Γιάννης Παπαθύμνιος

Απόφοιτος της δραματικής σχολής Βεάκη ο ταλαντούχος ηθοποιός και σκηνοθέτης έχει συνεργαστεί με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας, το Ημικρατικό θέατρο Κρήτης, το θέατρο «Νέα Πορεία» του Γιώργου Χαραλαμπίδη, το θέατρο «Δημήτρης Ροντήρης» ενώ είναι επίσης στενός συνεργάτης του χώρου Τέχνης «Ιδιόμελο». Φέτος τον θαυμάσαμε στην παράσταση «Τρύπιο Βαρέλι» του Θεοδόση Πελεγρίνη σε σκηνοθεσία Άννας Σωτρίνη, στο πλευρό του φιλοσόφου, συγγραφέα και ηθοποιού σε μια παράσταση-ρεσιτάλ για δύο, που έχει αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις. Η παράσταση λόγω αυξημένης προσέλευσης, θα συνεχιστεί ως το τέλος Ιανουαρίου του 2019 και για όσους δεν την έχετε δει ακόμα, παίζεται κάθε Πέμπτη στις 19.00 στο θέατρο Αλκμήνη.

Τι είναι αυτό που σας εμπνέει περισσότερο όταν βρίσκεστε πάνω στη σκηνή;

Η ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι λέξεις. Το περιεχόμενο του κειμένου. Η επαφή με τον συγγραφέα. Το κοινό που σε κάθε παράσταση είναι ο συμπρωταγωνιστής μου.

Με ποιο τρόπο επεξεργάζεστε τις πληροφορίες του θεατρικού κειμένου για να χτίσετε το ρόλο σας.

Μελετώντας πολλές ώρες το κείμενο για να το κατανοήσω σε όλα του τα επίπεδα και να ενστερνιστώ την σκηνοθετική οπτική.

Τι σας γοητεύει στο «Τρύπιο βαρέλι» και ποια είναι τα βασικά συστατικά του ρόλου σας.

Με γοητεύει το φιλοσοφικό του υπόβαθρο αλλά και ο διττός λόγος που συναντάμε συχνά στα σύγχρονα κείμενα όπως πχ του Πίντερ ή του Μπέκετ. Ο ρόλος μου εμπεριέχει έντονα αυτό το στοιχείο μαζί με ανατροπές. Η ανατροπή σε βάζει σε μία διαδικασία να δεις τον ίδιο ρόλο από άλλη οπτική γωνία. Αυτό είναι ιδιαίτερα δημιουργικό για μένα.

Πως συνεργαστήκατε με την σκηνοθέτιδα;

Άψογα. Την Άννα Σωτρίνη την γνώρισα ως σκηνοθέτιδα από την προηγούμενη παράσταση του Θεοδόση Πελεγρίνη την «Αυτοβιογραφία». Ως θεατής μου κέντρισε το ενδιαφέρον η σκηνοθετική της ματιά, τόσο, ώστε ευχήθηκα από μέσα μου να είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ κάποτε μαζί της. Μάλλον οι «ουρανοί» εκείνη την στιγμή ήταν ανοιχτοί.

Πως αναπτύχθηκε η χημεία ανάμεσα σε σας και τον συμπρωταγωνιστή σας;

Ο Θεοδόσης Πελεγρίνης είναι ένας εξαιρετικός συνεργάτης εκτός όλων των άλλων χαρισμάτων του. Είχα τη δυνατότητα να δουλέψω με τον συγγραφέα του έργου πάνω στην ίδια σκηνή. Για μένα αυτό ήταν ιδιαίτερα βοηθητικό όσο και σπάνιο. Το γεγονός επίσης ότι είναι ένας άνθρωπος ανοιχτός στις σκηνοθετικές απόψεις και οδηγίες είχε σαν αποτέλεσμα η χημεία μεταξύ μας να μην διαφέρει διόλου από τη συνεργασία με έναν οποιοδήποτε άλλον καλό συνάδελφο.

Πως κατά τη γνώμη σας επιδρά σήμερα το θέατρο στις μάζες και τι μπορεί να προσφέρει στο κοινό του;

Στο θέατρο κάθε θεατής έχει μια μεγάλη γκάμα επιλογών. Μπορεί να βρει ακριβώς αυτό που θα τον ικανοποιήσει. Αν σκεφτούμε ότι αυτή τη στιγμή που μιλάμε οι αθηναϊκές σκηνές φιλοξενούν γύρω στις 1500 παραστάσεις καταλαβαίνετε και πόσο ευρύ είναι το πεδίο των επιλογών. Μετά από μια κρίση σαν αυτή που βιώσαμε και βιώνουμε ακόμα, νομίζω ότι το θέατρο είναι στην σωστή στιγμή να βιώσει τον… διαφωτισμό του.

Τι γνώμη έχετε για τον πλουραλισμό των θεατρικών δράσεων στη χώρα μας και πως λειτουργεί η σχέση ποσότητας-ποιότητας;

Είναι θετικό. Όσοι περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνται και εφαρμόζουν την τέχνη του θεάτρου, τόσο καλύτερα. Ο Μάο έλεγε « αφήστε όλα τα λουλούδια να ανθίσουν». Το γεγονός ότι ο ίδιος δεν στάθηκε συνεπής στο ύψος των περιστάσεων δεν σημαίνει ότι και η φράση δεν είναι δόκιμη ή είναι λανθασμένη και άνευ ουσίας.

Πιστεύετε πως το θέατρο μπορεί να χειραγωγηθεί από τις πολιτικές σκοπιμότητες κι αν ναι με ποιο τρόπο;

Δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση στο στρατευμένο θέατρο. Το θέατρο και οι τέχνες γενικότερα οφείλουν να «αντιπολιτεύονται» την κάθε μορφή εξουσίας.

Τι θα λέγατε σ’ έναν μαθητή της πρώτης τάξης μιας θεατρικής σχολής αν σας ρώταγε τι είναι το θέατρο και πως μπορεί αν το υπηρετήσει;

Δεν ξέρω, δεν υπήρξα ποτέ δάσκαλος δραματικής σχολής. Θα μπορούσα όμως να σας πω τι άκουσα από τους δασκάλους μου ή παλιότερους συναδέλφους όταν ήμουν πρωτοετής της δραματικής σχολής, Να αγαπώ το θέατρο, να το πιστεύω και να το υπηρετώ σωστά εκεί κυρίως που δεν υπάρχει. Όπως στην επαρχία για παράδειγμα. Τους άκουσα και πέρασα έντεκα ολόκληρα χρόνια από τη ζωή μου στο ΔΗΠΕΘΕ της Βέροιας.

Πως συνταιριάζονται η λογική, το ένστικτο και το συναίσθημα για να επιτευχθεί μια αξιόλογη ερμηνεία;

Ο ηθοποιός έχει εργαλεία. Αυτά είναι η ίδια του η ύπαρξη. Τίποτα δεν γίνεται χωρίς πρώτον, την αντίληψη, μετά το συναίσθημα και τέλος την καλή κατάσταση των μέσων που διαθέτει για να εκφραστεί. Την γλώσσα του σώματος και τη φωνή.

Τι κάνετε πρώτα από όλα όταν έρχεστε αντιμέτωπος με έναν ρόλο που θα ερμηνεύσετε;

Προσπαθώ να ανασύρω από τον αόρατο θίασο εντός μου την προσωπικότητα που καλούμαι να ερμηνεύσω. Υπάρχει; Πάντα υπάρχει κάτι μέσα μου που να θυμίζει οποιονδήποτε ρόλο. Είτε είναι κυρίαρχο στην προσωπικότητά μου είτε υπολανθάνον, το ζήτημα είναι να το ανακαλύψω.

Αν είχατε να επιλέξετε ανάμεσα σε έναν πολύ καλό για εσάς ρόλο και σε μια πολύ καλή συνεργασία ποιο από τα δύο θα έπαιζε τον πιο σημαντικό ρόλο;

Η καλή συνεργασία, Βέβαια αν θα είναι και ο ρόλος καλός, είναι το ιδανικό.

Τι πιστεύετε πως πρέπει να γίνει για να βελτιωθεί η θεατρική παιδεία στη χώρα μας;

Μια ανώτατη σχολή παραστατικών τεχνών είναι απαραίτητη για την παιδεία μας στην τέχνη. Τα τρία χρόνια της δραματικής σχολής είναι λίγα. Μακάρι να μπορούσαμε όλοι να κάναμε ένα μεταπτυχιακό ή και διδακτορικό στην τέχνη μας.

Ποια είναι τα όνειρα σας για το θεατρικό σας μέλλον;

Να παίζω όσο κρατάν τα … κότσια μου! Εν σώματι κι εν πνεύματι!