΑΙΑΣ              ΣΑΒΒΑΤΟ                      2 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ        ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ                                                           

ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ         ΔΕΥΤΕΡΑ                       4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ       ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΣΟΥΣ              
ΑΡΤΕΜΙΔΑ            ΤΡΙΤΗ                             5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ        ΛΙΜΑΝΙ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ
ΧΑΛΑΝΔΡΙ            ΤΕΤΑΡΤΗ                       6 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ       ΘΕΑΤΡΟ ΡΕΜΑΤΙΑΣ                                                     
ΒΥΡΩΝΑΣ             ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ                 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ      ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ "Μ. ΜΕΡΚΟΥΡΗ"                                                      
ΠΑΠΑΓΟΣ             ΣΑΒΒΑΤΟ                      9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ      ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ                                                           
ΑΙΓΑΛΕΩ              ΤΡΙΤΗ                             12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ     ΘΕΑΤΡΟ "ΑΛΕΞΗΣ ΜΙΝΩΤΗΣ"                                                       
ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ     ΤΕΤΑΡΤΗ                       13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ     ΘΕΑΤΡΟ "ΘΑΝ. ΒΕΓΓΟΣ"                           

ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ           ΣΑΒΒΑΤΟ                      16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ     ΘΕΑΤΡΟ "Α. ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ"