Νίκος Πανόπουλος

Ακολουθώντας τον δρόμο της καρδιάς

Ο Νίκος αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου όπου εισήχθη με υποτροφία. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια αρχαίου θεάτρου στην Ελλάδα, υποκριτικής με το Μίνω Βολανάκη, μαθήματα φωνητικής για το μιούζικαλ με τη Γιολάντα Ντι Τάσσο καθώς και κύκλους σεμιναρίων υποκριτικής στο Actor’s Centre στο Λονδίνο.

Στο θέατρο συνεργάστηκε με τον Σταύρο Τσακίρη στην παράσταση «Χριστός Πάσχων» αγνώστου συγγραφέα στο Εθνικό Θέατρο, με την Αλμπέρτα Τσοπανάκη στην παράσταση «Το τραγούδι του νεκρού αδελφού», με την Γιώτα Κουνδουράκη στην παράσταση «Η Απολογία του Θεόφιλου Τσάφου» του Νίκου Κούνδουρου και με άλλους.

Στο Λονδίνο συνεργάστηκε με το σκηνοθέτη Stephan Cornicard στην παράσταση «The Days lengthen by one hour and thirty one minutes» του Alexander Dumas.

Στο «Επί Σκηνής» μιλάει με ενθουσιασμό για τη νέα θεατρική του δουλειά, θυμάται με συγκίνηση τους δασκάλους του και αναφέρεται στα μελλοντικά του σχέδια.

Σε ποια παράσταση παίζεις φέτος;

Παίζω στην παράσταση «Θήλυ-Anima-Devi» σε σύλληψη-σκηνοθεσία Γιώτας Κουνδουράκη που ανέβηκε την περασμένη σαιζόν στο «Αγγέλων Βήμα» και παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο της Ημέρας. Πρωταγωνιστούν η Γεωργία Ζώη, η Βίκυ Πρωτογεράκη, η Βάνα Ζάκκα και η Ελίζα Τζίτζη.

Πρόκειται για μία σύνθεση κειμένων από αρχαίες τραγωδίες της Λωρίνας Αντέλλου πάνω σε μία ιδέα της Γιώτας Κουνδουράκη που αναδεικνύει μέσα από τα γυναικεία αρχέτυπα την θηλυκή ενέργεια διαχρονικά. Με σύγχρονη σκηνοθετική ματιά.

Ο ρόλος του «Βάκχου» που παίζω στο έργο τονίζει το ονειρικό στοιχείο της παράστασης παρεμβαίνοντας ανάμεσα στις μορφές, υποκινώντας τα πάθη, ψιθυρίζοντας μέσα στο γυναικείο υποσυνείδητο, οξύνοντας την τραγικότητα. Ένας χαρακτήρας σαν αέρας που διαφεύγει συνεχώς…

Μίλησε μου για την «Απολογία του Θεόφιλου Τσάφου»

Παράσταση-σταθμός για τη δική μου πορεία. Ένας ρόλος μοιραίος θα έλεγα που σπάει κόκαλα κυριολεκτικά εξ αιτίας των τεχνικών και υποκριτικών του απαιτήσεων. Ήμουν τυχερός που συνεργάστηκα με τη Γιώτα Κουνδουράκη που μου στάθηκε όχι μόνο σαν σκηνοθέτης αλλά και σαν δασκάλα. Ο μονόλογος που γράφτηκε από το Νίκο Κούνδουρο τη δεκαετία του ’70 στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια της αυτοεξορίας του, αντικαθρεφτίζει όλο το κλίμα του αδιέξοδου της περιόδου των Συνταγματαρχών και είναι ένα συνταραχτικό κείμενο σε μορφή ψυχογραφήματος.

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

Δεν μου άρεσε ο κόσμος έτσι όπως τον βίωνα κι είχα ανάγκη να ζω σε άλλες πραγματικότητες, να μεταφέρομαι θα έλεγα σε μία σφαίρα ονειρική, μεταφυσική.

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;

Πρακτικά κυρίως. Γι’ αυτό και είναι δύσκολο και επώδυνο να επιλέγει κανείς το δρόμο της καρδιάς του έστω κι αν αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος προς την ελευθερία.

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου;

Ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά. Κυρίως με ενδιαφέρουν οι δημιουργικές συνεργασίες. Όνειρο είναι μια ιδανική κατάσταση. Πόσο δύσκολο είναι να μιλήσεις για κάτι τέτοιο λοιπόν δεδομένων των συνθηκών που βιώνουμε όλοι μας…

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

Είχα την τύχη να είμαι στην τελευταία τάξη της Μαίρης Αρώνη. Ο Ιάκωβος Ψαρράς, ο Νίκος Τζόγιας, ο Τάσος Λιγνάδης, η Μαρία Χορς, ο Τάσος Ρούσος ήταν δάσκαλοι μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που η μεγάλη Αρώνη μπήκε στην τάξη για μάθημα… Το δέος που προκαλούσε… Και σαν δασκάλα μας έδωσε πολύ γερές βάσεις. Αυστηρή αλλά δίκαιη. Και αυτά τα μάτια της! Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πλούσιος νοιώθω…

Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία και τους πολιτιστικούς θεσμούς στη χώρα μας;

Πληθώρα δραματικών σχολών, απροσδιόριστα κριτήρια, μεγάλος αριθμός αποφοίτων. Τους εύχομαι καλή τύχη.

Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

Όταν έχω το περιθώριο να επιλέγω, μ’ ενδιαφέρει η ποιότητα του κειμένου και η ουσία της ίδιας δουλειάς.

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

Υπάρχουν πολλές, σίγουρα από αυτές θα ξεχωρίσουν εκείνες που πραγματικά έχουν λόγο να υπάρχουν. Χρειάζεται πάντως συσπείρωση δυνάμεων.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Φέτος θα προβληθεί η τηλεοπτική κωμική σειρά «Yi-yo-ya» σε σενάριο Ελίζας Χαριτάτου. Επίσης, η ταινία της Mary Merty «Dark Soul». Θα επαναληφθεί ο μονόλογος του Νίκου Κούνδουρου «Η Απολογία του Θεόφιλου Τσάφου» ενώ υπάρχουν σχέδια για ένα καινούργιο έργο.

Ποια η γνώμη σου για το διαδικτυακό περιοδικό «Επί Σκηνής»;

Απολύτως απαραίτητο. Διαρκώς ενημερωμένο, με άποψη, συνέπεια και ήθος.