Ο Καραφλομπέκατσος και η Σπυριδούλα

της Λένας Κιτσοπούλου

Δύο ιστορίες για το χωρισμό, την ερωτική οδύνη και …κάτι άλλο

Ένας μουσικός αποφασίζει να αλλάξει ζωή μετά τον χωρισμό του με την αγαπημένη του και μετακομίζει σε νέο σπίτι, με νέους όρους και νέες προοπτικές, ένα καταφύγιο από τις αναμνήσεις που πληγώνουν, μια έσχατη λύση για να έρθει η λησμονιά και να τον λυτρώσει από τη ζήλεια και τον σπαραγμό. Με μόνη διαφορά πως το «ιδανικό» αυτό σπίτι βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το δικό της. Ώστε αν αποφασίσει να πηδήξει από το μπαλκόνι, ε! να μπορεί εκείνη να δει τουλάχιστον το απονενοημένο του διάβημα μαζί με τους υπόλοιπους γείτονες.

Μια «ψηλή νεαρή γυναίκα» που «δεν τρώει κρέας», σπαράζει από ζήλια και ερωτική απελπισία αφού ο πενηντάρης εραστής της την παράτησε για μια γκουρμέ συνομήλικη του η οποία επιπροσθέτως έχει καταγωγή από την Σμύρνη και είναι και κοντή. Η ζήλεια της για την άλλη γίνεται τόσο συμπαγής που αποκτά υπόσταση, πρόσωπο και όνομα για να την συντροφεύσει στο μοναχικό της μαρτύριο και να οξύνει την οδύνη της. Τίποτα όμως δεν είναι αυτό που φαίνεται και η κατάληξη θα είναι τραγική.

Η γραφή της Κιτσοπούλου έχει αυτό το χαρακτηριστικό μεταξύ άλλων, να κινείται σε δύο επίπεδα. Στο ένα μπορεί να «θαυμάσει» κανείς μέσα από τον σαρκασμό, το χιούμορ και την οργή, όλα τα «χαρίσματα» της φυλής μας, παρατηρώντας σε δυναμική δράση τους απλούς ανθρώπους του λαού είτε στην σαρκοβόρα επαρχία είτε στην παραμορφωμένη μετεμφυλιακή Αθήνα αλλά με όλες τις συνήθειες του χωριού μεταφερμένες και προσαρμοσμένες στην μεγάλη πόλη. Οι ήρωες της πάσχουν από έναν δύσμορφο μικροαστισμό που μεταμφιέζεται σε πάθος, σε φόβο, σε αυτοκαταστροφή, σε απόγνωση αλλά στο βάθος του είναι παγίδευση σε έναν ιστό οικογενειοκρατίας και φονικού συντηρητισμού που αλλοτριώνει, εξευτελίζει κι ενίοτε σκοτώνει. Στο δεύτερο όμως επίπεδο οι δυναμικές αλλάζουν. Ο άνθρωπος, αδύναμος και χωρίς πανοπλίες έρχεται αντιμέτωπος με το αδιέξοδο του σαν ένας «τραγικός» ήρωας του πεζοδρομίου που ενώ το επιθυμεί βαθιά, αδυνατεί να υπερβεί τον εαυτό του κι όταν το κάνει, τις ελάχιστες εκείνες φορές που το κάνει, ταυτόχρονα απογειώνεται και συντρίβεται. Χαρακτηριστικά είναι τα δύο διηγήματα αυτής της δεξιότητας της συγγραφέως, με την χειμαρρώδη τους γλώσσα, τις απρόβλεπτες ανατροπές, το ξεγύμνωμα ενός ταραχώδους εσωτερικού κόσμου και την αναμέτρηση ανάμεσα στην παραδοσιακή μετριότητα και στην οξεία παραβίαση της, την σαρκαστική παρατήρηση εαυτού και αλλήλων, την αδιέξοδη αναμέτρηση με το ακραίο ανεξέλεγκτο και παράλογο πάθος που δεν διευθετείται ούτε κρύβεται κάτω από το χαλί του καθωσπρεπισμού. Γιατί ο διαψευσμένος έρωτας στις ιστορίες αυτές δεν είναι η κυρίαρχη κατάρα των ηρώων, δεν είναι το πραγματικό τους πεδίο μάχης. Είναι η κινητήρια δυναμική που τους φέρνει αντιμέτωπους με έναν εαυτό τον οποίο δεν μπόρεσαν ποτέ να αγαπήσουν, που έτσι, γυμνός από στολίδια, υποκριτικές συμπεριφορές, ψεύτικες επιθυμίες κι ορμονικές εκκρίσεις, δεν μπόρεσε ποτέ να αγαπηθεί από κανέναν. Ούτε από γονείς, ούτε από φίλους, ούτε από εραστές. Έρημοι είναι οι ήρωες των δύο αυτών διηγημάτων, βυθισμένοι σε μια μοναξιά που κλιμακώνεται από την παιδική τους ηλικία ως την ενηλικίωση τους κι η μόνη σχεδία τους για να μην πνιγούν σε έναν ταραχώδη ωκεανό απελπισίας, γίνεται η ζήλεια τους για εκείνους, που όπως πιστεύουν, αγαπήθηκαν στη θέση τους. Μοιραία, εν τέλει, βουλιάζουν…

Ο Μάρκελλος με την σκηνοθετική του γραμμή έδωσε στους ηθοποιούς του μια σειρά από σκηνικές δράσεις και αλληλεπιδράσεις με το κοινό, ώστε να σπάσει την αφηγηματικότητα των κειμένων και να της προσδώσει τον χαρακτήρα μιας δραματουργίας. Τους κίνησε σε γοργούς ρυθμούς κρατώντας τις αναλογίες με το κείμενο και τους μετέφερε έντεχνα από μια χειμαρρώδη εξωτερίκευση σε μια διακριτική αλλά εύγλωττη εσωτερικότητα. Ανέδειξε τις αρετές του κειμένου και το χειρίστηκε με επιδεξιότητα έτσι ώστε να αναδειχτεί ο λόγος αλλά να διατηρηθεί ταυτόχρονα ενεργό και το ενδιαφέρον του κοινού. Οι ηθοποιοί περνάνε από δράση σε δράση μέσα από αυτήν την μοναχική τους αναμέτρηση με το «άλλο εγώ» τους, δίνοντας ερμηνευτικό ρεσιτάλ. Ο Αβαρικιώτης μου άρεσε πάντα σαν ηθοποιός εξ αιτίας αυτής της ικανότητας του να γίνεται έντονα εκφραστικός χωρίς να περιγράφει το ρόλο ή να κάνει εξυπνακίστικα κόλπα. Έχει βάθος, εσωτερικότητα, αποχρώσεις εξαιρετική αίσθηση του σκηνικού χιούμορ, κινησιολογική ευελιξία και ταυτόχρονα μια εύγλωττη εκφραστικότητα. Η Στέργιου είναι επίσης συναρπαστική. Λειτουργεί με άνεση σε όλα τα επίπεδα του ρόλου της ακολουθώντας μια παρτιτούρα ερμηνευτική με έντονα κρεσέντο αλλά και πολύ εκφραστικά κι «εσωτερικά» πιανίσιμο. Έχει έναν ανατρεπτικό σαρκασμό που μεταποιείται κλιμακωτά σε κραυγαλέο θρήνο και καταλήγει στο ανατρεπτικό φινάλε σε ψίθυρο απελπισίας που αφήνει άφωνο τον θεατή αποκαλύπτοντας του το μέγεθος μιας μοναξιάς την οποία αποκάλυψε η εγκατάλειψη του εραστή αλλά είχε σωρεύσει εκεί η ίδια η παιδική της ηλικία κι η ταραχώδης εφηβεία…

Εφευρετικό το σκηνογραφικό εύρημα που μεταποιεί έντεχνα τον σκηνικό χώρο, δίνοντας μας θραύσματα των οικείων τοπίων των ηρώων και της διαταραγμένης καθημερινότητας τους. Εξαιρετικές, οι ενδυματολογικές επιλογές. Οι φωτισμοί συνδιαλέγονται αρμονικά με την σκηνοθεσία και την υποκριτική, υποβάλλοντας εύγλωττα τις διαφορετικές ατμόσφαιρες. Ενδιαφέρων ο μουσικός σχολιασμός, επιτείνει και την ένταση και το χιούμορ.

Σκηνοθεσία:Κωνσταντίνος Μάρκελλος

Σκηνικά-Κοστούμια:Γιώργος Βαφιάς

Σχεδιασμός Φωτισμών:Μελίνα Μάσχα

Μουσική:Γιώργος Κασαβέτης

Σχεδιασμός Ήχου:Μανώλης Ανδρεάδης

Επιμέλεια Κίνησης-Χορογραφίες:Βαγγέλης Πιτσιλός

Κατασκευή Σκηνικών:Γαβριήλ Τσακλίδης

Μακιγιάζ:Ήρα Σ. Μαγαλιού

Φωτογραφίες:ΝίκοςΠανταζάρας

Σχεδιασμός Αφίσας: Ειρήνη Ματθαίου

Trailer:Τατιάνα Κασιμάτη

Φιλική Συμμετοχή: Ιωάννης Παντελίδης, Νίκος Στεργίου

Παραγωγή: This Famous Tiny Circus theater group

Ερμηνεύουν:Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Ελένη Στεργίου

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού

Θέατρο Σταθμός

Βίκτωρος Ουγκώ 55

Μεταξουργείο

(Μετρό: Μεταξουργείο)

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:15

3, 16, 17, 23, 24 και 30 Απριλίου 2018

Τιμές Εισιτηρίων:8 έως 12 ευρώ

Τηλέφωνο Ταμείου: 211 4036322

Διάρκεια: 90΄

Official Site, Facebook, Facebook of the Group