| ΦΑΥΣΤΑ |
|
| Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη |
| Σάββατο, 07 Απρίλιος 2012 15:00 |
|
Φαύστα του Μποστ
Ολοκληρώνοντας τον εορτασμό για τα σαράντα χρόνια λειτουργίας του, το Θέατρο Στοά παρουσίασε φέτος τον χειμώνα τη Φαύστα του Μποστ, παράσταση που υπήρξε μια από τις σημαντικότερες επιτυχίες της Στοάς που κάνει όσους την είδαν, ακόμα και σήμερα να χαμογελούν στην ενθύμησή της. Το έργο γραμμένο το 1963 και με αρκετές παρουσιάσεις στο ενεργητικό του, ανέβηκε για πρώτη φορά στη Στοά το 1987. Η ιστορία είναι γνωστή: Το ζεύγος της Φαύστας και του Γιάννη έχασε την κόρη της, την «τετραετής Ριτσάκι» που πνίγηκε στη θάλασσα, αλλά μετά από καμιά δεκαριά χρόνια στο ψάρεμα ο μπαμπάς έπιασε ένα μεγάλο ψάρι που είχε μέσα στην κοιλιά του το μικρό κοριτσάκι. Κι ενώ η οικογένεια ετοιμάζεται να γιορτάσει το χαρμόσυνο γεγονός το κοριτσάκι εξολοθρεύεται από τους γάτους επειδή μύριζε ψαρίλα. Μια άλλη οικογένεια που της έτυχε ακριβώς η ίδια περίπτωση με τον γιο τους, έρχονται να ζητήσουν σε γάμο το ομοιοπαθές κοριτσάκι αλλά πληροφορούνται το χαμό του και φεύγουν άπραγοι. Το ηθικό δίδαγμα είναι ότι πρέπει να πλενόμαστε καλά γιατί όποιος δεν πλένεται κινδυνεύει από πολλά.
Το σκωπτικό αυτό έργο είναι χαρακτηριστικό του στυλ του συγγραφέα κι ένα από τα πιο δημοφιλή και πολυανεβασμένα. Ο σουρεαλισμός, η έντεχνα κατασκευασμένη ομοιοκαταληξία, ο απαραίτητος δεκαπεντασύλλαβος κι οι επεξηγήσεις-ποταμοί που μεταφέρουν τους διαλόγους από την κρίσιμη παρούσα κατάσταση σε περιστατικά παλιά ή άνευ σημασίας αλλά και τα συνεχή, αστεία λάθη γραμματικής και σύνταξης που ενίοτε γίνονται απλά και μόνο χάριν της ομοιοκαταληξίας, δημιουργούν ένα σύνολο αξεπέραστης σάτιρας που στηλιτεύει ανίερα τον μικροαστισμό και τον καθωσπρεπισμό μιας κοινωνίας φαινομενικά ευνομούμενης κι ωστόσο βαθιά υποκριτικής κι ολέθρια αυτιστικής και κατά συνέπεια ιδιαίτερα ανθεκτικής ώστε επιβιώνει ανά τους αιώνες, φτάνοντας ανέγγιχτη ως τις μέρες μας. Οι ξεκαρδιστικές αντιδράσεις κι οι διάλογοι των χαρακτήρων, οι ανατρεπτικές δράσεις κι οι αστείες αντιπαραβολές συνθέτουν μια μαγική δραματουργία, αξεπέραστη και τόσο χαρακτηριστική ώστε να αποτελεί πλέον ορόσημο στο νεοελληνικό θέατρο.
Το φετινό ανέβασμα, πλημμυρισμένο και πάλι με την υπονομευτική μουσική του Δημητρίου σε μια πιο σύγχρονη σκηνοθεσία και ερμηνευτική γραμμή, ενισχυμένο και με πολλά πρωτότυπα ευρήματα είναι εξ ίσου ξεκαρδιστικό με το παλιό. Η Λήδα Πρωτοψάλτη, ταυτισμένη απόλυτα με τον ρόλο, πλάθει μια αδιάφορη κι επιφανειακή Φαύστα που προσηλώνεται σε κάθε λογής άχρηστες πληροφορίες προσπαθώντας να ενισχύσει την λεπτή επικάλυψη καλλιέργειας την οποία διαθέτει και γίνεται ξεκαρδιστική όταν εκτός τόπου και χρόνου επισημαίνει με περίσκεπτη διάθεση τα σωστά και τα λάθη των περιστάσεων, αρνείται ως επικίνδυνη την τεχνολογική πρόοδο ή πενθεί σπαρακτικά έναν ήρωα της επανάστασης… Ο Θανάσης Παπαγεωργίου δίνει στον ρόλο του Γιάννη, του συζύγου της, ασυνήθιστες αποχρώσεις μεταποιώντας το σχήμα σε ουσία κι ενισχύοντας τα κωμικά στοιχεία με μια ανεπαίσθητη πνοή τραγικότητας. Η πολλά υποσχόμενη νεαρή Κοραλία Τσόγκα διαθέτει την στόφα της κωμικής θεατρίνας, χορεύει και τραγουδάει απολαυστικά και ερμηνεύει το Ριτσάκι με κέφι, χιούμορ και φινέτσα. Απολαυστική η Εύα Καμινάρη στους ρόλους της γειτόνισσας αλλά και της Κας Ιατρού, αποδίδει επίσης κινησιολογικά άψογα και με χάρη τον ρόλο της γάτας. Ο Παναγιώτης Μέντης είναι ξεκαρδιστικός στο ρόλο του Κου Ιατρού ενώ η Βάσω Ορκοπούλου πλάθει έναν απολαυστικό, αυτιστικό Υιό Ιατρού. Υπέροχη στο ρόλο της αυστηρής υπηρέτριας Μαριάνθης η Νίκη Χαντζίδου. Μια καλοκουρδισμένη παράσταση με δυναμικούς ρυθμούς και έξυπνες ανατροπές που προκαλεί αβίαστα το γέλιο του κοινού και που αποδίδει το πνεύμα του συγγραφέα στο έπακρον. Δυστυχώς σήμερα Σάββατο 7 κι αύριο Κυριακή 8 Απριλίου είναι οι τελευταίες παραστάσεις. Μην τις χάσετε.
Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαγεωργίου Υλοποίηση σκηνικού-κοστουμιών: Λέα Κούση
Θέατρο Στοά Μπισκίνη 55 Ζωγράφου Τηλέφωνο: 210 7702830 |
