Σχετικά άρθρα
ΣΧΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑ - ΜΕ ΑΞΟΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ |
![]() |
![]() |
Δευτέρα, 07 Δεκέμβριος 2009 19:37 | |
Σχήμα εκτός άξονα: Με άξονα την κοινωνική ανισότητα
Επικοινωνήσαμε με την Αναστασία Θεοφανίδου και το Νίκο Βουδούρη, οι οποίοι είναι οι εμπνευστές και οι δημιουργοί του «Σχήματος χωρίς Άξονα», μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες και πρωτοποριακές ομάδες στη Θεσσαλονίκη. Μας μίλησαν για την πορεία τους, τα κίνητρα που τους ωθούν στη δημιουργία και τον τρόπο που θα μπορούσε να επηρεάζει η τέχνη σήμερα ανθρώπους και κοινωνίες. Μέσα από τον στιβαρό τους λόγο, μπορεί κανείς να διακρίνει ξεκάθαρα την κατεύθυνση, τον προορισμό, τις δυναμικές, που τους ωθούν στη διοργάνωση αντισυμβατικών θεατρικών δράσεων και στη δημιουργία πολυσυζητημένων παραστάσεων. Ποιο κυρίως είναι το κομμάτι της ανθρώπινης περιπέτειας που προκαλεί στο σχήμα αυτό την ανάγκη για δημιουργία; Οι δύσκολες καταστάσεις σε όλα τα επίπεδα που συμβαίνουν γύρω μας, ιδωμένες ως κινητήριος δύναμη, συνθέτουν το κατάλληλο πλαίσιο που μπορεί να υποδεχτεί την ανάγκη για δημιουργία εάν οδηγηθούν σε σωστή στόχευση. Και ως δύσκολες καταστάσεις λογίζονται κυρίως, οι έντονα πλέον υπάρχουσες κοινωνικές ανισότητες σε όλα τα επίπεδα.
Τι συμβαίνει όταν η καθημερινότητα και η τραγωδία συγκρούονται στην αιχμή της αλαζονείας του ανθρώπινου όντος; Δυστυχώς προκύπτει ένα εκρηκτικό μείγμα, που αν δεν βρει διέξοδο μέσα από διαδικασίες διαλεκτικής προς την κατεύθυνση της κοινωνικής συνοχής, αργά ή γρήγορα θα ανατιναχτεί. Και τότε η αλαζονεία γεννά θύματα και τα θύματα δημιουργούν ενεργειακά πεδία ανθρώπινων κοινωνικών ομάδων τέτοια, που αργά ή γρήγορα θα αντιδράσουν.
Όταν οι θεατρικοί ήρωες διαφορετικών έργων συναντώνται στη σκηνή, φέρουν τα χαρακτηριστικά των προσωπικοτήτων τους ή το σχήμα τους; Και υφίστανται τη διαρκή επανάληψη των ήδη υπαρχόντων δράσεών τους ή μέσα από την αιρετική αλληλεπίδραση οι πορείες τους και οι πεποιθήσεις τους ανατρέπονται; Η απάντηση προκύπτει μέσα από την αντίστροφη ανάγνωση της ερώτησης. Μέσα από την αιρετική αλληλεπίδραση οι πορείες και οι πεποιθήσεις των ρόλων ανατρέπονται, μετά σχηματοποιούνται και κατόπιν αναγνωρίζονται τα χαρακτηριστικά των προσωπικοτήτων τους. Ο «Καλιγούλας» αποκαλύπτει τον εφιαλτικό τρόμο που γεννά ο έξω κόσμος, ένας κόσμος αφιλόξενος και εχθρικός ή την σκοτεινή απειλή που κρύβεται μέσα μας; Η σκοτεινή απειλή που κρύβεται μέσα μας γεννά τον εφιαλτικό τρόμο του έξω κόσμου. Άρα, στην περίπτωσή μας ισχύουν και τα δύο. Όταν δημιουργούνται πλαίσια όπου η κοινωνική συνοχή δεν διαρρηγνύεται, τότε κανένας Καλιγούλας δεν μπορεί να επιβιώσει ούτε μέσα ούτε έξω από μας. Η ανθρώπινη φύση μπορεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην καταστρεπτική απληστία και στη λυτρωτική αγάπη; Και τι ρόλο παίζει σ’ αυτό η τέχνη του θεάτρου; Αν οι κοινωνίες κάποτε επαναστατήσουν και πετάξουν τις μάσκες τους τότε, όπως λέει και ο Ζενέ, το θέατρο δεν θα μας είναι απαραίτητο. Μακάρι. Όσο όμως οι κοινωνίες διατηρούν status σε όποιο επίπεδο και μορφή, το θέατρο, όχι βέβαια μόνο του αλλά μαζί με όλες τις τέχνες και ό,τι πνευματικό γεννά το ανθρώπινο μυαλό, θα βοηθάει σ’ αυτήν την ισορροπία, γιατί συνήθως αποφορτίζει λειτουργώντας ως δικλείδα ασφαλείας του συστήματος. Εξαρτάται βέβαια για ποιο είδος θεάτρου μιλάει κανείς. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα... Οι πρόβες που γεννάνε ένα έργο σε τι διαφέρουν από εκείνες που γίνονται πάνω σ’ ένα προϋπάρχον κείμενο; Οι διαδικασίες είναι περίπου οι ίδιες, αν τηρηθούν κάποιοι κανόνες. Ένα κείμενο που προϋπάρχει, θα ήταν καλό να μη δίνεται ευθύς εξ αρχής ολόκληρο στους ηθοποιούς και βεβαίως, η διδασκαλία των ρόλων να μην κρατάει τη σειρά της εξέλιξης του έργου. Πρέπει δηλαδή στην αρχή και το προϋπάρχον κείμενο να αποκαλύπτεται πάντα στους ηθοποιούς, σα να γεννιέται εκείνη τη στιγμή. Τι τάσεις διαβλέπετε στο σύγχρονο θέατρο και στο μελλοντικό και πώς αυτές μπορούν να επηρεάσουν το κριτήριο του θεατή αλλά και τις δεξιότητες των ηθοποιών; Η τεχνολογία και ιδιαίτερα η ψηφιακή προχωράει με μεγάλες ταχύτητες. Μεταξύ αυτού που λέμε «ο ηθοποιός και ένα φως» από τη μία και «ο ηθοποιός μέσα από το ολόγραμμά του» από την άλλη, υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες εκδοχές που μπορούν να αναπτύσσονται. Μια σύγχρονη παράσταση μπορεί να κρύβει διαχρονικότητα, μια μοντέρνα πιθανώς όχι. Το σύγχρονο θέατρο πρέπει να γίνει διαχρονικό και να ασχοληθεί με διαχρονικές ιδέες, συμπαντικές, οικουμενικές. Το μελλοντικό θέατρο οπωσδήποτε θα είναι περισσότερο διαδραστικό μέσα από την όποια μορφή του και η τεχνολογία θα παίξει σημαντικότατο ρόλο στη διαμόρφωσή του. Ποιες είναι οι πιο ενδιαφέρουσες κατά τη γνώμη σας θεατρικές δράσεις στη Θεσσαλονίκη; Αυτές που διατηρούν ποιότητα στις διαδικασίες και στο αποτέλεσμά τους. Αυτές που οδηγούν το θεατή στην όποια ανάταση, αυτές που δεν ανακατεύουν συνέχεια το μάγμα του δημιουργήματος χωρίς να του δίνουν συγκεκριμένη μορφή. Πώς επηρεάζει την αναγνωρισιμότητά σας το γεγονός πως ακολουθείτε δρόμους θεατρικούς, μη συμβατικούς; Το μη συμβατικό δεν μπορεί να ορίζεται ποτέ από τον δημιουργό. Αν ορίζεται, αυτό εξυπηρετεί θέματα προβολής και όχι ουσίας. Ελπίζουμε η αύξηση αναγνωρισιμότητας, εάν υπάρχει, να προέρχεται λοιπόν από λόγους ουσιαστικούς. Ποια είναι τα προσεχή σας σχέδια; Η επόμενη παραγωγή θα είναι οι Δούλες του Ζενέ σε διασκευή-σκηνοθεσία Αναστασίας Θεοφανίδου στον καινούριο χώρο του «Σχήματος» στην Πλάτωνος 35. Θα συνεχιστούν οι Κύκλοι Σεμιναρίων (Υποκριτικής, Φωνητικής, Κίνησης, Λογοτεχνίας, Δημοσιογραφίας) και οι Κύκλοι Ανοιχτών Συνεντεύξεων, που για πρώτη φορά σ’ αυτή τη μορφή παρουσιάστηκαν στην Ελλάδα. Ετοιμάζεται ακόμη ένας καινούριος μονόλογος. Θα δοθεί η δυνατότητα σε νέους να σκηνοθετήσουν και θα υπάρξουν βραδιές αυτοσχεδιασμού νέων δημιουργών.
ΣΧΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑ Προγραμματισμός 2009-2010
Παραστάσεις:
του Νίκου Βουδούρη σε σκηνοθεσία του ίδιου Νοέμβριος- Δεκέμβριος στο Θέατρο Τέχνης Ακτίς Αελίου
Jean Genet Διασκευή- σκηνοθεσία –χορογραφία: Αναστασία Θεοφανίδου Μάρτιος-Απρίλιος στο Σχήμα εκτός Άξονα στην Πλάτωνος 35
Το Σχήμα εκτός Άξονα ανακοινώνει τις παρακάτω δραστηριότητες για τη τρέχουσα σεζόν οι οποίες θα πραγματοποιηθούν στον καινούργιο του χώρο στην Πλάτωνος 35 ή στο Θέατρο τέχνης Ακτίς Αελίου στη Θεσσαλονίκη: Κύκλος σεμιναρίων
θέμα: Προσεγγίζοντας ένα ρόλο (Κασσάνδρα-Τρωάδες, Λώρα-Γυάλινος Κόσμος, Πενθέας- Βάκχες, Αντρέι- Τρεις Αδερφές) με την χορογράφο Αναστασία Θεοφανίδου 10-14 Οκτωβρίου Ώρες 15-19μ.μ
2.Σεμινάριο δημοσιογραφικού λόγου με θέμα: Η τεχνική της συνέντευξης (εφημερίδα, περιοδικό, ραδιόφωνο, τηλεόραση, internet) με την δημοσιογράφο Εριφύλη Μαρωνίτη Νοέμβριος (Οι ημέρες και ώρες θα ανακοινωθούν σύντομα).
3.Σεμινάριο φωνητικής με θέμα: Φωνητικές ασκήσεις με αφορμή τον ποιητικό λόγο με τον μουσικό Νίκο Βουδούρη Χειμώνας (Ιανουάριος)
4.Σεμινάριο υποκριτικής με θέμα: «Ο λόγος ως δράση αλλαγής του Άλλου» Σκηνές από Ρωμαίο και Ιουλιέτα με την σκηνοθέτη Βίκη Γεωργιάδου Άνοιξη (Μάρτιος-Απρίλιος)
5.Σεμινάριο υποκριτικής με θέμα: Μια άλλη εισαγωγή στις μάσκες με τον σκηνοθέτη Σίμο Κακκάλα Απρίλιος 8,9,10,11
6. Σεμινάριο θεωρίας και δράσης με θέμα: Οι απαρχές του θεάτρου: Από την τελετουργία στην τραγωδία με τη φιλόλογο-συγγραφέα Δήμητρα Μήττα Άνοιξη (Μάρτιος)
7. Σεμινάριο λογοτεχνίας με θέμα: Love’s Labour’s Lost Η μετάφραση ως υποδοχή του ΄Αλλου (ποίηση, πεζογραφία, θέατρο) Με τον συγγραφέα Βασίλη Αμανατίδη Άνοιξη(Απρίλιος- Μάιος)
Κύκλος ανοικτών συνεντεύξεων
1. Συνέντευξη με το Σίμο Κακκάλα 2.Συνέντευξη με τη Βίκη Γεωργιάδου Άνοιξη (Απρίλιος)
|