Σχετικά άρθρα
| VENUS FLYTRAP |
 |
 |
| Τρίτη, 15 Δεκέμβριος 2009 23:23 |
|
Venus Flytrap Των Τζίνας Αποστολοπούλου και Βασίλη Κανελλόπουλου Μια ολότελα διαφορετική θεατρική περιπέτεια ζήσαμε όταν αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το περιφερόμενο θέατρο Σχεδία για να παρακολουθήσουμε το ανατρεπτικό «Venus Flytrap» από την ομάδα του Βασίλη Κανελλόπουλου. Ξεχωρίζω αυτή την προκλητική παράσταση για πολλούς λόγους. Είναι ένα αξιόπιστο πείραμα όσον αφορά εναλλακτικές μορφές θεατρικής τέχνης, με ενδιαφέρον αποτέλεσμα και αξιόλογη αισθητική που αποτελεί έναυσμα για εποικοδομητική συζήτηση και ταυτόχρονα πρόταση για να δοθεί στη θεατρική πράξη μια άλλη, δημιουργική διάσταση. Προσφέρει υλικό για την εξέλιξη των κωδίκων με τους οποίους δημιουργοί και θεατές είμαστε από συνήθεια κι όχι πάντα δημιουργικά προσκολλημένοι. Σημειώνω εδώ, πως η ομάδα αυτή δεν έχει προβληθεί από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας ούτε στο ελάχιστο αν και επιχορηγείται από το Ε.ΚΕ.ΘΕΧ που σημαίνει πως στο θεατρικό χώρο υπάρχουν ειδήμονες οι οποίοι εκτιμούν την μέχρι τώρα πορεία της.
Η μυγοπαγίδα της Αφροδίτης Το φυτό αυτό του οποίου το επιστημονικό όνομα είναι dionaea muscipula είναι το πιο γνωστό είδος σαρκοφάγου φυτού. Παραμονεύει το θύμα του, με ανοιχτά πέταλα, χρησιμοποιώντας σαν παγίδα ένα νέκταρ με ελκυστικό άρωμα. Μόλις το έντομο πατήσει μία από τις μικροσκοπικές τρίχες-σκανδάλες του φυτού, εκείνο ενεργοποιείται, κλείνει τα πέταλα και το παγιδεύει. Στη συνέχεια εκκρίνει ένα ένζυμο που μετατρέπει το έντομο σε πολτό και το καταβροχθίζει. Λίγες μέρες αργότερα τα φονικά πέταλα του φυτού ξανανοίγουν και είναι έτοιμο να παγιδεύσει το επόμενο θύμα του.
Υποδοχή και έναρξη της παράστασης Φτάσαμε σ’ ένα παλιό, υπαίθριο γκαράζ όπου και έχει στηθεί ένα αυτοσχέδιο θέατρο με μια εντυπωσιακή κατασκευή στην είσοδο, ένα τεράστιο κλουβί μέσα στο οποίο ένα κορίτσι με ένα λαπ-τοπ στα γόνατά του, τραγουδάει συνέχεια την ίδια μονότονη μελωδία στην ίδια νότα, έναν απλό, μακρόσυρτο ήχο, παρασύροντας τους περαστικούς να σταματήσουν για λίγο και να κοιτάξουν με περιέργεια. Η παράσταση άρχισε στο δρόμο με τη ν ομάδα των ηθοποιών ντυμένων με μαγιώ και τυλιγμένων σε διάφανα σελοφάν, να φωτογραφίζονται παίρνοντας πόζες στις σεζ-λονγκ τους κι αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις περιέργειας ή και οργής, των περαστικών. Ακολουθώντας τους φτάσαμε ως την είσοδο του θεάτρου όπου οι ηθοποιοί μας ενημέρωσαν για τους ήρωες και την ιστορία τους, την ιστορία των ηρώων του «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι» του Τέννεσυ Ουίλιαμς, σε μια διαφορετική τους εκδοχή. Τώρα, εδώ, σ’ αυτόν τον χώρο και χρόνο, ο Σεμπάστιαν δεν έχει πεθάνει κι η Κάθριν βρίσκεται υπό εγκλεισμό σε ψυχιατρική κλινική στο έλεος μιας ψυχοπαθούς νοσοκόμας κι ενός ανηλεούς, εφιαλτικού γιατρού. Οι ηθοποιοί μας οδήγησαν στα λιγοστά καθίσματα του θεάτρου, ανάμεσά τους τεράστιοι παλιοί καναπέδες, και μας μοίρασαν κουβέρτες για προστασία από την βραδινή υγρασία. Η παράσταση συνεχίζεται εντός... Πίσω από θολά παραπετάσματα η Κάθριν εκθέτει την ψυχοπάθειά της κάτω από όρους μιας άλλης πραγματικότητας, ακολουθώντας την παρόρμηση να καταβροχθίσει και να καταβροχθιστεί. Όταν τα παραπετάσματα παραμερίζονται η δράση εξελίσσεται με μια σύγκρουση, βίαιη, τρυφερή, σαρκοφάγα ανάμεσα σε δύο πλάσματα ανυπεράσπιστα απέναντι στους άλλους αλλά και απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό. Κάθε πράξη των ηρώων στην πορεία, καθώς οι συγκρούσεις πολλαπλασιάζονται και οι μονόλογοι ακολουθούν ο ένας τον άλλο, είτε κρύβεται πίσω από τα θαμπά παραπετάσματα, είτε μας αποκαλύπτεται ξεκάθαρα όταν αυτά τραβιούνται, αποτελεί και μια διαφορετική μαρτυρία του ιδίου γεγονότος, αποκαλύπτοντας την εκδοχή που θα ανατρέψει τις υπόλοιπες, χωρίς όμως και να μπορεί να προστατευτεί από αυτές. Ψέμα ή αλήθεια, η κάθε εξομολόγηση αποκαλύπτει έναν ψυχισμό, έτοιμο να προκαλέσει ή να υποστεί πόνο. Τα όρια διαρκώς παραβιάζονται για να παρασύρουν τους ήρωες στις παγίδες της ίδιας τους της αλαζονείας, της βουλιμίας, της ανθρωποφαγικής μανίας και της ανάγκης για εξουσία και κέρδος. Οι επιθετικές δυνάμεις των εξουσιαζόντων συνθλίβουν τις αδύναμες άμυνες των ανίσχυρων, χωρίς όμως να μπορούν να λυτρωθούν ούτε οι μεν, ούτε οι δε. Παραδομένοι στις ροπές τους, απροστάτευτοι από τις σαδιστικές ενέργειες εναντίον τους, εγκαταλελειμμένοι από τη λογική και το δίκαιο, οι ήρωες έρχονται αντιμέτωποι με τον εαυτό τους και τον περίγυρό τους, μέσα σε έναν κόσμο ακατανόητο, τρομακτικό, παράλογο, εγκληματικό και σαρκοφάγο. Ο λόγος της παράστασης εξαναγκάζει το θεατή να ξεπεράσει την πρόκληση σε ένα πρώτο επίπεδο και να καταδυθεί στις βαθύτερες και τρομακτικότερες εκφάνσεις της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας. Τις συνέπειες υφίσταται ο Σεμπάστιαν, ο οποίος φυλακισμένος στον δικό του περίκλειστο τρόμο επιχειρεί σπαράσσοντας να θανατωθεί, νοιώθοντας για τη ζωή τον ίδιο ακατανίκητο τρόμο που νοιώθουν όλοι οι υπόλοιποι αντιμετωπίζοντας τον θάνατο.
Το έργο Οι μονόλογοι των ηρώων με κορυφαίο αυτόν της νοσοκόμας, είναι από τα δυνατά σημεία του έργου, το οποίο αν και εξαιρετικών προθέσεων, αδυνατεί να ανταπεξέλθει επαρκώς στους υψηλούς στόχους του, εξ αιτίας των αφηγηματικών ρωγμών στη δραματουργία του. Οι ενδιαφέροντες κώδικες που δημιουργούν μια νέα θεατρική γλώσσα χρειάζονται μια περαιτέρω επεξεργασία για να ισχυροποιηθούν και να εναρμονιστούν ομαλά με τις δράσεις. Η παράσταση Η σκηνοθεσία ακολουθεί τις προκλήσεις του κειμένου ωθώντας στα άκρα την κινησιολογία και την υποκριτική κι αναδεικνύοντας τις ερμηνείες των ηθοποιών-περφόρμερ με έμπνευση και εφευρετικότητα. Ξεχωρίσαμε τις ηθοποιούς που υποδύονται τους ρόλους της Κάθριν και της Νοσοκόμας για την άρτια τεχνική τους και την εκφραστική τους δεινότητα. Στη διάρκεια της παράστασης η επαφή με το δρόμο δεν διακόπηκε ούτε στιγμή αφού η πόρτα παρέμεινε ανοιχτή, οι περαστικοί μπορούσαν πάντα να ρίξουν μια ματιά μέσα κι οι θεατές να βγουν έξω χωρίς κανένα περιορισμό. Όταν τέλειωσε η περφόρμανς, χειροκροτήσαμε, ήπιαμε λίγο κονιάκ και γράψαμε σ’ ένα χαρτί την ιδέα μας για το πώς θα θέλαμε εμείς να πεθάνει ο Σεμπάστιαν. Δεν βιαζόμασταν να φύγουμε, θέλαμε να μιλήσουμε με τον σκηνοθέτη, τους ηθοποιούς, τους θεατές για την ιδιαίτερη εμπειρία που μόλις ζήσαμε...
Κώστας Γεραντώνης Τζίνα Αποστολοπούλου Χαίκ Καζαρτζιάν Όλγα Τσίρκα Κατερίνα Βασιλάκη Rodrigo Melo Κωνσταντίνα Σαράντη Εύα Μπόγρη
|
| Τελευταία Ενημέρωση στις Παρασκευή, 18 Δεκέμβριος 2009 20:41 |
