Σχετικά άρθρα
| ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ |
 |
 |
| Συντάχθηκε απο τον/την Παύλος Λεμοντζής |
| Κυριακή, 07 Μάιος 2017 07:40 |
|
ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ της Lot Vekemans
Μπορεί κανείς πραγματικά να ξεχάσει; Πώς μπορεί κανείς να αντέξει τον πόνο; Μπορούμε να αποδεχτούμε πραγματικά την αλλαγή; «Ένας άντρας και μια γυναίκα. Ένα ζευγάρι. Μια συνάντηση εννέα χρόνια μετά το χωρισμό τους. Ένα παρελθόν που στοιχειώνει το παρόν τους. Ένα ζευγάρι που προσπαθεί να λύσει το παρελθόν για να κοιτάξει στο μέλλον. Ένα έργο ημιτονίων και λεπτών αποχρώσεων. Μια συγκινητική και τρυφερή σονάτα για δύο». Γιάννης Μόσχος
Το Φουαγιέ της Ε.Μ.Σ. είναι πλέον σκηνή, όπου η μια παράσταση διαδέχεται την άλλη, είναι άλλο ένα συν στη δράση του Βορειοελλαδίτικου φορέα πολιτισμού, είναι μια ακόμη αφορμή για να επικροτήσει κανείς το έργο που παράγεται εκεί και μια απόδειξη ότι το κρατικό θέατρο δίνει ευκαιρίες στους καλλιτέχνες να εργαστούν και στους πολίτες να θεατριστούν. Ο Γιάννης Μόσχος μετέφρασε και σκηνοθέτησε το συγκεκριμένο έργο και τούτη είναι η πρώτη του συνεργασία με το Κ.Θ.Β.Ε. Δούλεψε ένα κείμενο, άχρονο θα έλεγα, με λεπτές ισορροπίες, κείμενο-πείραμα πάνω στις συμπεριφορές ενός ζευγαριού που το χωρίζει ο χρόνος , το ενώνει ένας ανείπωτος πόνος και το παλινδρομεί ο ψυχισμός του άνδρα και της γυναίκας, όπως διακυμαίνονται αυτοί, πότε από φυσικές παρορμήσεις, πότε από νοητικές στάσεις των «πρέπει», πότε από πηγαίες συναισθηματικές εκρήξεις.
Του διατέθηκε, λοιπόν, ο χώρος του Φουαγιέ για να δομήσει την παράσταση, να την παρουσιάσει στο κοινό, το οποίο χωρίστηκε στα δυο, όπως ακριβώς ο Μωυσής χώρισε τη θάλασσα και πέρασαν από το ενδιάμεσο στεγνό κομμάτι οι Ισραηλίτες. Ένα Ισθμός κι εδώ. Στα δυο μερίσματα -θάλασσες, οι θεατές στα σκαριά-καρέκλες τους και στη μέση μια λωρίδα από μάρμαρο , όπου και το νοητό νεκροταφείο, τόπος συνάντησης των δυο ηρώων. Αυτού και Αυτής. Επιμένω στη διάρθρωση χώρου και καταναλώνω χρόνο σ’ αυτήν, επειδή είναι το μελανό σημείο της παράστασης. Είναι και άδικο για τους εξαιρετικούς ηθοποιός Μαρία Τσιμά και Ταξιάρχη Χάνο , είναι και πολλαπλά άδικο για τους θεατές. Επειδή η πρώτη σειρά θεατών ένθεν και ένθεν κοινώνησε ανεμπόδιστα το κείμενο, τις αντανακλάσεις από τη δυναμική των χαρακτήρων που οι δυο τους έπλασαν , τους χυμούς από τις λέξεις που πρόφεραν, τις ποικιλώνυμες εκφράσεις τους, τις κινήσεις τους, τις εναλλαγές ύφους και ηχοχρώματος φωνής, ό,τι μπορεί, τέλος πάντων, κανείς να δώσει και να πάρει σε μια αμφίδρομη σχέση, σε μια επαφή σαν αυτή που γεννά το θέατρο «δωματίου». Οι της δεύτερης σειράς ήταν και οι απόλυτα αδικημένοι. Συμμερίστηκα τη στενοχώρια τους, καθώς κινούσαν σώμα και κεφάλι προς κατευθύνσεις που τους επέτρεπαν ,κάπως, να δουν και ν’ ακούσουν. Εγώ ήμουν στην τρίτη σειρά, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, κάτι σαν «ντεμί σαιζόν» που λένε στην αγορά, επειδή είχαμε μεν βάθρο, ήμασταν δε σε θολό οπτικό πεδίο.
Λύση, σαφώς, υπήρχε. Ένα τεχνητό επίπεδο, μια βάση-σκηνή πάνω στην οποία θα διαμείβονταν οι δράσεις. Σε τίποτα δε θα εμπόδιζε και τη χρήση των σημείων στις άκρες της σάλας. Προφανώς, ο σκηνοθέτης δεν το ήθελε. Οι θεατές πάλι, σίγουρα θα το ήθελαν. Έστω κι έτσι, η Μαρία Τσιμά και ο Ταξιάρχης Χάνος προσπάθησαν φιλότιμα να υπερκεράσουν το χαοτικό μέγεθος της σάλας, να απλώσουν πάνω στη λωρίδα γης ανάμεσα στις ήρεμες θάλασσες θεατών , μπορεί και αναταραγμένες , πιθανολογώ και κάπου να εμφανίστηκαν κύματα που καταλάγιασαν γρήγορα, τους χαρακτήρες και να μας περάσουν κλιμακωτά, βέβαια, αυτά που ήθελε να δώσει η συγγραφέας. Χωρίς να εστιάσω στο ζήτημα της απώλειας, προσωπικά εισέπραξα ότι η Λοτ Φέικεμανς, για χάρη εκείνων που δεν έχουν ακόμη αποκτήσει κάποια γνωριμία με την «Ψυχοσύνθεση», έθιξε το θέμα της με έναν γενικό τρόπο. Γιατί είναι αναγκαία η ψυχοσύνθεση; Διότι όλοι μας έχουμε μέσα μας διαφορετικά και αντίθετα στοιχεία, τα οποία εναλλάσσονται και συγκρούονται. Αυτά συχνά αποκτούν τόσο μεγάλη δύναμη, ώστε σχηματίζουν ξεχωριστές προσωπικότητες και υποπροσωπικότητες, καθεμιά από τις οποίες αγωνίζεται μέσα μας να κυριαρχήσει. Τούτο οδηγεί σε ένα αριθμό αντιθέσεων, συγκρούσεων, διαταραχών και αναστατώσεων, που μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές νευροψυχικές δυσκολίες και συχνά δίνει στο άτομο μια διαρκώς αυξανόμενη αίσθηση μη ικανοποίησης, αστάθειας και δυσαρμονίας.Αλλά αυτή η «ανθρώπινη κατάσταση» δεν είναι οπωσδήποτε μοιραία και αναπόφευκτη. Μπορούμε να τη μεταβάλλουμε και να τη θεραπεύσουμε, αν είμαστε διατεθειμένοι να εξετάσουμε τους εαυτούς μας διεξοδικά, αν αποδεχτούμε ευθύνες και , νομίζω ότι όλο αυτό ήταν και το «δια ταύτα» της υπόθεσης, αφού στο φινάλε το ζευγάρι φεύγει από την προσχεδιασμένη συνάντηση φιλικά. Η παράσταση είναι λιτή. Ακούγονται δυο φορές μερικές νότες. Όχι ιντερμέδια ούτε μουσικές γέφυρες. Κάτι σαν επιβεβαιωτικά μόρια που συναντάμε στη γραμματική. Σκηνικά δεν υπάρχουν. Όλοι οι συντελεστές στην πρεμιέρα καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό. Οπωσδήποτε η παράσταση είναι μια θετική πρόκληση.
Γεννημένη το 1965 στην Ολλανδία, σπούδασε θεατρική γραφή αλλά και κοινωνική γεωγραφία. Ξεκίνησε να γράφει θεατρικά έργα για παιδιά και ενήλικες το 1995. Έργα της έχουν παρουσιαστεί με μεγάλη επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Αυστρία, την Ελβετία, τη Γερμανία, το Λουξεμβούργο, τη Ρουμανία, τη Νότια Αφρική, τη Ναμίμπια, το Μεξικό, την Κίνα, τη Ρωσία, την Ισπανία, την Αργεντινή και τη Βραζιλία. Είναι η πρώτη φορά που το έργο της ανεβαίνει στην Ελλάδα.Γραμμένο το 2009, το «Δηλητήριο» έχει κερδίσει το βραβείο του καλύτερου ολλανδικού θεατρικού έργου που ανέβηκε την περίοδο 2009-2010. Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, έχει κάνει μεγάλη επιτυχία στη Γερμανία και στην Αυστρία. «Αυτός» και «Αυτή», δυο ανώνυμοι απλοί άνθρωποι, έρχονται αντιμέτωποι με ένα απρόοπτο της ζωής. Της ζωής, που, κατά τη συγγραφέα, «είναι σαν να πηδάς από αεροπλάνο χωρίς αλεξίπτωτο». Οι δύο ήρωες του έργου προσπαθούν να διαχειριστούν μια οδυνηρή απώλεια και να βρουν έναν τρόπο να συμφιλιωθούν με την καινούργια πραγματικότητα που τους έχει επιφυλάξει η ζωή.
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόσχος Διανομή:Μαρία Τσιμά(ΑΥΤΗ) Ταξιάρχης Χάνος(ΑΥΤΟΣ)
Φουαγιέ Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Θεσσαλονίκη Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, στις 21:00
|
