Ανδρέας Φλουράκης

Γεννήθηκε το 1969 στην Αθήνα, σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στην Αθήνα και θεατρική γραφή (ΜΑ Writing for the Stage and Broadcast Media) στην Αγγλία.

Στο θέατρο εμφανίζεται για πρώτη φορά το 2001 με το συλλογικό έργο «Πίστη» (Θέατρο του Νότου). Το 2003 διακρίνεται στον διαγωνισμό μονόπρακτων του Θεάτρου Τέχνης, το 2004 του απονέμεται η υποτροφία Fulbright, το 2006 το έργο του «Αντιλόπε»ς επιλέγεται ως ένα από τα δεκαέξι καλύτερα θεατρικά της Ευρώπης στο πρόγραμμα JANUS, ενώ το 2008 βραβεύεται στο διαγωνισμό μονόπρακτων του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου, καθώς και στον διεθνή Διαγωνισμό Μονοδράματος 2006-2008 των UNESCO-Ι.Τ.Ι.

Θεατρικά του έργα που έχουν παρουσιαστεί: «Οι Μέρες Πριν Έρθεις» (Θέατρο του Νότου), «Φύλλα Της» (Θέατρο της Άνοιξης στα πλαίσια της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας), «Τυφλή Εμπιστοσύνη» (Θέατρο Άλεκτον), Κάσσυ (ΧΙΙΙ Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Δράματος Δελφών) κ.α.

Έργα του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Τουρκικά, Ρουμάνικα, Πολωνικά και Φινλανδικά και έχουν παρασταθεί ή αναγνωσθεί στα Royal Court Theatre, Gate Theatre, West Yorkshire Playhouse και Tristan Bates στη Μ. Βρετανία, στο φεστιβάλ Oyun Yaz στην Κωνσταντινούπολη, στο Φεστιβάλ του Ελσίνκι, στα Comparative Drama Conference, φεστιβάλ HotINK, φεστιβάλ GI60 στις Η.Π.Α. κ.α.

Παράλληλα με τη θεατρική συγγραφή έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές και δύο μυθιστορήματα.

Ο τελευταίος του μονόλογος «Φύλλα Της» θα παρασταθεί μεταξύ Οκτώβρη και Δεκέμβρη 2010, στο θέατρο «Επί Κολωνώ» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη.

Η παράστασή σας που ανεβαίνει φέτος έχει σαν κεντρική ηρωίδα μια γυναίκα που «φυλλομετρά» τις αναμνήσεις της. Πως ήταν σαν εμπειρία η αναμέτρηση με τη γυναικεία ψυχή;

Ποια θεωρείτε μεγαλύτερη πρόκληση σε ένα θεατρικό έργο, να απαντάτε σε ερωτήματα ή να τα θέτετε;

Νομίζω πως ένα καλό έργο περισσότερο δημιουργεί απορίες, εξετάζει εκδοχές, κάνει προτάσεις, και κλονίζει τις βεβαιότητές μας, παρά δίνει λύσεις.

Πως βιώνετε την εμπειρία της αναμέτρησης του έργου σας με το κοινό;

Υπάρχει πάντοτε μια μικρή αγωνία όταν ένα έργο συμβαίνει, επιτελείται, ειδικά στις πρώτες παραστάσεις που ακόμα δεν υπάρχει σιγουριά για το αν ο λόγος του συγγραφέα θα φτάσει επιτυχημένα στο αυτί του θεατή, ή για το πώς θα προσληφθεί το κείμενο, πώς θα γίνει η επαφή με τη συγκίνηση του θεατή. Σε γενικές γραμμές πάντως δεν νιώθω ανασφάλεια για τα έργα μου, ξέρω πως στο κοινό που απευθύνονται θα βρουν αντίκρισμα.

Θα κάνατε αλλαγές στο έργο σας στη διάρκεια των προβών ή μετά από την πρεμιέρα με στόχο τη βελτίωσή του;

Σοβαρές αλλαγές σπάνια, συνήθως μικρές βελτιώσεις. Κάποιες φράσεις, κάποιες λέξεις. Υπάρχουν θεατρικοί συγγραφείς που πιστεύουν πως όταν πλέον φτάνει στον σκηνοθέτη το κείμενο είναι ένα ολοκληρωμένο κείμενο που δεν επιδέχεται αλλαγές. Αυτό είναι σεβαστό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι κανόνας.

Γράφοντας ένα θεατρικό έργο χρησιμοποιείτε σαν πρόσχημα την πλοκή για να μεταφέρετε ιδέες ή την θεωρείτε κυρίαρχο στοιχείο της δραματουργίας σας;

Όταν μιλάμε για έργο τέχνης, η ιδέα είναι ενσωματωμένη σε αυτό, προκύπτει από τα μέσα και τους τρόπους του. Μερικές φορές οι ιδέες είναι το πρόσχημα για να δημιουργηθεί η πλοκή που δύναται να είναι σημαντικότερη και από τις ίδιες τις ιδέες, εντός της καλλιτεχνικής πράξης.

Από πού κυρίως αντλείτε ερεθίσματα;

Από τον κόσμο γύρω μου, από κείμενα λογοτεχνικά ή όχι, από την τηλεόραση, τον κινηματογράφο, το θέατρο, τη μουσική, τα εικαστικά, από οπουδήποτε. Συνήθως στην πορεία γραφής ενός έργου ξεχνάω και το αρχικό ερέθισμα, γιατί μετατρέπεται σε μια άχρηστη πληροφορία.

Με δυο λόγια τι κυρίως επιθυμείτε να μεταδώσετε στο κοινό μέσα από το έργο σας;

Χαρά και αρκετή ανησυχία, διατηρώντας πάντα την ελπίδα πως αυτά μπορούν να συνδυαστούν. Και, βέβαια, δύναμη να συνεχίσει να επιμένει για κάτι καλύτερο.

Διδάσκοντας θεατρική γραφή ποια μέθοδο εφαρμόζετε;

Κάθε χρονιά δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα και οι μαθητές  χτίζουν πάνω σε αυτά, αλλά πάντα τα εργαστήριά μου έχουν πρακτική βάση.

Ποια είναι η κατεύθυνση που δίνετε στους μαθητές σας;

Η μεγάλη μου φιλοδοξία είναι οι μαθητές μου να καταφέρουν να ενσωματώσουν στο θεατρικό λόγο αυτά που τους υπαγορεύει η ανάγκη τους και η αισθητική τους. Εγώ είμαι εκεί μόνο για να τους δώσω τα εργαλεία που τους λείπουν.

Τι γνώμη έχετε για την παιδεία της θεατρικής γραφής στη χώρα μας;

Ακόμα, δυστυχώς, η διδασκαλία της θεατρικής γραφής δεν έχει ενσωματωθεί και αναπτυχθεί σε επίπεδο ακαδημαϊκό έτσι ώστε να προωθηθεί με τρόπο φυσικότερο και η νεοελληνική θεατρική γραφή στο μέλλον. Τα εργαστήρια γραφής στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο τείνουν να αποτελούν μια αναγκαία σπουδή για κάθε νέο θεατρικό συγγραφέα, γιατί του παρέχουν μια τεχνική και θεσμική προστασία πριν βγει στην άρρενα, του επισημαίνουν τα κενά του αλλά και τα δυνατά του σημεία, και του ενισχύσουν την ιδιαίτερη καλλιτεχνική του ταυτότητα, τη φωνή του, που θα τον κάνει να ξεχωρίσει από τους άλλους. Αυτή η γνώση έχει μεγάλη σημασία για μένα κάθε φορά που αποφασίζω να κάνω ένα εργαστήριο θεατρικής γραφής και εδώ και τρία χρόνια με το θέατρο Επί Κολωνώ, για δύο χρονιές με το Κέντρο Θεάτρου (Ι.Τ.Ι) και για πρώτη φορά φέτος στο ΕΚΕΜΕΛ κάνουμε μια μεγάλη προσπάθεια να παραδώσουμε μια τέτοια σπουδή. Πάντως σε όλες τις περιπτώσεις τα κριτήρια και η αξιολόγηση των διδασκόντων πρέπει να είναι αυστηρά και προσδιορισμένα, έτσι ώστε να υπάρχει μία γόνιμη μαθητεία, και όχι να είναι αυθαίρετα και περιστασιακά.

Όταν οι χαρακτήρες σας γεννηθούν παίρνουν το δικό τους δρόμο και τους ακολουθείτε ή τους κρατάτε υπό έλεγχο;

Τους αφήνω να κάνουν αυτά που έχουν να κάνουν, να πουν αυτά που έχουν να πουν, καθοδηγώντας τους ταυτόχρονα για να μη χαθούν.

Ποια η συγγένεια του θεατρικού έργου με την ποίηση και την μυθιστορία;

Τα διαφορετικά αυτά είδη σε μία λογοτεχνία έχουν κοινό πολιτισμικό υπόβαθρο, το οποίο άλλωστε είναι ενσωματωμένο στη γλώσσα και στο μύθο. Το κάθε είδος χειρίζεται τη γλώσσα και το μύθο με βάση τους δικούς του περιορισμούς και κανόνες. Η υπέρβαση αυτών των κανόνων πολύ συχνά υπερβαίνει και τα όρια των ειδών. Αν αναφέρεστε ειδικά στο δικό μου έργο, ίσως σε αυτή την υπέρβαση να βρίσκεται και η συγγένεια των ειδών.

Η γνώμη σας για την χρήση του διαδικτύου ως φορέα πολιτισμού;

Στις μέρες μας ήμαστε τυχεροί γιατί έχουμε στη διάθεσή μας πολύ περισσότερες πληροφορίες και δεδομένα που παλιότερα δύσκολα θα αντλούσαμε. Αυτό μπορεί να μας κάνει ισχυρότερους, όχι όμως απαραίτητα πιο σοφούς ή περισσότερο δημιουργικούς.