Στέλλα Κρούσκα

Μια ηθοποιός με εξαιρετικό ταλέντο, σπάνιο ήθος και δυναμική κίνηση

Οι ηθοποιοί χρειάζονται περισσότερη πειθαρχεία και λιγότερη έπαρση

Η Στέλλα αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη και την Κρατική Σχολή Χορού. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές κλασσικού χορού στις Βρυξέλες, στη σχολή της Dolores Lagas και παρακολούθησε σεμινάρια στη Royal Academy of dance στο Λονδίνο. Έχει διδάξει κλασσικό χορό, σύγχρονο, κίνηση και αυτοσχεδιασμό, Πιλάτες σε σχολές όπως το North College, η Σχολή Μπαλέτου της Μαίρης Βανδώρου, το Golden Gym και άλλες. Επίσης, έχει διδάξει χορό, κίνηση και αυτοσχεδιασμό στην Δραματική Σχολή Αθηνών του Γ. Θεοδοσιάδη. Εργάστηκε στο Κ.Θ.Β.Ε ως βοηθός χορογράφου του Danniel Lommel στο «Αέναο Χοροθέατρο», στις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Ε. Βασιλικιώτη και του Ισίδωρου Σιδέρη στις παραστάσεις: «Σαμία» του Μένανδρου σε σκηνοθεσία Ε. Γαβριηλίδη, «Εκάβη» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Δ. Χρονόπουλου και «Κύκλωπας» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Γ. Ρήγα.

Έπαιξε στις παραστάσεις : «Ηλέκτρα», «Προμηθεύς Δεσμώτης», «Βάκχες» σε σκηνοθεσία: Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, «Νεφέλες» σε σκηνοθεσία Κ. Μπάκα, «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» σε σκηνοθεσία Γ. Καλατζόπουλου, «Πλούτος» σε σκηνοθεσία Γιώργου Αρμένη, «Τρία μικρά μιούζικαλ» σε σκηνοθεσία Γιώργου Καραχισαρίδη και Θωμά Μοσχόπουλου, «Δύο ευγενείς από την Βερόνα» σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, «Κουκλόσπιτο» σε Σκηνοθεσία Μ. Παπαμιχάλη, «Φιλάργυρος» σε σκηνοθεσία Γ. Καραχισαρίδη, «Στάση λεωφορείου» σε σκηνοθεσία Γιώργου Ιορδανίδη, «Σαμία» σε σκηνοθεσία Ε. Γαβριηλίδη, «Εκάβη» σε σκηνοθεσία Δ. Χρονόπουλου, «Υψιπύλη», «Εκάβη», «Ανδρομάχη», «Ολυμπία-Ειρήνη» σε σκηνοθεσία Σπύρου Α.Ευαγγελάτου, «Γυναίκες στα χιόνια» σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου.

Είναι ιδρυτικό μέλος του Θεατρικού Οργανισμού «Νέος Λόγος» και έπαιξε στις παραστάσεις : «Preparadise Sorry Now», «Η Γυναίκα του Κυρίου Μπενγκτ», «Επίδειξη Μόδας», «Λευκές Νύχτες», «Δεν θέλω να ξέρω τίποτα», «Τριλογία του παραθερισμού», «Βάσσα», «Εκτός έδρας», «Ρίγος», «Όλο και Λιγότερες Καταστάσεις Εκτάκτου Ανάγκης», «Κληρονομιά», «Μακμπέτ», «Όροι συμβολαίου» σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή και «Ντέστινυ» σε σκηνοθεσία Έλλης Παπακωνσταντίνου.

Συμμετείχε στη ταινία μεγάλου μήκους «Πέντε λεπτά ακόμα» του Γ. Ξανθόπουλου.

Στην τηλεόραση έπαιξε στις σειρές «C’ est la vie», «Απαγορευμένη αγάπη», «Κόκκινος Κύκλος», «Πολυθρόνα για τρεις» και «Αστυνόμος Μπέκας».

Σε ποια παράσταση παίζετε φέτος;

Παίζω στο «Όροι Συμβολαίου» του Μάικ Μπάρτλετ στο Studio Μαυρομιχάλη. Είμαι η «προσωπάρχης» μιας πολυεθνικής και δουλειά μου είναι να ελέγχω τις σχέσεις μεταξύ των υπαλλήλων της εταιρείας. Το έργο είναι μια σειρά συναντήσεων ανάμεσα σε μένα και την Έμμα, μια καινούργια υπάλληλο, στην διάρκεια των οποίων της δίνω να καταλάβει ότι για να συνεχίσει να δουλεύει στην εταιρεία θα πρέπει να ακολουθήσει τους κανόνες μας ακόμα και σε θέματα που κανονικά αφορούν την προσωπική της ζωή. Σκληρή πραγματικότητα, αλλά πραγματικότητα. Ο ρόλος μου μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί κακός γι' αυτό προσπάθησα να εστιάσω στο ότι είμαι κι εγώ αναγκασμένη να κρατήσω τη δουλειά  μου, διεκπεραιώνοντάς την όπως απαιτεί η εταιρεία. Και να βγάλω το χιούμορ όπου υπάρχει, μαύρο χιούμορ φυσικά.

Μιλήστε μου για τους σημαντικούς σταθμούς στην καριέρα σας.

Η Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης που μου άνοιξε τους ορίζοντες -έκανα χορό πριν ασχοληθώ με το θέατρο-, η δημιουργία της ομάδας 12 χρόνια πριν και η δημιουργία του θεάτρου πέρσι.

Τι ήταν για σας η κινητήριος δύναμη ώστε να συνεχίσετε την πορεία σας στον δύσκολο χώρο της υποκριτικής.

Το ότι ήμουν πάντα ανάποδος άνθρωπος μάλλον. Λογική εξήγηση δεν υπάρχει.

Ποια είναι η οπτική σας για τον Ελληνικό κινηματογράφο;

Όταν οι δημιουργοί του δεν μπερδεύουν τον κινηματογράφο με την τηλεόραση νομίζω ότι κάποιες φορές γίνονται πολύ καλά πράγματα.

Ποια είναι η γνώμη σας για τον πολιτισμό στη χώρα μας;

Κάποια στιγμή ελπίζω να καταλάβουμε ότι ο πολιτισμός είναι πολύ σημαντικός για μία χώρα που δε θέλει να θεωρείται τριτοκοσμική.

Ποια θεωρείτε την ιδανική συνεργασία;

Να δουλεύω με ανθρώπους που δεν γκρινιάζουν συνέχεια, βρίσκουν χαρά σ’ αυτό που κάνουν παρ’ όλες τις δυσκολίες και παραμένουν παιδιά.

Πως αντιμετωπίζετε την οικονομική κρίση καθώς μάλιστα το θέατρο δεν προσφέρει ποτέ ικανοποιητικές αποδοχές;

Σκέφτομαι ότι κάνω μια δουλειά που αγαπώ πολύ. Τι να πουν τόσοι άνθρωποι που περνάνε δύσκολα κάνοντας δουλειές που σιχαίνονται.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας θεατρικά σχέδια;

Η επανάληψη της παράστασης «Μακμπέτ» του Ιονέσκο την επόμενη σεζόν. Για τα υπόλοιπα είναι νωρίς ακόμα.