Σχετικά άρθρα
| ΟΜΑΔΑ ΕΠΤΑ |
 |
 |
| Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη | |||
| Πέμπτη, 17 Νοέμβριος 2011 20:06 | |||
|
Ομάδα Επτά Ο Μιχάλης Γεωργίου μιλάει στο Επί Σκηνής για την ομάδα και για την φετινή παράστασή της, τους «Οίκους Ανοχής»
«Κάτι καινούργιο και συναρπαστικό θα γεννηθεί στους καιρούς που ζούμε. Ελπίζουμε να είμαστε μέρος του»
Μιλήστε μου για την ως τώρα πορεία σας. Από το 2003 η ομάδα μας έχει παρουσιάσει τις εξής παραστάσεις: "Μη σκοτώνεις τους Αγγέλους", Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, Μάιος 2003 "Plastic People'', Αντιθέατρο Στούντιο Πρώτες Ύλες, Ιανουάριος- Απρίλιος 2007 «Χρονομηχανή Καβάφης», Αθηναΐδα (Πανευρωπαϊκός Λογοτεχνικός Μαραθώνιος), Μάιος 2007 «Λειτουργία '09», Φεστιβάλ Devised Theatre , Θέατρο του Νέου Κόσμου. (Μάιος 2009), 1o Athens Fringe Festival, Θέατρο Δίπυλον (Ιούνιος 2009), Pocket Festival, Art House ( Ιούνιος 2009). «Λειτουργία '09, μέρος 2ο», Θέατρο ''Άρτι'', Οκτώβριος 2009. "Από την Αρχή...", συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου του Καΐρου, Αίθουσα Black box, Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης, Δεκέμβρης 2010- Ιανουάριος 2011. «Αναμονές», σε συνεργασία με την Αγγελική Μπόζου, Foyer του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννης.
Τι σημαίνει το όνομα της ομάδας και πως το εμπνευστήκατε; Η ομάδα πήρε το όνομά της από τον αριθμό των θανάσιμων αμαρτημάτων, τα οποία και αποτέλεσαν το θέμα της πρώτης της παράστασης, που παρουσίασε το 2003 στην Πειραματική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
Ποια είναι τα μέλη της ομάδας και πως συναντηθήκατε; Η Ομάδα Επτά δημιουργήθηκε από τους ηθοποιούς Βίκυ Μαστρογιάννη και Βαγγέλη Παπαδάκη. Στην πορεία διευρύνθηκε με την συμμετοχή την δική μου και των ηθοποιών Αλκιβιάδη Ζούπα, Τζωρτζίνας Κακκουδάκη, Ελεάνας Αποστολάκη και Νίκου Γεωργίου ενώ κατά καιρούς, έχει συνεργαστεί και με αρκετούς άλλους ηθοποιούς. Η γνωριμία, τόσο των πρώτων όσο και των επόμενων μελών της ομάδας, έγινε είτε μέσα από σεμινάρια, είτε μέσα από δουλειές στο θέατρο, και αυτό είναι σημαντικό διότι οι συνθήκες γνωριμίας, καθόρισαν με έναν τρόπο και την απόφαση της συνεργασίας.
Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας σας και ποια η κατευθυντήριος γραμμή; Με βασικό άξονα την έρευνα, η ομάδα πειραματίζεται με νέες μορφές θεατρικής έκφρασης, μέσα από την χρήση και μερικές φορές την ανατροπή κλασσικών μεθόδων και τεχνικών ( υποκριτικής, αυτοσχεδιασμού, σωματικού θεάτρου, θεάτρου της επινόησης, θεάτρου δρόμου κλπ ). Η λειτουργία των κειμένων μέσα στις παραστάσεις μας, αποτελεί αντικείμενο έρευνας εξίσου σημαντικό, με την έννοια της σύγχρονης δραματουργίας, κυρίως στο επίπεδο της αναζήτησης, του τι μπορεί να αποτελέσει κείμενο παράστασης ( ένα άρθρο, μια προσωπική ιστορία, αποσπάσματα θεατρικών ή λογοτεχνικών έργων, κλπ) και πως αυτή η σύνθεση μπορεί να απαντήσει στην μόνιμη ανάγκη του κοινού να ακούσει και να δει μια... ιστορία. Βασική μας αξία και επιθυμία, είναι ο συλλογικός χαραχτήρας στη δημιουργική διαδικασία διαφορετικών έως και αντίθετων, αισθητικών μέσα από την προσωπική έκφραση του κάθε συντελεστή, νέου ή παλαιότερου συνεργάτη. Η σύμπραξη επίσης συντελεστών ή ολόκληρων ομάδων που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν «αυτοτελώς» σε τομείς μιας παραγωγής μας, πχ. φώτα, σκηνικά, μουσική κλπ, καταθέτοντας την δική τους αισθητική, με κοινό στόχο το «πάντρεμά» μας σε μια ενιαία παράσταση, είναι ένα επιπλέον ζητούμενο της πορείας μας. Τέλος, σημαντικό στοιχείο στην έρευνα μας, είναι ο ρόλος του θεάτρου – και ο δικός μας κατά συνέπεια- στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, και η αλληλεπίδρασή τους, όπως και το είδος της σχέσης και παρουσίας που μπορούμε να έχουμε στην διεθνή σκηνή. Η ομάδα πιστεύει βαθειά ότι κάτι καινούργιο και συναρπαστικό θα γεννηθεί στους καιρούς που ζούμε, και όχι μόνο στο θέατρο. Ελπίζουμε να είμαστε μέρος του.
Με τι κριτήρια διαλέγετε το ρεπερτόριό σας; Το βασικό κριτήριο είναι η ανάγκη ενός ή περισσότερων μελών της ομάδας, να μιλήσουμε – μέσα από μια παράσταση – για ένα θέμα που σοβαρά μας απασχολεί την συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Άρα το πρώτο που γίνεται είναι να καθοριστεί το θέμα και στη συνέχεια να δούμε αν αυτό αφορά όλους μας και αν μας δίνει την δυνατότητα να ερευνήσουμε- δουλέψουμε με έναν τρόπο που θα μας δώσει την ευκαιρία ενός καινούργιου βήματος. Στόχος της δουλειάς μας είναι η έρευνα όσον αφορά την θεατρική μας έκφραση. Άρα το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα δεν είναι ένας ορατός στόχος, σαφής και ευδιάκριτος. Προσπαθούμε σε κάθε νέα μας δουλειά, να υπάρχουν στοιχεία που πρώτη φορά εξερευνούμε, φόρμες και μορφές καινούριες για μας και να επικοινωνήσουμε με όσο το δυνατό ευρύτερο φάσμα θεατών.
Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού; Το θέατρο της επινόησης, στο οποίο κυρίως στηριζόμαστε εμείς, αν και κλείνει 30 χρόνια ύπαρξης, στην Ελλάδα μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να γίνεται γνωστό ότι υπάρχει. Σε αυτό συντέλεσε καταλυτικά το Φεστιβάλ Αθηνών που έφερε σχήματα και δημιουργούς του συγκεκριμένου είδους, από το εξωτερικό και άρχισε το κοινό να εξοικειώνεται με την «νέα» αισθητική. Φυσικά η πλειάδα των ομάδων που εμφανίστηκαν στην συνέχεια, και η έλλειψη εκπαίδευσης , ηθοποιών και σκηνοθετών, έφερε αποτελέσματα στην καλύτερη περίπτωση αμφίβολα - ωστόσο και μερικά πολύ ενδιαφέροντα. Το κοινό λοιπόν, είναι καταρχήν επιφυλακτικό με ομάδες που κάνουν devised, κι αυτό που παρακολουθεί devised δουλειές περιορισμένο. Κι αυτό είναι και το στοίχημα που έχουμε μπροστά μας κάθε φορά. Να έχουμε ένα σταθερό κοινό που παρακολουθεί τις δουλειές μας και κάθε φορά να διευρύνεται. Η σταθερή μας καλλιτεχνική παρουσία τα τελευταία χρόνια, και η προσπάθεια μας να γινόμαστε καλύτεροι στην δουλειά μας έχει βρει ανταπόκριση ικανή για να υπάρχουμε ακόμη.
Πως εξασφαλίζετε χώρο κάθε φορά και τι προβλήματα αντιμετωπίζετε; Η ομάδα Επτά δεν έχει μόνιμη στέγη. Και δεν έχει πάρει ποτέ επιχορήγηση. Έτσι έχουμε αποφασίσει, προκειμένου να υπάρξουμε, τα μέλη της που «ηγούνται» κάθε φορά στην τρέχουσα παράσταση να χρηματοδοτούν τις πρόβες και τα έξοδα της. Η αναζήτηση χώρου προβών είναι κάθε φορά το πρώτο μας μέλημα μιας και απαιτείται να καλύπτει ένα συνδυασμό λειτουργικότητας και ενοικίου που μπορεί να αντέξει η ομάδα. Είναι αλήθεια ότι ειδικά στην εποχή της κρίσης που περνάμε τα απαγορευτικά ενοίκια επικρατούν! Ωστόσο εμείς έχουμε υπάρξει τυχεροί μέχρι στιγμής και έχουν βρεθεί άνθρωποι που μας παραχωρούν τους χώρους τους σχεδόν χαριστικά, γιατί θέλουν να μας βοηθήσουν να συνεχίσουμε να υπάρχουμε.
Τι στήριξη έχετε και τι παραπάνω θα επιθυμούσατε από τους πολιτιστικούς φορείς; Στήριξη έχουμε, από συνεργάτες που κατά καιρούς, έχουν πιστέψει σ’ εμάς και μας έχουν βοηθήσει είτε δουλεύοντας για την ομάδα είτε δίνοντας μας τα μέσα- χώρους κυρίως με λογικούς για τις δυνατότητες μας όρους – για να κάνουμε καινούργιες θεατρικές δουλειές. Και όσο περνά ο καιρός το δίκτυο αυτών των ανθρώπων διευρύνεται συνεχώς, με αποτέλεσμα να βρίσκουμε την δύναμη να συνεχίζουμε. Η επίσημη πολιτεία ποτέ δεν στάθηκε αρωγός, και όχι μόνο σε μας φυσικά. Τα χρήματα που χρωστάνε σε ανθρώπους που έχουν εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο εξωτερικό με παραγωγές τους, είναι οφειλές άνω των 2 ετών. Και αυτό είναι το λιγότερο. Εμείς μπορούμε να καθορίσουμε μόνο τις δικές μας ενέργειες, και όχι της πολιτείας που άλλωστε από παράδοση και ανεξάρτητα της κρίσης, ήταν ανάλγητη σε θέματα πολιτισμού και παιδείας. Άρα δεν περιμένουμε τίποτα, δεν ελπίζουμε σε τίποτα και συνεχίζουμε να δουλεύουμε όσο το δυνατό καλύτερα και αποτελεσματικότερα. Στο μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι ότι κάποτε ίσως αλλάξει αυτό το απαράδεκτο καθεστώς των επιχορηγήσεων και αναδειχθούν ουσιαστικοί τρόποι, όπως παραχώρησης χώρων παραστάσεων, εξοπλισμών κλπ, που δεν θα στοίχιζαν τίποτα στο υπουργείο αλλά θα βοηθούσαν ουσιαστικά και όλους.
Σας εξασφαλίζει η εργασία σας στην ομάδα τα προς το ζειν, ή την αντιμετωπίζετε σαν καλλιτεχνική ανάγκη και εργάζεστε αλλού για να βιοποριστείτε; Όλα τα μέλη της ομάδας χρειάζεται να δουλεύουν σε παρεμφερείς ή τελείως ξένης φύσης από το θέατρο, δουλειές για να μπορούμε να επιβιώνουμε, αλλά και να βρίσκουμε τα χρήματα ώστε να χρηματοδοτούμε τις δουλειές μας.
Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον της ομάδας σας και ποιοι οι στόχοι σας. Το βασικό «όνειρο» είναι η συνέχιση της πορείας της ίδιας της ομάδας, σ’ ένα πλαίσιο που θα μας δίνει την δυνατότητα να ερευνούμε και να πειραματιζόμαστε, τόσο σε σχέση με την ίδια την θεατρική ουσία, όσο και με νέους συνεργάτες ή ομάδες. Το να ξεπεράσουμε την εσωστρέφεια που μας χαρακτηρίζει ως έθνος είναι ένα ακόμα ζητούμενο, πολύ σημαντικό για μας, πια. Το να επικοινωνήσουμε την δουλειά μας εκτός Ελλάδας, στο παγκόσμιο χωριό, είναι ένας προσανατολισμός απαραίτητος πλέον για την καλλιτεχνική ύπαρξη μας με μια έννοια. Διότι είναι ένας ουσιαστικός τρόπος να έρθουμε σε επαφή μ’ αυτό που συμβαίνει έξω από την χώρα, να πάρουμε στοιχεία και μυρωδιές, να επιστρέψουμε στις παραδόσεις και στα γνωστά, ενισχυμένοι με νέες εμπειρίες και να συνεχίσουμε πιο ώριμοι το ταξίδι.
Μιλήστε μου για το έργο που ανεβάζετε αυτόν τον καιρό. Η νέα μας παράσταση, για την οποία είμαστε σε πρόβες αυτό το διάστημα, λέγεται «ΟΙΚΟΙ ΑΝΟΧΗΣ». Τι είναι οίκος ανοχής για τον καθένα μας, κατά πόσο επηρεάζει τη ζωή του, τι αντιστοιχίες υπάρχουν στον προσωπικό μας οίκο μ αυτόν του διπλανού, πώς διαχειριζόμαστε την ανοχή. Υπάρχουν όρια σ’ αυτήν; Υπάρχει χριστιανική διάσταση ή είναι η ζυγαριά της ενοχής της κοινωνίας μας, σε σχέση με την ανάγκη της να επιβιώσει; Τι ανεχόμαστε σήμερα; Στόχος μας, είναι η δημιουργία ενός θεατρικού ταξιδιού με βάση το κοινό αίσθημα, το ότι όλοι ζούμε κι αναπνέουμε σ’ έναν τεράστιο οίκο ανοχής. Επίσης η ομάδα, αυτή την φορά ερευνά την δυνατότητα δημιουργίας θεατρικής ενότητας τόσο σε επίπεδο συνδυασμού ετερόκλητων κειμένων όσο κι όσον αφορά την αυτόνομη παρουσία εικαστικού καλλιτέχνη, με έναν κοινό άξονα. Τους οίκους ανοχής, έτσι όπως σήμερα θα μπορούσαν να οριστούν.
Παίζουν: Ελεάνα Αποστολάκη, Μιχάλης Γεωργίου, Τζωρτζίνα Κακουδάκη, Σοφία Λιάκου, Μάριος Παναγιώτου, και Βαγγέλης Παπαδάκης. Αθήνα 10435 Τηλέφωνο: 210 3425335, φαξ. 210 3425336
|
