Σχετικά άρθρα
ΑΦΙΕΡΩΜΑ:2o ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ - ΜΑΡΙΑ ΛΑΙΝΑ |
Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη | |||
Παρασκευή, 18 Δεκέμβριος 2015 08:48 | |||
Αφιέρωμα: 2ο Φεστιβάλ διαρκείας Ελληνικού θεατρικού έργου 21ου αιώνα Το «Αγγέλων Βήμα» δίνει βήμα στο Ελληνικό έργο
3.Μαρία Λαϊνά
Η Μαρία Λαϊνά συμμετέχει στο φεστιβάλ με το έργο της «Όταν ο λύκος δεν είναι εδώ» σε σκηνοθετική επιμέλεια της Μαρίας Κατσανδρή η οποία ερμηνεύει επίσης τον ρόλο της Γ. με τον Γιάννη Παπαδόπουλο στο ρόλο του Α.
Μιλήστε μου για το έργο. Ποιος είναι ο «λύκος» που μας υπενθυμίζει τον θάνατο και ποια είναι η θέση του στη ζωή των δύο εραστών; Κατ’ αρχάς δεν πρόκειται για εραστές αλλά για ένα ζευγάρι παντρεμένους μεσήλικες. Ο λύκος είναι πιθανότατα άλλος για καθέναν από τους θεατές. Η ζωή, μάς θυμίζει την παρουσία της όσο κι ο θάνατος, κι αυτή μας απειλεί κατά βάθος, κι αυτή μας κρύβεται και μπορεί να εμφανιστεί αίφνης απροκάλυπτα. Κι αυτή να προκαλέσει φόβο και ανατριχίλα, αν την εισπνεύσουμε με ανοιχτά πνευμόνια.
Ο πόθος μπορεί να χαθεί επειδή ανάμεσα στους εραστές δεν υπάρχει πια ένας κοινός κώδικας κατανόησης του κόσμου ή επειδή χάνεται ο πόθος, χάνεται κι ο κώδικας; Δεν πολυπιστεύω σε κοινούς κώδικες. Ο Άλλος παραμένει στον πυρήνα του Άλλος. Ακόμη κι αν υπάρχουν όμως κοινοί κώδικες δεν έχουν να κάνουν με τον πόθο.
Με ποιο τρόπο επιδρούν οι ήχοι κι οι μουσικές του περιβάλλοντος στην ατμόσφαιρα του έργου; Καθησυχαστικά, όπως λέγεται και στο έργο, εξάλλου. Υπενθύμιση της απλής καθημερινότητας που γνέθει τις δυσάρεστες σκέψεις. Τι σας ενέπνευσε στη συγγραφή αυτού του έργου; Τίποτα συγκεκριμένο. Ψήγματα σκέψεων, και εικόνων. Η αίσθηση του παρελθόντος σε μια σχέση, πώς η φθορά περιέργως και αποκαλύπτει, ξεσκουριάζει τα πράγματα, όταν γίνει ξεκάθαρη.
Το έργο έχει ήδη παρουσιαστεί σε ένα αναλόγιο στο Άλεκτον το 2005 και σε μία θεατρική ανάγνωση στον Ιανό το 2006. Ποια ήταν η απήχηση στο κοινό; Δεν μπορώ να ξέρω. Κάποιοι απλώς ζήτησαν να το δουν σε κανονική παράσταση. Το ήθελα κι εγώ ασφαλώς.
Ποια είναι η σχέση του ζευγαριού με τον έξω κόσμο. Πότε και γιατί, αυτή σκέφτεται τη «δυστυχία του κόσμου» και πώς το αντιλαμβάνεται αυτός; Πότε, γιατί, πώς. Δεν νομίζετε πως ακόμη κι αν μπορούσα να απαντήσω με σαφήνεια, ο λύκος θα έπαυε να έχει λόγο ύπαρξης;
Η φθορά που εισχωρεί ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που αγαπιούνται έχει σχέση με την φθορά που διεισδύει στις κοινωνίες των ανθρώπων, προκαλώντας ρήξεις, τριγμούς και πληγές σαν κι αυτές που ζούμε τώρα, στην εποχή της Κρίσης (ή αλλιώς σ’ αυτό το τέλος εποχής); Κατά τη γνώμη μου, όχι.
Ο θάνατος πώς αγγίζει τη σκέψη; Πώς γίνεται εμμονή; Όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το τίποτα.
Για σας η ποίηση είναι μια αναδιάταξη του υπαρκτού ή η απόπειρα κατάκτησης του απροσπέλαστου; Το απροσπέλαστο δεν κατακτάται. Και καλά κάνει. Στην καλύτερη περίπτωση προσπελάζεται. Ή ποίηση για μένα είναι αναμέτρηση με τη γλώσσα και τις δυνατότητές της.
Ποια είναι η γνώμη σας για το Ελληνικό έργο; Θα φανεί περίεργο, αλλά δεν βλέπω πολύ θέατρο, και μάλιστα ελληνικό. Τα στοιχειώδη, θα έλεγα. Οι επιρροές μου, όσες έχω δεχτεί έρχονται από αλλού. Δεν διακινδυνεύω λοιπόν γενικού τύπου κρίσεις, όπου το προσωπικό γούστο παίζει αποφασιστικό ρόλο.
Πιστεύετε πως οι άνθρωποι προχωρούν; Ή πως μένουν ακίνητοι καθώς τους προσπερνά ο καιρός και οι περιστάσεις; Oι άνθρωποι, στην πλειονότητά τους μένουν ακίνητοι, βηματίζοντας επί τόπου. Ο χρόνος βεβαίως περνάει, γι’ αυτό και αμείλικτος
|