Μελέτης Ηλίας

Τα θεατρικά μου όνειρα γεννιούνται μέσα στην δουλειά

Ο ταλαντούχος καλλιτέχνης αποφοίτησε από την «Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης Κάρολος Κουν» το 2002 και από τότε έχει  συμμετάσχει σε ενδιαφέρουσες και εκ διαμέτρου αντίθετες μεταξύ τους θεατρικές δουλειές. Στο θέατρο έχει παίξει μεταξύ άλλων στα: «Κασσάνδρα» του Ποντίκα στο ρόλο της Κασσάνδρας, «Πέρσες» του Αισχύλου στο ρόλο της Άτοσσας, Φεστιβάλ Επιδαύρου, «Η τελευταία μάσκα» του Λογαρά, «Αίας: Η τρέλα» του Σοφοκλή στο Αρχαίο Στάδιο Δελφών, «Τρίπτυχο -Νανούρισμα-Ohio Impromptu-Αυτοσχεδιασμός» του Μπέκετ στο ρόλο του αναγνώστη, «ΑΜΛΕΤ-Μια μαθητεία» του Πάστερνακ με την Άλα Ντεμίτοβα στο ρόλο του μαθητή,  «Επίγονοι-Αποσπάσματα του Αισχύλου»  στο Θέατρο Δελφών, «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου, στο ρόλο του Ηφαίστου, στο θέατρο Alexandritiski στην Αγία Πετρούπολη, όλα σε σκηνοθεσία του Θόδωρου Τερζόπουλου.  Ηθοποιός της ομάδας «PLAYBACK Ψ» σε σκηνοθεσία-συντονισμό Λάμπρου Γιώτη, έχει παίξει επίσης στις παραστάσεις «Νεκρή φύση σε χαντάκι» του Παραβιντίνο σε σκηνοθεσία Μαριτίνας Πάσσαρη, «Οιδίπους Επί Κολονώ» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη-Μίμη Κουγιουμτζή, «Βόυτσεκ» του Μπύχνερ σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη, «Έξι νύχτες στην Ακρόπολη» του Σεφέρη σε σκηνοθεσία 'Έφης Θεοδώρου στο Θέατρο Δελφών. Με το θέατρο «Άττις» έχει συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ σε Γερμανία, Γαλλία. Ισπανία, Ιταλία, Αυστρία, Λιχτενστάιν, Πολωνία, Βραζιλία, Κολομβία, Μεξικό, Ιαπωνία, Κίνα, Ρωσία, Τουρκία.  Έχει συμμετάσχει επίσης στη τηλεοπτική σειρά «Δέκα» σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου. Ο πολυδιάστατος και εξαιρετικά πειθαρχημένος ηθοποιός με τα καλοδουλεμένα εκφραστικά μέσα, μιλάει στο «Επί Σκηνής» για την φετινή του παράσταση, τις συνεργασίες του, τα όνειρά του και τις απόψεις του όσον αφορά το θέατρο στις μέρες μας.

Μίλησε μου για την τωρινή σου θεατρική δουλειά.

Αυτή την περίοδο ανεβάζουμε τον «Επιθεωρητή» του Νικολάι Γκόγκολ, ένα έργο επικίνδυνα επίκαιρο αλλά και με πολύ χιούμορ. Ένας συνδυασμός από τραγικές καταστάσεις που τραβηγμένες στα άκρα, γίνονται κωμικοτραγικές.

Ποιά είναι για σένα τα στοιχεία που κάνουν μια συνεργασία ιδανική;

Μια ιδανική συνεργασία έχει κατά την γνώμη μου τα εξής στοιχεία: δημιουργικότητα, αλληλοσεβασμός, κοινά οράματα και στόχοι κι αγάπη σε αυτό που κάνουμε.

Έχεις στο βιογραφικό σου συνεργασίες με τον Θεόδωρο Τερζόπουλο και τον Στάθη Λιβαθινό. Τι σημαίνει για σένα να δουλεύεις με τόσο σημαντικούς ανθρώπους του θεάτρου;

Στάθηκα πολύ τυχερός που με επέλεξαν αυτοί οι δάσκαλοι του θεάτρου γιατί εκτός των άλλων, το σημαντικότερο είναι η μαθητεία σε αυτή τη δουλειά και μαθητεία σημαίνει να ακούς και να πράττεις. Γιατί δυστυχώς υπάρχουν πολλοί ηθοποιοί σήμερα που δεν ακούν και δεν κάνουν. Πριν κάνουν το οτιδήποτε φέρνουν αντιρρήσεις ενώ το σημαντικό είναι πρώτα να δοκιμάζει το «σώμα» και μετά να κριτικάρει το μυαλό.

Τι πιστεύεις για το μέλλον του ελληνικού θεάτρου σε συνάρτηση με την περίοδο που διανύουμε;

Το θέατρο έχει επιβιώσει σε πολύ δυσκολότερες εποχές απ’ ό,τι τώρα. Θεωρώ ότι είναι καλό το ξεκαθάρισμα που θα γίνει κι ότι εν τέλει θα μείνουν στο χώρο όσοι έχουν πραγματικά  ανάγκη να κάνουν ή να πουν πράγματα.

Τι στοιχεία πρέπει να έχει κατά την γνώμη σου ένας καλός ηθοποιός;

Αυτό είναι κάτι που αλλάζει μέσα στα χρόνια. Νομίζω ότι τώρα πια ένας ηθοποιός πρέπει να είναι συνδημιουργός και όχι ένα εκτελεστικό όργανο καλά εξασκημένο. Αυτό σημαίνει με λίγα λόγια ότι εκτός από τα εκφραστικά και ψυχοσωματικά μέσα πρέπει να λειτουργεί και το μυαλό με την φαντασία, το ένστικτο και την παιδεία που χρειάζεται.

Ποια είναι τα θεατρικά σου όνειρα;

Τα όνειρα μου γεννιούνται μέσα στην δουλειά οπότε δεν μπορώ να κάνω όνειρα από τον καναπέ μου, τουλάχιστον θεατρικά. Όταν ξεκινάει μια συνεργασία και η δουλειά πάνω σε ένα κείμενο, αρχίζουν και όνειρα που αφορούν τις συνθήκες αυτές.

Αν δεν γινόσουν ηθοποιός ποια δουλειά πιστεύεις ότι θα σε έκανε να νιώθεις εξίσου δημιουργικός;

Δεν γνωρίζω με τι επάγγελμα θα ήμουν εξίσου δημιουργικός αλλά γνωρίζω ότι το επάγγελμα που με γοητεύει είναι οδηγός ταξί, άγνωστο γιατί, ίσως επειδή είσαι διαρκώς «εν κινήσει»  όπως και στην σκηνή.

Περιέγραψε μου το προφίλ ενός σωστού σκηνοθέτη

Ένας σωστός σκηνοθέτης πρέπει να σου δείχνει δρόμους που μόνος δεν μπορούσες να σκεφτείς τουλάχιστον στη δεδομένη στιγμή και στις δεδομένες συνθήκες. Πρέπει να σκέφτεται για σένα που δεν έτυχε να σκεφτείς και να κάνει εικόνες αυτά που μέσα σου είναι απλά κάποιες θολές συγκεχυμένες γραμμές.

Ποια θεωρείς την πιο συναρπαστική στιγμή της καριέρας σου μέχρι τώρα;

Ήταν όταν έπαιξα πρώτη φορά μπροστά σε κοινό κι ήταν στο δεύτερο έτος της σχολής του Θεάτρου Τέχνης στην Επίδαυρο με τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη. Έπρεπε να μπούμε μέσα τραγουδώντας και μόλις είδα τον κόσμο μου κόπηκε η αναπνοή κυριολεκτικά.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Προς το παρόν θα απολαύσω μέχρι τον Σεπτέμβρη τον «Επιθεωρητή» μας σε όλες τις γωνιές της Ελλάδος.

Οι φωτογραφίες που πλαισιώνουν την συνέντευξη είναι της φωτογράφου Έλενας Χαραλαμπάκη και του Photoshoot studio