Αλεξάνδρα Αϊδίνη

Εύθραυστη, δυναμική και ταλαντούχα

Η Αλεξάνδρα αν και πέρασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου στην οποία παρέμεινε μόνο ένα έτος, αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Γιώργου Αρμένη. Το Εθνικό αναγκάστηκε να το αφήσει καθώς είχε δεχθεί την πρόταση του Θόδωρου Αγγελόπουλου για την ταινία «Το λιβάδι που δακρύζει» και η πρόκληση ήταν μεγάλη.

Στο θέατρο την είδαμε για πρώτη φορά στο «Παράξενο Ιντερμέτζο» του Ευγένιου Ο’ Νηλ σε σκηνοθεσία Βαρβάρας Μαυρομάτη στο θέατρο Άλμα.

Στη συνέχεια συνεργάζεται με το Εθνικό Θέατρο και τους ακόλουθους σκηνοθέτες: Στάθης Λιβαθινός («Ο Ηλίθιος» του Ντοστογιέφσκι), Έφη Θεοδώρου («Rainbow», παράσταση βασισμένη στη ζωή και το έργο του Αρθούρου Ρεμπώ), Δημήτρης Λιγνάδης («Βατρα-Χ» του Αριστοφάνη και «Η καλή οικογένεια» του Γιόακιμ Πίρινεν), Γιάννης Χουβαρδάς («Ο εφιάλτης της ευτυχίας» της Ιουστίνε Ντελ Κόρτε) και Μανώλης Μαυροματάκης («Οι Διψασμένοι» του Ουαζντί Μουαουάντ).

Φέτος, την απολαύσαμε σε δυο παραστάσεις: στο Εθνικό Θέατρο με το έργο «Λεόντιος και Λένα» του Γκέοργκ Μπύχνερ σε σκηνοθεσία του γάλλου Λοράν Σετουάν και κάθε Δευτέρα-Τρίτη στο Θέατρο «Άκης Δαβής» στις «Λευκές Νύχτες» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι που σκηνοθετεί ο Νικόλας Μίχας.

Η νέα και ταλαντούχα ηθοποιός έχει εμφανιστεί επίσης σε προσεγμένες σειρές στην τηλεόραση. Στον κινηματογράφο έχει λάβει μέρος σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Αναφέρουμε «Το λιβάδι που δακρύζει» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, το «Without» του Αλέξανδρου Αβρανά και το «Τρεις μέρες ευτυχίας» του Δημήτρη Αθανίτη.

Σε ποια παράσταση παίζετε φέτος;

Για μένα είναι μεγάλη χαρά να συμμετέχω σε δύο πολύ διαφορετικές παραστάσεις. Στο Εθνικό με το «Λεόντιος και Λένα» του Μπίχνερ έχω την τύχη να συνεργάζομαι με νέους και ταλαντούχους συναδέλφους αλλά και το σκηνοθέτη Λοράν Σετουάν, ο οποίος μας μύησε σ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο δουλειάς και αντιμετώπισης της υποκριτικής που έχει να κάνει με την απλή ύπαρξη του σώματος πάνω στη σκηνή, τη συνύπαρξη με τους άλλους ηθοποιούς αλλά και την άμεση εμπλοκή του θεατή ως μέρος, θα έλεγα, του θιάσου σε μια κοινή εμπειρία διαδρομής μέσα στο έργο.

Με το Νικόλα Μίχα και την ομάδα του «Terra Incognita» στο έργο του Ντοστογιέφσκι «Λευκές Νύχτες» βρέθηκα στα βαθιά νερά προσπαθώντας ν’ ακολουθήσω πιστά το τόσο λεπτομερές ψυχογράφημα της Νάστιενκα, η οποία μέσα σε τέσσερις νύχτες και μέσα από τη γνωριμία της με τον Ονειροπόλο ενηλικιώνεται και από αθώο ερωτευμένο κορίτσι γίνεται μια γυναίκα που σχεδόν δε λογαριάζει τίποτα προκειμένου να πετύχει το στόχο της. Το να δώσουμε ζωή σε αυτό το υπέροχο διήγημα μαζί με τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη που υποδύεται τον Ονειροπόλο και τους υπόλοιπους ηθοποιούς, το Νικόλα Μακρή και τη Χάρι Συμεωνίδου και φυσικά το σκηνοθέτη μας, αποτέλεσε δύσκολο και συναρπαστικό ταξίδι.

Σημαντικοί σταθμοί στο δικό σας θεατρικό ταξίδι;

Σίγουρα θα αναφέρω την ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου. Καθώς και η συνάντησή μου με το Στάθη Λιβαθινό και την ομάδα του στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.

Τι ήταν για σας η κινητήριος δύναμη ώστε να συνεχίσετε την πορεία σας στον δύσκολο χώρο της υποκριτικής;

Όσες κι αν είναι οι δυσκολίες κι οι ατέλειωτοι προβληματισμοί μέσα απ’ αυτή την πορεία δεν παύω να νοιώθω σαν ένα λαίμαργο παιδάκι που το άφησαν μόνο σ’ ένα ζαχαροπλαστείο…

Ποια είναι η γνώμη σας για το τηλεοπτικό κατεστημένο;

Η τηλεόραση υπάρχει και θα υπάρχει ως μέσο ψυχαγωγίας. Δεν αποτέλεσε ποτέ προτεραιότητα εξ αιτίας της προχειρότητας των παραγωγών της, χωρίς να σημαίνει ότι κάποιες προσεγμένες δουλειές δεν θα τραβήξουν την προσοχή μου.

Ποια είναι η οπτική σας για τον Ελληνικό κινηματογράφο;

Βρισκόμαστε σε μια χρονιά που μας χάρισε σημαντικές ταινίες : «Στρέλα», «Κυνόδοντας» και άλλες. Ο κινηματογράφος ήταν πάντα μεγάλη μου αγάπη, τα γυρίσματα πολύ ιδιαίτερη εμπειρία και έχω πάντα την επιθυμία να βρίσκομαι σε αυτή τη διαδικασία.

Θα ήθελα ν’ αναφερθώ στην ταινία που συμμετείχα πρόσφατα, «Τρεις μέρες ευτυχία» του Δημήτρη Αθανίτη, η οποία αναμένεται να προβληθεί την προσεχή περίοδο.

Ποια είναι η γνώμη σας για τους πολιτιστικούς φορείς στη χώρα μας;

Σε μια τόσο δύσκολη στιγμή για την οικονομική κατάσταση της χώρας μας, η Τέχνη και οι φορείς που τη στηρίζουν μένουν υποβιβασμένοι και απαξιωμένοι. Παρόλα αυτά εύχομαι οι καλλιτέχνες να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που δυστυχώς ξέρουν καλύτερα, να δουλεύουν δημιουργικά και χωρίς να χάνουν το κουράγιο τους σε δυσμενείς συνθήκες.

Ποιοι δημιουργοί υπήρξαν για σας κινητήριες δυναμικές στην ως τώρα πορεία σας;

Ο πατέρας μου Διαμαντής Αϊδίνης, ζωγράφος. Ήταν, είναι και θα είναι η πηγή έμπνευσης μου.

Ποια θεωρείτε την ιδανική συνεργασία που θα επιδιώκατε;

Όποια συνεργασία θα συνεχίσει να με κάνει να ερωτεύομαι ξανά και να επαναπροσδιορίζω αυτό που με κινεί.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Το καλοκαίρι συμμετέχω στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Πιστεύω ότι θα είναι μια ανατρεπτική, ευφάνταστη και κυρίως πολύ διασκεδαστική πρόταση.

Ποιες στιγμές ή περιστατικά έχουν μείνει στη μνήμη σας από την ως τώρα εμπειρία σας;

Οι στιγμές μέσα στον πυρετό των προβών ή των γυρισμάτων που μοιράστηκα με αγαπημένους συνεργάτες, τα προβλήματα που ξεπεράστηκαν με χιούμορ και έγιναν χαρά και δυνατές φιλίες.