Βόυτσεκ
του Γκέοργκ Μπύχνερ

Ο στρατιώτης Βόυτσεκ γίνεται το πειραματόζωο στα χέρια του γιατρού του στρατοπέδου ενώ σκοτώνει την αγαπημένη του και μητέρα του παιδιού του Μαρία, η οποία τον απατά με τον αρχιτυμπανιστή. Ο Μπύχνερ έγραψε το έργο το 1836 και πέθανε πριν προλάβει να το ολοκληρώσει. Πρόκειται για την πραγματική ιστορία του στρατιώτη Γιόχαν Κρίστιαν Βόυτσεκ ο οποίος εκτελέστηκε δημόσια στη Λειψία, το 1824, για την δολοφονία της Γιοχάννα Κρίστιαν Βόοστ. Σύμφωνα μάλιστα με το επίσημο πόρισμα ο Βόυτσεκ διέπραξε το έγκλημα έχοντας πλήρη πνευματική διαύγεια.

Το έργο θεωρείται ένα από τα πιο αινιγματικά και εμβληματικά κείμενα της παγκόσμιας δραματουργίας το οποίο επηρέασε καταλυτικά τις τάσεις της θεατρικής δημιουργίας ολόκληρου του 20ου αιώνα. Το συγκεκριμένο έργο αποτελεί μια λεπτομερειακή άσκηση ύφους σε πολλά από τα πιο σημαντικά είδη θεάτρου, με διάχυτα εξπρεσιονιστικά και νατουραλιστικά στοιχεία καθώς εμπεριέχει και υφολογικά χαρακτηριστικά από το θέατρο του παραλόγου. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι το κείμενο του Μπύχνερ δεν μπορεί να ταξινομηθεί σε κανένα ιδεολογικό ρεύμα, αισθητική τάση ή γενικότερο θεατρικό είδος.

Ο Μιχάλης Καλαμπόκης επέλεξε ένα απόλυτα στυλιζαρισμένο ύφος στην σκηνοθετική γραμμή, χτίζοντας σε αρκετά σημεία της παράστασης, ιδιάζουσες εικαστικές εικόνες οι οποίες έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσπάθησε να εμπλουτίσει την οπτική του με κάποιους ιδιότυπους συμβολισμούς που σε κάποιες σκηνές, όχι όλες, αναδείκνυαν αρκετά επιτυχώς τα πολλαπλά επίπεδα του δραματουργικού υλικού. Ο λιτός και καλαίσθητος σκηνικός χώρος ευνόησε την αλληλεπίδραση των σκηνικών δράσεων ώστε να αναδειχθούν ευκρινώς τα ιδιαίτερα μορφολογικά και ψυχολογικά χαρακτηριστικά του κάθε ρόλου, αν και η υπερβολικά τονισμένη κινησιολογία δημιουργούσε χάσματα στον ρυθμό της παράστασης ενώ προφανώς ο στόχος ήταν το αντίθετο. Το επαναλαμβανόμενο μουσικό μοτίβο του Χρήστου Γαλίτη λειτούργησε θετικά στην δημιουργία μιας ιδιόμορφα ζοφερής σκηνικής ατμόσφαιρας αν και χρησιμοποιήθηκε σχεδόν καταχρηστικά σε συχνότητα από ένα σημείο και μετά, χάνοντας τελικά αρκετή από την σκηνική λειτουργικότητα του. Η μετάφραση της Αλεξάνδρας Βουτζουράκη είναι εύγλωττα στρωτή και με συμπαγή εσωτερικό ρυθμό. Στο πεδίο που αφορά την ερμηνευτική καθοδήγηση των ηθοποιών επιλέχθηκαν κάποιοι αρκετά παρωχημένοι υποκριτικοί κώδικες οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται σε μεγάλο βαθμό, στην σύγχρονη θεατρική πραγματικότητα, οδηγώντας τελικά σε μια αποτύπωση σχήματος παρά σε μια ουσιαστική εμβάθυνση στην πολυεπίπεδη τυπολογία των χαρακτήρων του Μπύχνερ, αν και υπήρχαν κάποιες σποραδικές στιγμές από το σύνολο των ηθοποιών όπου είχαν ένα στοιχειώδες υποκριτικό ενδιαφέρον. Όπως για παράδειγμα οι αρκετά αξιόλογες αποχρώσεις σε ορισμένες στιγμές, από τον Εμμανουήλ Πετράκη στον ρόλο του γιατρού. Ξεχωρίζει περισσότερο ο ίδιος ο σκηνοθέτης για την τεχνική του αρτιότητα και την δόμηση ενός σχεδόν ικανοποιητικού και αρκετά εύστοχου σε κάποια σημεία, σκηνικού πορτραίτου του Βόυτσεκ. Αν είχε επιλεγεί μια διαφορετικής λογικής και οπτικής υποκριτική προσέγγιση, τότε θα μιλούσαμε για μια αληθινά ενδιαφέρουσα και αξιόλογη σκηνική πρόταση πάνω στο κείμενο του Μπύχνερ.

.

Σκηνοθεσία:Mιχάλης Καλαμπόκης
Μετάφραση:Αλεξάνδρα Βουτζουράκη
Μουσική:Χρήστος Γαλίτης
Διανομή:
Βόϋτσεκ:Mιχάλης Καλαμπόκης
Μαρία:Aλεξάνδρα Βουτζουράκη
Λοχαγός: Γιώργος Κρήτος
Αρχιτυμπανιστής:Θωμάς Πανδής
Γιατρός: Εμμανουήλ Πετράκης
Γυναίκα: Κέλλυ Ανυφαντή
Αντρές: Πέτρος Τσαπαλιάρης
Διάρκεια παράστασης:90 λεπτά.
κάθε Δευτέρα καί Τρίτη στίς 21.15
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ κανονικό & 10 ευρώ μειωμένο(δεκτές ατέλειες).
ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΣΚΗΝΗ Κάλβου- Καλαμπόκη
Αθανασίου Διάκου& Τζιραίων 13,Μακρυγιάννη(έξω από το Μετρό Ακρόπολης)
Τηλ.κρατήσεων:210 9222300
Μέχρι 27/5