| ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Η ΜΠΕΙΜΠΙ ΤΖΕΙΝ; |
 |
 |
| Συντάχθηκε απο τον/την Παύλος Λεμοντζής |
|
Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν; (Πρωτότυπος τίτλος: What Ever Happened To Baby Jane?) Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Χένρι Φάρελ σε διασκευή σεναρίου του Λούκας Χέλερ.
Ταινία -ψυχολογικό θρίλερ παραγωγής 1962 σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Όλντριτς, με πρωταγωνίστριες δυο «ιερά τέρατα» του Χόλυγουντ. Μπέτι Ντέιβις και Τζόαν Κρόφορντ. Βρήκα την ταινία και την είδα σκηνή - σκηνή. Ύστερα πήγα στο θέατρο. Είχα ήδη διαβάσει για την παράσταση που ανέβηκε Αθήνα, εφόσον ο σκηνοθέτης κατάφερε να πάρει δικαιώματα. Εκεί τους ρόλους ερμήνευσαν δυο «μεγάλες» ηθοποιοί του εγχώριου θέατρου. Ρένη Πιττακή, Ρούλα Πατεράκη. Στη Θεσσαλονίκη τη θέση της Πιττακή ανέλαβε η Μπέτυ Λιβανού, εξίσου σημαντική ηθοποιός. Το θέμα: Η Μπέιμπι Τζέιν Χάτσον και η Μπλανς Χάτσον είναι δυο αδελφές που μένουν μαζί σε μια ρημαγμένη έπαυλη του Χόλυγουντ με ζωντανές τις αναμνήσεις του παρελθόντος. Η πρώτη υπήρξε παιδί θαύμα και αστέρι της επιθεώρησης, αλλά δεν κατάφερε να έχει την ίδια επιτυχία μετά την ενηλικίωσή της και η δεύτερη υπήρξε μεγάλο αστέρι του Χόλυγουντ που αναγκάστηκε να αποσυρθεί στο μεταίχμιο της δόξας, λόγω ενός ατυχήματος που την άφησε ανάπηρη και για το οποίο θεωρήθηκε υπεύθυνη η Μπέιμπι Τζέιν. Μετά το ατύχημα που άφησε τη Μπλανς καθηλωμένη σε αναπηρική καρέκλα, η αντιζηλία μεταξύ των δυο αδελφών λαμβάνει ομηρικές διαστάσεις καθώς η Τζέιν άρχισε σιγά σιγά να τρελαίνεται και να αποκτά τον απόλυτο έλεγχο στη ζωή της αδελφής της. Όταν η Τζέιν πληροφορείται ότι η αδελφή της σκοπεύει να την κλείσει σε ψυχιατρική κλινική, καταστρώνει σχέδιο εξόντωσης της Μπλανς. Δεν ξέρει όμως ότι η Μπλανς κρύβει ένα μεγάλο μυστικό που έχει να κάνει με τα πραγματικά γεγονότα του ατυχήματός της, το οποίο όταν βγει στην επιφάνεια θα προκαλέσει τραγικές αλλαγές στη συμπεριφορά της Τζέιν.
Όλο αυτό, που δεν απείχε από την πραγματική σχέση των δυο πρωταγωνιστριών – αδερφών σε επίπεδο συναναστροφής, συν τη σπουδαία σκηνοθεσία του Όλντριτς έφεραν πέντε υποψηφιότητες στα Oscar, κόσμο στα ταμεία και έκαναν την ταινία «σταθμό» στα χρονικά του αμερικανικού σινεμά. Ο χαρακτηρισμός «ψυχολογικό θρίλερ» που τη συνόδευε είχε έρεισμα. Τα ψυχολογικά θρίλερ αντίθετα με τα splatter έχουν ως γνώμονα να «παίξουν» με τα συναισθήματα του κοινού χωρίς να δείχνουν εικόνες φρίκης. Ο σκηνοθέτης έχει σκοπό να κάνει το θεατή να περάσει από αλλεπάλληλες συγκινήσεις και να νιώσει φόβο , τουλάχιστον, δίχως τη θέα αίματος. Ωστόσο, ο κινηματογράφος έχει το πλεονέκτημα της μεγέθυνσης της εικόνας, του γκρο-πλαν, που μεταφέρει άμεσα στον θεατή ψυχολογικές μεταπτώσεις, αναπάντεχες ανατροπές στη ψυχοσύνθεση των ηρώων. Μέσα από την έκφραση, μέσα από βλέμματα , από ήχους, από συσπάσεις προσώπου, γεγονός και ουσία οδύνης συνεργάζονται, εξελίσσονται, γίνονται φωνή. Γίνονται κατάσταση μετά τη virtual πράξη. Μετά το συμβάν. Κι ο θεατής φεύγει έμπλεος συναισθημάτων.
Στη συγκεκριμένη παράσταση έμειναν μόνο οι φιλότιμες προσπάθειες των ηθοποιών. Μια αντιγραφή της ταινίας του Όλντριτς προσπάθησε να μεταφέρει ο Απόλλων Παπαθεοχάρης στο σανίδι και ως εκεί. Βεβαίως υπήρχε θεατρική ατμόσφαιρα με τους φωτισμούς , αλλά ακόμη κι η μουσική ήταν πανομοιότυπη και μόνιμο «χαλί» σε όλη τη διάρκεια της παράστασης. Τα σερβίτσια, τα κοστούμια, το μακιγιάζ, οι μπούκλες, το άνω δώμα, η σκάλα, το εσωτερικό κουδούνι, όλα δανεικά. Τίποτα δικό του. Κανένα απολύτως εύρημα. Η κ. Μπέτυ Λιβανού αδικημένη στο πάνω δωμάτιο, αδύνατον να δούμε έκφραση. Μόνο η φωνή παλλόταν ανάλογα την περίσταση. Η κ. Ρούλα Πατεράκη με την ιδιόμορφη εκφορά λόγου, μακιγιαρισμένη ως παιδί - θαύμα, περιορίστηκε σε εξάρσεις με κραυγές και αδιάκοπα πήγαινε - έλα. Ακόμα και στο φινάλε, στη σκηνή της αποκάλυψης του «μυστικού» της «καλής» αδερφής δεν υπήρχε εσωτερικότητα. Ή τουλάχιστον δεν έφτασε στην πλατεία. Αναρωτιέται κανείς, γιατί αυτή η αντιγραφή μιας εμβληματικής ταινίας στο σανίδι 55 χρόνια μετά, όταν εξέλιπε ο μοναδικός λόγος που θα τη δικαιολογούσε. Αυτός του ρεσιτάλ ερμηνείας. Οι δυο κυρίες του θέατρου ήταν πασιφανές, ότι δεν είχαν καμία καθοδήγηση. Έκαμαν στη σκηνή ο, τι ορμήνευσε το ένστικτό τους και η πείρα τους. Ωστόσο, χειροκροτήθηκαν θερμά από το κοινό . Τόσο αυτές, όσο και οι υπόλοιποι ηθοποιοί του θιάσου.
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος Παίζουν:Ρούλα Πατεράκη: Μπέημπι Τζέην / Μπέτυ Λιβανού: Μπλανς ΘΕΑΤΡΟ ΕΓΝΑΤΙΑ Πατρ.Ιωακείμ 1 Θεσσαλονίκη Τηλέφωνο:2310 231 431) Τιμές εισιτηρίων :17 ευρώ & 12 ευρώ (φοιτητικό, άνεργοι, ΑΜΕΑ) |
