Ο Γιάννης Σολδάτος παρουσιάζει την «Ιερή Πόρνη»

Πόρνες που τις υποδύονται ηθοποιοί στη σκηνή του θεάτρου αντιμέτωπες με τον πελάτη-σκηνοθέτη ή τον ηθοποιό που υποδύεται το ρόλο του; Ηθοποιοί που επιλέγουν να είναι πόρνες αφού ως ηθοποιοί ούτε την τέχνη τους υπηρετούν αλλά και καταλήγουν να εκπορνεύονται σε παραγωγούς και σκηνοθέτες ώστε να εξασφαλίσουν ένα ρόλο για τον οποίο συνήθως δεν πληρώνονται; Στην παράσταση του Γιάννη Σολδάτου οι ρόλοι δεν είναι σαφείς, συμπλέκονται οι ιδιότητες, όλα μπορούν να συμβούν ή και τίποτα...Το σίγουρο είναι πως προκύπτουν ερωτήματα...

Τρεις και ένας μονόλογοι για πόρνες-ηθοποιούς

Οι τρεις μονόλογοι οι οποίοι είναι ταυτόχρονα και τρεις ακροάσεις σε κάποιον σκηνοθέτη αλλά και τρεις εκ βαθέων εξομολογήσεις γεμάτες ερωτήματα και προσδοκίες που χάνονται στη ροή των περιστάσεων καθώς τέχνη, πορνεία και όνειρα συγχωνεύονται στη σκηνή του θεάτρου αλλά και στα παρασκήνια της ζωής. Η Ανδαλουσία, η φαντασίωση των κοριτσιών που γίνονται γυναίκες μέσα από πόνο και διάψευση, είναι μακριά και όσο βαθιά κι αν το επιθυμούν δεν μπορούν να χορέψουν το φλαμέγκο της ζωής τους, μπορούν μόνο να το φαντασιώνονται ενώ λικνίζονται παθητικά ανάμεσα στα ερείπια των πόθων τους. Στον τέταρτο μονόλογο η ηθοποιός έρχεται αντιμέτωπη με τον σκηνοθέτη της και εκμυστηρεύεται μερικές επώδυνες αλήθειες που συνδέουν μέσα από εσωτερικούς αρμούς εκείνην την «ηθοποιό» με την άλλη, την «πόρνη» συγχωνεύοντάς τες στην διαχρονική κι ανελέητη «Ιερή Πόρνη» το ανώνυμο κορίτσι του διπλανού δρόμου και ταυτόχρονα την διονυσιακή εταίρα και την βυζαντινή αυτοκράτειρα της Ανδαλουσίας των ονείρων μας.

Μια μικρή συζήτηση του «Επί Σκηνής» με τον συγγραφέα και σκηνοθέτη της παράστασης Γιάννη Σολδάτο:

Που συναντιέται η ηθοποιός με την πόρνη στην παράστασή σου; Στην κόψη της ζωής ή στην έκσταση της τέχνης;

Οι πόρνες που εμφανίζονται σ’ αυτό το έργο καμία σχέση δεν έχουν με τις πραγματικές που συναντάμε στο κέντρο της Αθήνας, προ καιρού αλωμένο από το πρώην περιθώριο στο οποίο ανήκε και η πορνεία. Τούτες οι πόρνες αντιστέκονται στην καθημερινή μιζέρια, αντιστέκονται στην ηθογραφία, στο ρεαλισμό, είναι στοιχεία υπερρεαλιστικά, θυμίζουν τον Θωμά τον απατεώνα του Κοκτό: Προσποιούνται πως είναι πόρνες, για να μην καταλάβουν οι άλλοι πως είναι
πόρνες στ’ αλήθεια...

Ποιο είναι το ερώτημα στην «Ιερή Πόρνη» και πως το διευθετείς;

Το ερώτημα που τίθεται είναι τι γυρεύει μια πόρνη στη σκηνή του θεάτρου! Βάζουμε μια ηθοποιό να υποδυθεί την πόρνη ή μια πόρνη να είναι ηθοποιός; Γιατί δε βρίσκεις μια πραγματική πόρνη να σου διηγηθεί τη ζωή της, αλλά βάζεις μια ηθοποιό να λέει ψέματα στο κοινό σου; Γιατί αυτά θέλεις να ακούσεις κι εσύ και το κοινό σου. Γιατί αυτή είναι η ουσία του θεάτρου και όλης της τέχνης.

Ποιος ήταν ο διάλογος ανάμεσα στον συγγραφέα και τον σκηνοθέτη καθώς προχωρούσαν οι πρόβες κι ο λόγος γίνονταν πράξη;
Αποπειράθηκα να καταλάβω, όπως κάθε σκηνοθέτης, τι ήθελε να πει ο συγγραφέας. Έτυχε να συμπίπτουν στο πρόσωπό μου οι δύο ιδιότητες και αυτό
ήταν πρόβλημα. Άλλο η εικόνα που είχα στο μυαλό μου και άλλο το εικονιζόμενο επί σκηνής. Τη διάσταση μεταξύ σημαίνοντος και σημαινόμενου δεν την
απέφυγα. Ζήτησα από τους ηθοποιούς να φορέσουν το κοστούμι που νομίζουν πως τους ταιριάζει, αν κατάλαβαν το έργο... και το κατάλαβαν... Εγώ δεν ξέρω αν το κατάλαβα... Προσπαθώ...

Ποια ανέβηκε στη σκηνή εν τέλει; Η πόρνη ή η ηθοποιός;

Ακόμα δεν υπέκυψα στις προτροπές των ηθοποιών μου, αλλά και των φίλων μου, που παρακολούθησαν τις πρόβες να ξεκαθαρίσω το πότε η κάθε ηρωίδα είναι πόρνη και πότε ηθοποιός. Δεν το έκανα από άποψη, αλλά γιατί κι εγώ δεν κατάφερα να το ξεκαθαρίσω και, όταν το επιχειρούσα, αντιδρούσε έντονα ο
συγγραφέας και με επανέφερε στο διφορούμενο...

Ιερή Πόρνη: Αποσπάσματα

Σπούδασε ηθοποιός και αισθάνεται να εκπορνεύεται σε παραγωγούς και σκηνοθέτες, χωρίς να παίρνει τους  ρόλους που της έταξαν, ούτε καν το πενηντάρι για την υπηρεσία που τους  πρόσφερε… Kαι αποφάσισε να γίνει πόρνη,  επίσημα, με ωράριο και ταρίφα. Τώρα  αφηγείται τη ζωή της, σαν τρία  διαφορετικά πρόσωπα, με έναν παρτενέρ  πελάτη-σκηνοθέτη.

• Είμαι πόρνη, όχι από αυτές που  συναντάτε καθημερινά στους δρόμους,  αλλά ηρωίδα θεατρικού μονολόγου...Τι γυρεύει μια πόρνη στη σκηνή του  θεάτρου; Βάζουμε μια ηθοποιό να  υποδυθεί την πόρνη ή μια πόρνη να γίνει  ηθοποιός;

• Εγώ μια φορά πήγα θέατρο. Με πήγε ένας  κουλτουριάρης πελάτης που ήθελε και  συνοδό να πάει στην Επίδαυρο... Έπαιζε  μια καρακάξα που τσίριζε και έσφαξε τα  παιδιά της, την πουτάνα, μου γύρισαν τ’  άντερα και δεν ξαναπήγα Επίδαυρο... Τώρα που το σκέφτομαι και οι ηθοποιοί  εκπορνεύονται «κατά κάποιο τρόπο» που  λέει κι ο Μανωλάκης μου. Τι Μανωλάκης,  που έχει πηδήξει τη μισή Αυστρία...Θα μαζέψω λεφτά και θα πάω στην  Ισπανία, θα γίνω χορεύτρια του  φλαμένκο...
  
  
• Άσε με στη σύγχυσή μου, να νομίζω πως  βρίσκομαι σε δωμάτιο ξενοδοχείου και  είμαι πόρνη ή άσε να νομίζω πως παίζω  σε παράστασή κι εσύ είσαι ο θεατής μου... Και μη με πεις ποτέ πουτάνα, πόρνη και  ηθοποιός είμαι, σαν την Θεοδώρα του  Βυζαντίου...

• Τώρα τι πρέπει να κάνω, με θεατές που  δεν βγήκαν στο δρόμο για να  συναντήσουν μια πόρνη, αλλά για να δουν  μια θεατρική παράσταση;
  Δεν είμαι πόρνη, ηθοποιός είμαι... και  δεν υποκρίνομαι όταν δεν είμαι στη  σκηνή...

• Γιατί επιμένετε πως ηθοποιός σημαίνει  φως; Φως είναι ο ήλιος, το φεγγάρι, η  λάμπα στο ταβάνι, το αμπαζούρ που μας  φωτίζουνε μην πέσουμε και τσακιστούμε.  Είδατε κανένα ηθοποιό να φωτίζει στο  σκοτάδι σαν κωλοφωτιά; Γελοία θα γίνω... τι θα γίνω που έγινα...  ούτε ηθοποιός είμαι, ούτε πόρνη θα  γίνω, ένα παρτσακλό είμαι...Δεν ξέρω πού αλλού να πάω και τι άλλο να  πω, μέχρι να εμφανιστεί κανένας  πελάτης...

• Δεν θα αυτοκτονήσω γιατί πληρώθηκα  καλά, γιατί δεν είμαι πουτάνα αλλά 
  πόρνη, μια συνεπής επαγγελματίας, που  αποστρατεύτηκα πλήρης ημερών και 
  εργασίας καλοπληρωμένης...

• Τα ίδια μου λένε όλοι, για να με  πηδήξουν... ούτε στην Επίδαυρο έπαιξα  κι από δω κι από κει ρολάκους κάνω, δεν  έπαιξα ποτέ το ρόλο της ζωής μου...
  Γι’ αυτό καλύτερα πόρνη στο κρεβάτι,  ν’ ανοίγω τα πόδια μου να κοιτάζω το 
  ταβάνι, να σκέφτομαι τα δικά μου και ο  πελάτης να κάνει τα δικά του...

• Είναι μακριά η Ανδαλουσία...

ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ

Σατωβριάνδου 36

Ομόνοια
Δευτέρα και Τρίτη στις 9 μ.μ.

Ως το τέλος Μαΐου

Τηλέφωνο: 210 5242211 και 210 3846964

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σολδάτος
Βοηθός σκηνοθέτης: Φαίη Βώκου
Φωτισμοί: Σάκης Μανιάτης

Παίζουν: Έφη Βενιανάκη

Βίκυ Κάββουρα

Κατερίνα  Τσιρτσώνη

Εμμανουήλ Τσούτης