Σχετικά άρθρα
ΚΕΛΥΦΟΣ |
Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη |
Δευτέρα, 28 Νοέμβριος 2011 20:24 |
Κέλυφος του Ανδρέα Φλουράκη Το κέλυφος είναι μια υπόθεση ανάμεσα σε τρία πρόσωπα, έναν άντρα και δύο γυναίκες. Οι γυναίκες είναι σε σχέση, ο άντρας κουβαλάει την πρόσφατη απώλεια της γυναίκας του, μια απώλεια που εκτός από επώδυνη, υποδηλώνεται αχνά κι ως λυτρωτική. Η γυναίκα νοιώθει ήδη από την αρχή πως η Αλίκη απομακρύνεται απ’ αυτήν, συχνά το αντιμετωπίζει με ψεύτικους φόβους και σχεδόν πάντα καταφεύγει στο όνειρο. Ο άντρας διαπιστώνει πως υπάρχει κάπου μια αντίπαλος και παρά τον νεοαποκτηθέντα κυνισμό του δεν την αγνοεί, δεν επιχειρεί να την παρακάμψει, αποφασίζει να την αντιμετωπίσει, κυρίως να την απολαύσει, αθώα κι ανώδυνα, όπως ένα παιδί σκοτώνει το μυρμήγκι ή ένας θεός γονιμοποιεί μια τσιγγάνα. Εκείνη όμως έχει ήδη μετατεθεί ως το έτερο του ζεύγους πλάι στον άντρα, η συνάντησή τους είναι μόνο το πρόσχημα, αντιλαμβάνεται αμέσως την αναπηρία του και γίνεται εύκολα η βακτηρία του μεταθέτοντας την ιδιότητα του προστατευόμενου μέλους στην νεαρή κι απροσάρμοστη ακόμα Αλίκη, την τυχερή, την νικήτρια Αλίκη, την Αλίκη των ανείπωτων θαυμάτων που εν τέλει γίνεται η επιβάτης μιας στραπατσαρισμένης βάρκας, ο μοναχικός, ανήλικος κάτοικος που στοιχειώνει το κέλυφος-μήτρα, αναζητώντας μια έκλαμπρη γέννα. Δεν φανερώνεται από την αρχή η υπονομευτική πρόθεση της δραματουργίας που είναι αποφασισμένη απωθώντας την τύχη, τον φόβο, το απρόβλεπτο, την εμμονή και τον πόθο να διεισδύσει στα σκοτεινά τοπία της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης εκεί όπου αντιστρέφονται όλοι οι όροι κι ο παράδεισος κινδυνεύει μόνο από τον εαυτό του αφού οι «άλλοι», η κόλαση, καταβυθίζονται εντός του ενός κι οι επιλογές αφανίζονται από την ίδια την επώδυνη διεργασία της διαρκούς ταύτισης κι αποκοπής. Τρία πρόσωπα, ο άντρας, η γυναίκα κι η Αλίκη σε μια χώρα επικίνδυνων θαυμάτων, σε μια περιοχή γόνιμων ύπνων. Εκείνη μετακινείται από την εξάρτηση της γυναίκας, στη γοητεία του άντρα κι από την απόλαυση του καθαρού κέρδους στην επιθυμία-πρόκληση της πληρωμής-οδύνης. Οι δύο αντίπαλοι θα συναντηθούν, θα οργανώσουν ένα ταξίδι-παγίδα, η Αλίκη θα προσπαθήσει να μην τους ακολουθήσει, θα υποταχτεί εν τέλει, θα γίνει το αντικείμενο της διεκδίκησής τους, θα τους ενώσει αμετάκλητα με τη σάρκα της να είναι το πεδίο της υπόγειας μάχης τους, με τα τραπουλόχαρτα να ορίζουν το αμετάκλητο της ήττας, την ουσιωδέστερη αγωνία του νικητή, την παλινδρόμηση στο μηδέν μιας ευγενικής παιδικής ηλικίας εκφρασμένης από κάποιον σκοτεινό κύριο Ντόγκσον, έτσι ώστε μέσα από το μοιραίο να οραματίζεται το φόβο και αποδυναμώνοντας την ενοχή να ταξιδεύει ευθαρσώς στην αιματηρή της λεωφόρο πάντα σπαρμένη με παιχνίδια γλώσσας, όνειρα-κελύφη, τρελούς βασιλιάδες-πατέρες, ανηλεείς βασίλισσες-μάνες, ματαιωμένα ραντεβού, τρελές προσδοκίες και νεκρά τραπουλόχαρτα… Οι τρεις ικανότατοι ηθοποιοί ερμήνευσαν τους ρόλους τους με χειρουργική ακρίβεια, κινήθηκαν σ’ ένα παγωμένο, άθραυστο περιβάλλον, μια μαυρόασπρη αντιστροφή της έγχρωμης γης των θαυμάτων, με συγκρατημένη ευγένεια, ελεγχόμενο σαρκασμό κι ακαταπόνητη ενδοσκόπηση. Η σκηνοθεσία μιμήθηκε κινησιολογικά κι ερμηνευτικά τους κανόνες ενός αόρατου παιχνιδιού, επιβάλλοντας τους όρους και τις ανατροπές τους στα πλαίσια της εξέλιξης της δράσης, απελευθερώνοντας ελάχιστα και παγιδεύοντας όχι μόνο την ύλη αλλά και τις σκιές με αποτέλεσμα τον ορθό συντονισμό των δράσεων και την διαρκή εναρμόνιση των αντιδράσεων. Η πάντα εξαιρετική Αλικάκη κέντησε τις αντιδράσεις της με φινέτσα κι εσωτερικότητα, κυοφορώντας έντεχνα το αόρατο, ο Μπερκ έστησε τον ήρωα του με εκλεπτυσμένο ερωτισμό, αδιόρατη πανουργία, χαμηλόφωνο κυνισμό κι ελεγχόμενη, ενίοτε καθησυχαστική δυναστευτικότητα. Η νεαρή Αποστολοπούλου δάμασε τον ναρκισσισμό της ηρωίδας της κι όρισε τις δυναμικές της στο δύσκολο μεταίχμιο ανάμεσα στην ενοχή και τον πόθο, την οργή και την κατανόηση, την υποταγή και την εξέγερση, αξιοποιώντας θαυμάσια την πολυσήμαντη κι ατίθαση Αλίκη. Σκηνοθεσία: Χριστίνα Χριστοφή Παίζουν: Μυρτώ Αλικάκη Ελένη Αποστολοπούλου Άντονυ Μπερκ Σκηνικά: Λαμπρινή Καρδαρά Σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Άρις Γεροντάκης Βοηθός σκηνοθέτη: Θεώνη Δέδε Φωτογραφίες: Νίκος Βαρδακαστάνης Δημόσιες σχέσεις: Μαρκέλλα Καζαμία «104 Κέντρο Λόγου και Τέχνης» Θεμιστοκλέους 104 Εξάρχεια Τηλέφωνο: 2103826185 Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων Ώρα έναρξης: 21:30 Διάρκεια παράστασης: 60' Εισιτήρια: 15 ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητικό) Ιστότοπος: http://104.kastaniotis.com/ |