Βάλια Παπακωνσταντίνου

Διαρκώς σε εξέλιξη

Aπόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Κάρολου Κουν, η Βάλια έχει επίσης πτυχίο από το τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής. Έπαιξε στις παραστάσεις: That face της Polly Stenham σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους, «Ο μολυβένιος στρατιώτης» του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν σε σκηνοθεσία Δημήτρη Δεγαϊτη, «Η Βασίλισσα του Χιονιού» και πάλι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Γράμψα, «Το Αμάρτημα της Μητρός μου» του Γεώργιου Βιζυηνού σε σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη, «Εσύ μας χάρισες το ωραίο ταξίδι...» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Δεγαΐτη και «Την ώρα που δεν γνωρίζαμε τίποτα ο ένας για τον άλλο» του Πέτερ Χάντκε σε σκηνοθεσία Βαρβάρας Δούκα.

Με γνώσεις κλασσικού και μοντέρνου χορού αλλά και μουσικής, η εύθραυστη, γοητευτική νεαρή ηθοποιός έχει πια αποκτήσει μια πρώτη εμπειρία από το σανίδι και ετοιμάζεται να κάνει πραγματικότητα τις ουτοπίες της, ακολουθώντας ένα ισχυρό όραμα. Της ευχόμαστε να απολαύσει ότι της αξίζει.

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

Σημασία δεν έχει γιατί ξεκινάς αλλά γιατί συνεχίζεις. Εγώ ξεκίνησα το θέατρο από μια τυχαία και ασήμαντη αφορμή. Μια μέρα συνόδεψα έναν φίλο μου σε μια ομάδα και χωρίς να το καταλάβω έγινα μέλος της. Σ’ αυτόν τον χώρο, διαισθάνθηκα ένα καταφύγιο κι ένα πεδίο έκφρασης για πράγματα που ενδεχομένως δεν είχα ανακαλύψει ούτε εγώ για τον εαυτό μου. Ο λόγος που συνεχίζω να θέλω να υπάρχω σ’ αυτό το πεδίο είναι διότι μου επιτρέπει να επικοινωνώ με τα αδιέξοδά μου και να τα μετασχηματίζω δημιουργικά, δηλαδή να τα κάνω τέχνη ώστε να αφορούν κι άλλους ανθρώπους.

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;

Τα προβλήματα που σε προσγειώνουν είναι οικονομικοτεχνικού χαρακτήρα. Ένας νέος δημιουργός όμως αυτό που προσπαθεί να κάνει πάντα, είναι να συλλαμβάνει ουτοπίες και να θέλει να τις κάνει πραγματικότητα. Τα προβλήματα ξεπερνιούνται όπου και όταν υπάρχει ισχυρό όραμα.

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου; 

Δεν είναι συγκεκριμένα, εκτός αν μπορεί να θεωρήσει κανείς «θεατρικά όνειρα» κάποια ανεξήγητα απωθημένα του τύπου να ενσαρκώσω την Μarlene Dietrich (γέλιο). Αλλά και κάποια άλλη φιγούρα βγαλμένη απ’ το γερμανικό καμπαρέ θα με ενδιέφερε εξίσου. Χμ! Σοβαρά τώρα το μόνο που επιδιώκω προς το παρόν είναι να είμαι αποτελεσματική σε ό, τι μου δοθεί και θα επιθυμούσα να μου δίνονται κάθε φορά διαφορετικά πράγματα.

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

Δεν είμαι σίγουρη για την πίστη μου στα «ιερά τέρατα». Οι περισσότεροι μεγάλοι δάσκαλοι αυτοαναιρούνται. Όπως για παράδειγμα ο Στανισλάφσκι. Πιστεύω στη δύναμη του θεάτρου να εξελίσσεται συνεχώς ώστε να μην υπάρχουν κλασσικά ανεβάσματα αλλά μόνο κλασσικά έργα.

Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία και τους πολιτιστικούς θεσμούς στη χώρα μας;

Είμαστε μια χώρα με μακραίωνη παράδοση στον πολιτισμό αλλά δυστυχώς η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση τουλάχιστον όπως την έζησα εγώ δεν ανοίγουν ιδιαίτερα τους ορίζοντες των νέων ανθρώπων ως προς την τέχνη και δεν επικεντρώνονται στο να δημιουργούν ισχυρές προσλαμβάνουσες στο πεδίο αυτό σε μια κοινωνία που το έχει ανάγκη και σε μια χώρα της οποίας αυτό είναι σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν. Αυτό εξ ορισμού είναι ολέθριο.

Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

Θα ήταν υπεραισιόδοξο να ισχυριστώ ότι επιλέγω τις συνεργασίες μου μέσα στο τόσο σύντομο χρονικό διάστημα που είμαι στο χώρο αυτό. Μένει μόνο να ελπίζω ότι θα με επιλέξουν άνθρωποι με τους οποίους θα έχω καλή χημεία προς όφελος μιας παράστασης.

Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;

Επειδή το θέατρο είναι μια τέχνη που την χαρακτηρίζει πάνω απ’ όλα η συνεχής μεταβολή και η εξέλιξη, το βασικό προσόν ενός νέου ηθοποιού είναι το να μπορεί να βρίσκεται σε μια διαρκή εξελικτική πορεία. Θα πρέπει να ακονίζει συνεχώς τα εκφραστικά του μέσα και να αυξάνει τις γνώσεις του.  

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

 Στην πόλη μας ανθίζουν σε μεγάλο βαθμό οι θεατρικές ομάδες, που σε πολλές περιπτώσεις αποτελούνται από πολύ ταλαντούχα παιδιά και δημιουργούν ισχυρούς θεατρικούς πυρήνες. Πολλές φορές κάποιες παραστάσεις που γίνονται με ανύπαρκτους πόρους αλλά με πολύ όρεξη και μεράκι ξεπερνούν σε ποιότητα και σε θέαση άλλες, για τις οποίες έχουν δαπανηθεί αρκετά χρήματα.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Ο λαός λέει πως όταν οι θνητοί κάνουν σχέδια, οι θεοί τα βλέπουν και γελούν. Ας πούμε λοιπόν πως κι εγώ αρνούμαι να διασκεδάζω συνέχεια τους θεούς και έχω παραιτηθεί απ’ τα μεγαλόπνοα σχέδια που έκανα μικρότερη. Λέγοντας αυτά δεν επικροτώ σαφώς την αδράνεια... Απλώς προτιμώ να δίνω ενέργεια στο παρόν μου και όχι σε κάτι τόσο αβέβαιο όπως είναι το μέλλον μου. Δεν αδιαφορώ για το μέλλον, απλώς δεν το «σχεδιάζω», το ονειρεύομαι. Το μόνο που σχεδιάζω καθημερινά είναι η εξόντωση του μίζερου κομματιού του εαυτού μου. Δυσκολεύομαι κάποιες φορές αλλά προσπαθώ πολύ να τρέφομαι με θετικές σκέψεις γιατί έχω πειστεί πλέον ότι μόνο μια θετική αύρα θα μου φέρει αυτά που μου αξίζουν κι έγιναν για μένα.