Σχετικά άρθρα
| ΚΑΤΕΡΙΝΑ |
 |
 |
| Συντάχθηκε απο τον/την Παύλος Λεμοντζής |
| Τετάρτη, 20 Σεπτέμβριος 2017 09:06 |
|
Κατερίνα του Αύγουστου Κορτώ
Στην κατάμεστη αίθουσα, μεγάλη αίθουσα, σείονταν το ταβάνι και το πάτωμα. Η «Κατερίνα» είναι νεκρή. Αλλά είναι η νηπενθής μάνα για τον μικρό Πέτρο και μετέπειτα Αύγουστο. Και της ανοίγει το στόμα με την πένα του και ρίχνει ένα παραλήρημα κατ’ επίφαση αρρωστημένο και κατ’ ουσία καταγγελτικό . Μέσα από το βεβαρημένο με λογής μανιοκαταθλιπτικές ρίζες DNA της, η αλλοπρόσαλλη Κατερίνα καταγγέλλει τον κανιβαλισμό του συστήματος απέναντι στο διαφορετικό. Ταυτόχρονα, ανυψώνει την αγάπη. Το μεγαλείο αυτής της γυναίκας με το σαλεμένο μυαλό και με το αλκοόλ συν την καταστολή- σε συσκευασία χαπιών- συμμάχους στις δύσκολες ώρες της καθημερινότητάς της αναδεικνύεται μέσα από την τραγικότητα των καταστάσεων, κατασκευασμένων ή απρόσκλητων, μέσα από το χιούμορ και τον δηκτικό λόγο, μέσα από τον φόβο , τη δειλία ή την τόλμη, που εναλλάσσονταν στο διάβα της ζωής της με καταιγιστικούς ρυθμούς. Και τούτη η δημόσια εξομολόγηση έφερε την εξιλέωση, τη συγχώρεση, την αποδοχή και τον προβληματισμό γύρω από την έννοια «κοινωνία».
Στο « δια ταύτα», λοιπόν. Γυμνό, σπασμένο παιχνιδάκι στα χέρια μιας δυσοίωνης μοίρας, ο άνθρωπος πασχίζει να υπάρξει. Ανεπιτυχώς, όπως όλα δείχνουν. Kαταθλίψεις, βιαιοπραγίες, αυτοκτονίες, ψυχικές διαταραχές, επιλογή του μίσους ως τρόπου ζωής και κατασκευή φανταστικών εχθρών στη θέση ενός ξένου εαυτού. Η κοινωνία μας είναι μια νηπενθής κοινωνία. Αρνείται, συγκαλύπτει, ιατρικοποιεί τον πόνο. Ο ψυχικός πόνος γίνεται αντιληπτός διαρκώς σαν ένα έλλειμμα, ένα ελάττωμα, ενάντια στο σκοτεινό κάλεσμα αισιοδοξίας που, ας πούμε ότι μέχρι πρότινος, μας κατέκλυζε. Ο αποτελεσματικός, λειτουργικός, εκσυγχρονισμένος άνθρωπος της εποχής μας αρνήθηκε πεισματικά το πένθος. Η κυρίαρχη επιταγή μιας «προς τα εμπρός κίνησης» έκανε τον στοχασμό πάνω στο τραύμα μια ενοχλητική παραφωνία. Παράδοξα όμως, έτσι και η ελπίδα μεταμορφώθηκε σε ένα άδειο ρητορικό σχήμα. Η απειλή σε αυτή την κρίση είναι το πάγωμα της σκέψης, η άμβλυνση του συναισθήματος, η αδυναμία στοχασμού και επαναστοχασμού πάνω στην απώλεια. Η νέκρωση, αλλιώς. Αν δεν καταθέσουμε τα όπλα, αν δε «νομιμοποιήσουμε» το «αφύσικο», τότε όλα είναι ανοιχτά. Το μέλλον, όπως μας διδάσκει η Ιστορία, ανήκει στην έκπληξη. Το ίδιο μάς διδάσκουν και όσοι πέρασαν από την κόλαση κι επέστρεψαν πίσω αλλιώς, ζωντανοί και δυνατοί. Ανώνυμοι ήρωες της καθημερινότητας , που παλεύουν σήμερα να μην αδειάσουν από το ανθρώπινο στοιχείο τους, να μην ενδώσουν στη βαρβαρότητα. Ενίοτε δε, και επώνυμοι. Όπως ο Αύγουστος Κορτώ.
Το ρεσιτάλ ερμηνείας της Λένας Παπαληγούρα υμνήθηκε απ’ όλη την αίθουσα. Η ευρηματικότητα του σκηνοθέτη με τη χρήση ενός φακού σε όλη τη διάρκεια της παράστασης έδωσε ενδιαφέρουσα διάσταση στην αφήγηση και η μουσική επί σκηνής συνετέλεσε στους «ζωντανούς» ρυθμούς. Δε νομίζω, όμως, ότι ήταν εύστοχη πάντα η χρήση μικροφώνου. Ο συμβολισμός «τα κάνω βούκινο» πλάτειασε και κούρασε. Θαρρώ πως, όταν έλειπε το μικρόφωνο, ήταν πολύ καλύτερη η απόδοση της ηθοποιού. Περνούσε ανεμπόδιστα το δράμα της «Κατερίνας» στην ψυχή του θεατή. Ενώ η ξαφνική αύξηση έντασης ήχου με την άμετρη χρήση μικροφώνου, θα τολμήσω να πω, ότι σε αρκετά σημεία γκρέμισε ό,τι έχτισε ο σκηνοθέτης. Ωστόσο, πρέπει να δείτε την παράσταση για να σχηματίσετε προσωπική άποψη και για να γευτείτε κι εσείς μια εξαιρετική ερμηνεία.
Ιδέα-Διασκευή-Σκηνοθεσία: Γιώργος Νανούρης Ερμηνεία: Λένα Παπαληγούρα Live Μουσική: Λόλεκ Μαζί τους και ο Γιώργος Νανούρης Παραγωγή: Λυκόφως – Γιώργος Λυκιαρδόπουλος ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Θέατρο ΕΓΝΑΤΙΑ Τηλ. 2310 231 431 Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου στις 9.15 μμ Σάββατο 23 στις 7.00 μμ & 9.30 μμ Διάρκεια Παράστασης: 70 λεπτά χωρίς διάλειμμα Τιμές εισιτηρίων: 15 € & 12 € (φοιτητικό, άνεργοι, άνω των 65 & ΑΜΕΑ) ΑΘΗΝΑ Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου Πρεμιέρα |
