Από μακριά

Του Θοδωρή Αθερίδη

Πρόκειται για μια παράσταση ιδιαίτερα ευφάνταστη, με πολύ χιούμορ αλλά και με αρκετή συγκίνηση ταυτόχρονα. Αν και είναι η δεύτερη χρονιά που παίζεται, εξακολουθεί να προσελκύει πλήθη θεατών, να ψυχαγωγεί και ταυτόχρονα να κινητοποιεί κάποιους ενδιαφέροντες συλλογισμούς.

Το έργο

Κάπου στο μέλλον μια παράξενη αρρώστια εμφανίζεται, που ονομάζεται λέων. Οι πάσχοντες από λέοντα μένουν αιώνια στην κατάσταση στην οποία τους έχει βρει η αρρώστια. Η αιωνιότητα βέβαια μοιάζει ελκυστική αλλά υπό συγκεκριμένους όρους, μπορεί να γίνει από αφόρητα βασανιστική ως και τραγικά απρόβλεπτη. Η ηρωίδα της ιστορίας παθαίνει λέοντα ενώ έχει περίοδο, με αποτέλεσμα να είναι καταδικασμένη να μην μπορεί ποτέ να συλλάβει ένα παιδί. Επιστρέφει λοιπόν στο παρελθόν, που είναι το δικό μας παρόν για να αναζητήσει τον πατέρα της ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να της προσφέρει το φάρμακο για τη θεραπεία της. Μια παράσταση που ζωντανεύει την συνάντηση του Άλμπερτ Αινστάιν με τον Ραμπιτρανάθ Ταγκόρ λαμβάνει χώρα σ’ ένα θέατρο του κόσμου τούτου και ταυτόχρονα, ένας ταλαιπωρημένος σκηνοθέτης προσπαθεί να βρει τα όρια ανάμεσα στον έρωτα και το συμφέρον, ανάμεσα στην ανοχή και τη στοργή, ανάμεσα στην πίστη του για το υπερφυσικό και στην επίγνωση του φυσικού, ανάμεσα στην αποδοχή του εαυτού του και στην κατανόηση των άλλων. Είναι γεγονός, πως η αλήθεια είναι ανεξάρτητη απ’ τα όντα; Ή μήπως εν τέλει τα όντα είναι ισχυρότερα ακόμα κι από την αλήθεια τους έτσι ώστε μόνο αυτά να μπορούν να την δημιουργήσουν; Υπάρχουν άραγε παράλληλα σύμπαντα και μπορεί κάποιος να ταξιδέψει σε κάποια απ’ αυτά; Είναι μια μορφή αθανασίας η αέναη παρουσία μας στο διηνεκές μέσα σ’ ένα συγκερασμένο χωρόχρονο; Μπορεί ένας εφιάλτης να γίνει το έναυσμα για την πραγματοποίηση ενός ονείρου ή μήπως το κάθε όνειρο δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας παραστρατημένος εφιάλτης; Αξίζει η αθανασία το τίμημα της απώλειας της πραγματικής ζωής; Ή μήπως η θνητότητα κρύβει μέσα της ένα αλλόκοτο είδος ευτυχίας που παραμένει αναντικατάστατο;

Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα ίσως να σας γεννηθούν παρακολουθώντας την παράσταση και συμμετέχοντας κάποια στιγμή σ’ αυτήν.

Η παράσταση

Η παράσταση είναι καλοκουρδισμένη με δυναμικούς ρυθμούς και απολαυστικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς, οι οποίοι γνωρίζουν το είδος και τον τρόπο να το υπηρετούν με συνέπεια, κερδίζοντας την ανταπόκριση του κοινού. Ο εφευρετικός σκηνοθέτης και συγγραφέας διατηρεί τις ισορροπίες ανάμεσα στο χιούμορ και τον προβληματισμό σε επίπεδα καλά, ανεκτά από το κοινό του, αλλά έχει τα προσόντα να οδηγηθεί και μέσα από το κείμενο και μέσα από τη σκηνοθεσία σε ακόμα βαθύτερους προβληματισμούς και ακόμα πιο απρόβλεπτες συνθήκες, αν στο μέλλον το τολμήσει.

Η Σμαράγδα Καρύδη στο ρόλο της κόρης είναι απολαυστική, ενώ η Βίκυ Βολιώτη στο ρόλο της μητέρας, επιτυγχάνει μια πλουραλιστική και δυναμική ερμηνεία. Ξεκαρδιστικός ο Καπουτζίδης προσφέρει στιγμές αβίαστου γέλιου ως ο σπρίντερ-σαύρα και φυσικά, ο Αθερίδης δίνει και πάλι ένα ρεσιτάλ ως ο νευρικός πατέρας και σκηνοθέτης, που έρχεται αντιμέτωπος με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του. Αποκαλυπτικός στο ρόλο του υπεύθυνου θεάτρου, ο ίδιος ο υπεύθυνος του θεάτρου «Μικρό Παλλάς», Στάθης Νικολαΐδης.

Απλά, λιτά και εμπνευσμένα τα σκηνικά και εντυπωσιακά τα κοστούμια, κυρίως οι στολές των αστροναυτών και η θαυμάσια αμφίεση σαύρας του κυρίου Καπουτζίδη.

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Αθερίδης

Σκηνικά-κοστούμια: Μανόλης Παντελιδάκης

Σχεδιασμός φωτισμών: Χρήστος Τζιόγκας

Μουσική επιμέλεια: Θοδωρής Αθερίδης-Γιώργος Σκληρός

Παίζουν:

Θοδωρής Αθερίδης

Σμαράγδα Καρύδη

Βίκυ Βολιώτη

Γιώργος Καπουτζίδης

Χρήστος Πλαΐνης

Αντρέας Νάτσιος

Χρήστος Σαπουτζής

Μένια Αναγνωστοπούλου

Θέατρο: Μικρό Παλλάς

Αμερικής 2 (Στοά Σπυρομήλιου)

Τηλέφωνο: 210-3210025