Play it again, Sam

του Woody Allen

Το έργο

Νέα Υόρκη, δεκαετία του εβδομήντα. Όλοι κινούνται σαν αυτόματα μέσα στο άγχος και τη νεύρωση, βασανισμένοι από εμμονές και ταραγμένοι από τις διαψεύσεις των ονείρων τους, από την κάθε καθημερινή απώλεια, από τη μοναξιά και την ανασφάλεια, στη μεγάλη, λαμπερή αλλά αφιλόξενη πόλη τους. Ο Φέλιξ βλέπει τη γυναίκα του να παίρνει την τεράστια βαλίτσα της και να τον εγκαταλείπει. Παρόλο που πολύ θα το επιθυμούσε να παραδοθεί στη θλίψη του αποφασίζει να το αντιμετωπίσει βρίσκοντας μιαν άλλη γυναίκα. Ο φίλος του Ντικ, ένας πολυάσχολος γιάπης,  αποφασίζει να σταθεί στο πλευρό του αλλά επειδή είναι διαρκώς απασχολημένος με τις υποθέσεις του, την συμπαράσταση στον Φέλιξ παίρνει εξ ολοκλήρου στα χέρια της η γοητευτική σύζυγος του Ντικ, η Λίντα. Και η περιπέτεια για την ανεύρεση της ιδανικής γυναίκας αρχίζει με τον Φέλιξ να βρίσκεται συνέχεια σε αγωνία και ένταση και τη Λίντα να βρίσκεται συνέχεια στο πλευρό του και να αναζητά διαρκώς το ιδανικό θηλυκό για λογαριασμό του. Φιλόδοξες επαγγελματίες, τσούλες και νυμφομανείς αλλά και καταθλιπτικές καλλιτέχνιδες, κλασσικοί τύποι της Νεοϋρκέζικης αστικής τάξης περνάνε από τη ζωή του ταλαίπωρου Φέλιξ και με τις ανεξέλεγκτες νευρώσεις τους επιδεινώνουν την κατάσταση των ήδη εύθραυστων νεύρων του. Έρχονται αλλά δεν μένουν και γρήγορα παρέρχονται, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, του ακαταμάχητου, εξιδανικευμένου, φανταστικού αλλά και πανταχού παρόντος alter ego του να τον γαλουχήσει με τέτοιο τρόπο, ώστε κάποια απ’ αυτές να καταλήξει επιτέλους στο κρεβάτι του.  Και όπως θα ήταν φυσικό, ο ταλαιπωρημένος κι ανασφαλής Φέλιξ ξυπνάει ένα πρωί για να ανακαλύψει πως η ιδανική γυναίκα που τόσο απεγνωσμένα ψάχνει, βρίσκεται δίπλα του και δεν είναι άλλη από τη γυναίκα του καλύτερού του φίλου, την παραμελημένη από τον άντρα της αλλά τόσο όμορφη, γλυκιά, κατευναστική και δοτική Λίντα.

Η παράσταση

Η σκηνοθεσία συναρμόζει την κινηματογραφική με τη θεατρική αφηγηματική γλώσσα, ισορροπώντας εύστοχα ανάμεσα στο κινηματογραφικό πλάνο και τη θεατρικότητα. Χρησιμοποιεί έντονους ρυθμούς, αισθητική κόμικς, χαρακτηριστικά και αναγνωρίσιμα κλισέ, χιουμοριστικό σχολιασμό και καθαρή υποκριτική γραμμή για να αποδώσει μια ατμόσφαιρα στο πρώιμο στυλ του Γούντυ Άλλεν χωρίς να αντιγράφει όμως τις δικές του σκηνοθετικές εμμονές.

Οι ηθοποιοί κινούνται θαυμάσια συγχρονισμένοι, χορογραφημένοι στην εντέλεια, συντονισμένοι με τα εναύσματα της ζωντανής ορχήστρας και αποδίδουν τους ρόλους τους μέσα από καθαρούς ερμηνευτικούς κώδικες, οι οποίοι συναρμόζουν με τις ψυχολογικές μεταπτώσεις των ηρώων και τις εναλλαγές της δράσης.

Το κωμικό στοιχείο έρχεται σε γόνιμη αντιπαράθεση με την ένταση και τις συναισθηματικές εξάρσεις των προσώπων, εντείνοντας διαρκώς τις δράσεις και δημιουργώντας ένα εκρηκτικό αποτέλεσμα.

Στον φιλόξενο χώρο του Γυάλινου θεάτρου (up stage), οι θεατές μπορούν να παρακολουθήσουν την παράσταση πίνοντας και καπνίζοντας, ενώ οι ηθοποιοί κινούνται με άνεση ανάμεσά τους, εντάσσοντάς τους στα δρώμενα και προσφέροντάς τους ένα ιδιαίτερα απολαυστικό δίωρο.

Μετάφραση: Αντώνης Δωριάδης

Σκηνοθεσία: Αγγελική Κασόλα

Σκηνικά-κοστούμια: Τάσος Ζωγράφος-Μυρτώ Καραπιπέρη

Φωτισμοί: Γιώργος Φίλης

Κινησιολογία: Μυρτώ Παπαδοπούλου

Παίζουν: Γιάννης Καρούνης

Ειρήνη Μελά

Αντώνης Χαντζής

Άννα Μιχελή

Παναγιώτης Διαμαντόπουλος

Ζωντανή μουσική επί σκηνής από τους swingAzzo

Ακουστική κιθάρα: Παναγιώτης Τρικάτσουλας

Γιάννης Μάκκας

Μπάσο: Δημήτρης Καλλίρης

Ταμπούρο: Ευαγγελία Σταύρου

Βιολί: Αριστείδης Λούκας

Gialino up stage πάνω από το Γυάλινο μουσικό θέατρο

Λεωφόρος Συγγρού 143

Τηλέφωνο: 210 9316101-4

Κάθε Δευτέρα στις 9.30 μ.μ.